KESEBERG KONRAD JAKOB, złotnik
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę KESEBERG KONRAD JAKOB na KESEBERG KONRAD JAKOB, złotnik) |
|||
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''KONRAD JAKOB KESEBERG''' (Kesebergk | + | '''KONRAD JAKOB KESEBERG''' (Kesebergk, Käseberg) (26 XI 1650 Hornburg koło Halberstadt – 22 VII 1722 Gdańsk), złotnik. Pracę mistrzowską wykonał w Gdańsku u Adama Freymanna w 1679. 2 III 1680 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE| obywatelstwo miejskie]]. Funkcję kompana gdańskiego [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu złotników]] pełnił w 1697, starszego cechu – w 1698. Pracę mistrzowską w jego warsztacie wykonał w 1699 [[LANGE ARNHOLT, złotnik| Arnhold Lange]]. Czeladnikami byli u niego od 1691 Nathanael Weinholt i od 1707 Johann Otschech (Otzech). <br/><br/> |
Używał znaku warsztatowego z monogramem I/CK w polu trójlistnym. Tworzył przede wszystkim sprzęty do użytku świeckiego: kubki, flasze, kufle; w mniejszej liczbie przedmioty do kościołów – były to na przykład kielichy (Łobżenica; Puck, dawniej Montowy Wielkie), puszka eucharystyczna (Puck), monstrancja (Boleszyn), krzyż (Kościelna Jania), lampa wieczna (Horodło, województwo lubelskie). <br/><br/> | Używał znaku warsztatowego z monogramem I/CK w polu trójlistnym. Tworzył przede wszystkim sprzęty do użytku świeckiego: kubki, flasze, kufle; w mniejszej liczbie przedmioty do kościołów – były to na przykład kielichy (Łobżenica; Puck, dawniej Montowy Wielkie), puszka eucharystyczna (Puck), monstrancja (Boleszyn), krzyż (Kościelna Jania), lampa wieczna (Horodło, województwo lubelskie). <br/><br/> | ||
| − | Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnicy]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] [[Category: Złotnicy]] | + | 25 II 1680 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) ożenił się z Anną Reginą, córką Andreasa Kirchbauma, ojciec ochrzczonych w tymże kościele Adelgundy (chrzest 7 III 1683), Conrada (14 I 1687 – 26 XII 1742), Hermana (chrzest 11 IV 1688), Constancii (zm. 20 V 1745 w wieku 57 lat, pochowanej w kościele NMP w grobie nr 446), Reginy (chrzest 18 III 1691) i Michaela (chrzest 12 V 1693). W 1691 zapisał na naukę w swoim warsztacie Conrada i Hermanna, z których pierwszy ukończył ją z dyplomem. Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnicy]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] [[Category: Złotnicy]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 52.<br/> | ||
| + | Czihak Eugen von, ''Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen'', Leipzig 1908, s. 65. <br/> | ||
| + | Kriegseisen Jacek, ''O gdańskich złotnikach w latach 1700–1816'', w: ''...łyżek srebrnych dwa tuziny. Srebra domowe w Gdańsku 1700–1816'', Gdańsk 2007, s. 173. | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 43. | ||
Aktualna wersja na dzień 08:30, 26 paź 2023
KONRAD JAKOB KESEBERG (Kesebergk, Käseberg) (26 XI 1650 Hornburg koło Halberstadt – 22 VII 1722 Gdańsk), złotnik. Pracę mistrzowską wykonał w Gdańsku u Adama Freymanna w 1679. 2 III 1680 otrzymał obywatelstwo miejskie. Funkcję kompana gdańskiego cechu złotników pełnił w 1697, starszego cechu – w 1698. Pracę mistrzowską w jego warsztacie wykonał w 1699 Arnhold Lange. Czeladnikami byli u niego od 1691 Nathanael Weinholt i od 1707 Johann Otschech (Otzech).
Używał znaku warsztatowego z monogramem I/CK w polu trójlistnym. Tworzył przede wszystkim sprzęty do użytku świeckiego: kubki, flasze, kufle; w mniejszej liczbie przedmioty do kościołów – były to na przykład kielichy (Łobżenica; Puck, dawniej Montowy Wielkie), puszka eucharystyczna (Puck), monstrancja (Boleszyn), krzyż (Kościelna Jania), lampa wieczna (Horodło, województwo lubelskie).
25 II 1680 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) ożenił się z Anną Reginą, córką Andreasa Kirchbauma, ojciec ochrzczonych w tymże kościele Adelgundy (chrzest 7 III 1683), Conrada (14 I 1687 – 26 XII 1742), Hermana (chrzest 11 IV 1688), Constancii (zm. 20 V 1745 w wieku 57 lat, pochowanej w kościele NMP w grobie nr 446), Reginy (chrzest 18 III 1691) i Michaela (chrzest 12 V 1693). W 1691 zapisał na naukę w swoim warsztacie Conrada i Hermanna, z których pierwszy ukończył ją z dyplomem. Zob. też złotnicy.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 52.
Czihak Eugen von, Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen, Leipzig 1908, s. 65.
Kriegseisen Jacek, O gdańskich złotnikach w latach 1700–1816, w: ...łyżek srebrnych dwa tuziny. Srebra domowe w Gdańsku 1700–1816, Gdańsk 2007, s. 173.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 43.
