FÜRSTLOFF EPHRAIM, lekarz
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[Category: | + | '''EPHRAIM FÜRSTLOFF''' (10 II 1658 Gdańsk – 14 V 1699 Gdańsk), lekarz. Wnuk Simona, kupca z Kołobrzegu, jeden z czworga dzieci |
| + | działającego już w Gdańsku Johanna (ur. 1618), starszego cechu piekarzy, oraz poślubionej mu 29 VIII 1645 w Gdańsku pierwszej żony, Cathariny, córki pastora gdańskiego [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]] Walthera Magira (Magirusa). Ukończył w Gdańsku [[SZKOŁA ŚW. KATARZYNY | szkołę św. Katarzyny]], w sierpniu 1667 zapisany został do początkowej klasy [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickie]]. Jego starszy brat Hans zapisany został do tego samego Gimnazjum w kwietniu 1666, jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli) 17 II 1689, dopłacając 10 talarów, podwyższył ojcowskie pracownicze [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] do kupieckiego.<br/><br/> | ||
| + | Z powodu poważnego wypadku (upadku z wysoka) w wieku 11 lat (9 III 1669), ze względu na ślady na twarzy i lekkie kłopoty z pamięcią, zrezygnować musiał z planowanej kariery kościelnej. Początkowo zamierzał studiować na uniwersytecie w Lipsku, lecz w Niemczech panowała zaraza – w lipcu 1680 udał się więc drogą morską przez Amsterdam i Haarlem na studia do Lejdy. Studiował anatomię, brał prywatne lekcje z chemii, słuchał wykładów z fizyki, medycyny, botaniki. W 1681 odbył podróż po Niderlandach, a w 1682 dotarł ostatecznie do Lipska, gdzie rozpoczął naukę anatomii i chirurgii na uniwersytecie. W trakcie nauki odbywał podróże po Niemczech, odwiedził Pragę, w 1686 z dobrym świadectwem ruszył do Włoch, spędził rok na uniwersytecie w Padwie. W 1687 podróżował do Rzymu i Neapolu, 18 III 1688 na uniwersytecie w Padwie otrzymał doktorat. 17 IX 1688 powrócił do Gdańska, gdzie podjął prywatną praktykę lekarską. <br/><br/> | ||
| + | Od 26 VI 1692 żonaty był z poślubioną w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] Dorotheą Elisabethą, córką kupca Michaela Podewelsa (zm. 1673) i Elisabeth Konat(h) (1637 – 10 VII 1679). Ojciec trzech synów, jednego zmarłego we wczesnym dzieciństwie 5 I 1696. Zmarł 14 V 1699 i został pochowany w kościele św. Katarzyny. Wdowa 19 X 1700 wyszła w kościele św. Katarzyny ponownie za mąż za lekarza Achatiusa Müllera (zm. 1722). <br/><br/> | ||
| + | Pozostawił obszerny i szczegółowy opis swoich młodzieńczych peregrynacji po Europie. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/> <br/><br/> <br/><br/> <br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 436.<br/> | ||
| + | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 207, 211.<br/> | ||
| + | ''Vitae medicorum Gedanensium Ludwiga von Hammena i Valentina Schlieffa'', wyd. Bartłomiej Siek i Adam Szarszewski, Gdańsk 2015, s. 233–253.<br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 273. | ||
Aktualna wersja na dzień 14:11, 13 lis 2024
EPHRAIM FÜRSTLOFF (10 II 1658 Gdańsk – 14 V 1699 Gdańsk), lekarz. Wnuk Simona, kupca z Kołobrzegu, jeden z czworga dzieci
działającego już w Gdańsku Johanna (ur. 1618), starszego cechu piekarzy, oraz poślubionej mu 29 VIII 1645 w Gdańsku pierwszej żony, Cathariny, córki pastora gdańskiego kościoła św. Katarzyny Walthera Magira (Magirusa). Ukończył w Gdańsku szkołę św. Katarzyny, w sierpniu 1667 zapisany został do początkowej klasy Gimnazjum Akademickie. Jego starszy brat Hans zapisany został do tego samego Gimnazjum w kwietniu 1666, jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli) 17 II 1689, dopłacając 10 talarów, podwyższył ojcowskie pracownicze obywatelstwo Gdańska do kupieckiego.
Z powodu poważnego wypadku (upadku z wysoka) w wieku 11 lat (9 III 1669), ze względu na ślady na twarzy i lekkie kłopoty z pamięcią, zrezygnować musiał z planowanej kariery kościelnej. Początkowo zamierzał studiować na uniwersytecie w Lipsku, lecz w Niemczech panowała zaraza – w lipcu 1680 udał się więc drogą morską przez Amsterdam i Haarlem na studia do Lejdy. Studiował anatomię, brał prywatne lekcje z chemii, słuchał wykładów z fizyki, medycyny, botaniki. W 1681 odbył podróż po Niderlandach, a w 1682 dotarł ostatecznie do Lipska, gdzie rozpoczął naukę anatomii i chirurgii na uniwersytecie. W trakcie nauki odbywał podróże po Niemczech, odwiedził Pragę, w 1686 z dobrym świadectwem ruszył do Włoch, spędził rok na uniwersytecie w Padwie. W 1687 podróżował do Rzymu i Neapolu, 18 III 1688 na uniwersytecie w Padwie otrzymał doktorat. 17 IX 1688 powrócił do Gdańska, gdzie podjął prywatną praktykę lekarską.
Od 26 VI 1692 żonaty był z poślubioną w kościele Najświętszej Marii Panny Dorotheą Elisabethą, córką kupca Michaela Podewelsa (zm. 1673) i Elisabeth Konat(h) (1637 – 10 VII 1679). Ojciec trzech synów, jednego zmarłego we wczesnym dzieciństwie 5 I 1696. Zmarł 14 V 1699 i został pochowany w kościele św. Katarzyny. Wdowa 19 X 1700 wyszła w kościele św. Katarzyny ponownie za mąż za lekarza Achatiusa Müllera (zm. 1722).
Pozostawił obszerny i szczegółowy opis swoich młodzieńczych peregrynacji po Europie.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 436.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 207, 211.
Vitae medicorum Gedanensium Ludwiga von Hammena i Valentina Schlieffa, wyd. Bartłomiej Siek i Adam Szarszewski, Gdańsk 2015, s. 233–253.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 273.
