KARMELITANKI BOŻEGO SERCA JEZUSA
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
'''KARMELITANKI BOŻEGO SERCA JEZUSA''', zgromadzenie zakonne założone w 1891 w Berlinie przez Annę Marię Tauscher van der Bosch w celu opiekowania się opuszczonymi starcami i dziećmi (stworzyły prototyp rodzinnych domów dziecka, z 10 podopiecznymi oraz dwiema siostrami opiekunkami), rozprzestrzenione następnie w krajach niemieckojęzycznych, ponadto między innymi w Holandii i Anglii. W 1904 agregowane do [[KARMELICI | karmelitów]] bosych, w 1930 oficjalnie zatwierdzone przez Stolicę Apostolską.<br/><br/> | '''KARMELITANKI BOŻEGO SERCA JEZUSA''', zgromadzenie zakonne założone w 1891 w Berlinie przez Annę Marię Tauscher van der Bosch w celu opiekowania się opuszczonymi starcami i dziećmi (stworzyły prototyp rodzinnych domów dziecka, z 10 podopiecznymi oraz dwiema siostrami opiekunkami), rozprzestrzenione następnie w krajach niemieckojęzycznych, ponadto między innymi w Holandii i Anglii. W 1904 agregowane do [[KARMELICI | karmelitów]] bosych, w 1930 oficjalnie zatwierdzone przez Stolicę Apostolską.<br/><br/> | ||
| − | Do Gdańska przybyły z Holandii. W 1919 założyły w [[SIEDLCE | Siedlcach]], na terenie parafii [[KOŚCIÓŁ ŚW. FRANCISZKA Z ASYŻU | kościoła św. Franciszka]], dom dziecka St. Joseph- und St. Theresienheim przy Karthäuser Straße (do 1934 nr 115/118, obecnie ul. Kartuska 76). W latach 1945–1947 prowadziły tu niemiecki dom starców, zlikwidowany po przesiedleniu pensjonariuszy do Niemiec, od 23 IV 1947 domu starców dla kobiet. W okresie 1946–1953 kaplica karmelitanek pełniła funkcję publicznej świątyni dla wiernych, kapelanem sióstr był | + | Do Gdańska przybyły z Holandii. W 1919 założyły w [[SIEDLCE | Siedlcach]], na terenie parafii [[KOŚCIÓŁ ŚW. FRANCISZKA Z ASYŻU | kościoła św. Franciszka]], dom dziecka St. Joseph- und St. Theresienheim przy Karthäuser Straße (do 1934 nr 115/118, obecnie ul. Kartuska 76). W latach 1945–1947 prowadziły tu niemiecki dom starców, zlikwidowany po przesiedleniu pensjonariuszy do Niemiec, od 23 IV 1947 domu starców dla kobiet. W okresie 1946–1953 kaplica karmelitanek pełniła funkcję publicznej świątyni dla wiernych, kapelanem sióstr był kapłan Vinzent Papenfuss (1884 Gdańsk – 1959 Gdańsk), były nauczyciel w [[MARIENSCHULE | Marienschule]], autor wydanej przed II wojną światową ''Geschichte der katolischen Kirche in Danzig''.<br/><br/> |
Klasztor wraz z kaplicą rozebrano w 1954 w związku z budową nowego osiedla. Siostry otrzymały w ramach rekompensaty dom w sąsiedztwie, przy ul. Na Zboczu 54, którym dysponowały jeszcze w 1959 (tu zmarł ks. Vinzent Papenfuss). W następnych latach konwent wygasł i dom zakonny zlikwidowano. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | Klasztor wraz z kaplicą rozebrano w 1954 w związku z budową nowego osiedla. Siostry otrzymały w ramach rekompensaty dom w sąsiedztwie, przy ul. Na Zboczu 54, którym dysponowały jeszcze w 1959 (tu zmarł ks. Vinzent Papenfuss). W następnych latach konwent wygasł i dom zakonny zlikwidowano. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:37, 2 mar 2023
KARMELITANKI BOŻEGO SERCA JEZUSA, zgromadzenie zakonne założone w 1891 w Berlinie przez Annę Marię Tauscher van der Bosch w celu opiekowania się opuszczonymi starcami i dziećmi (stworzyły prototyp rodzinnych domów dziecka, z 10 podopiecznymi oraz dwiema siostrami opiekunkami), rozprzestrzenione następnie w krajach niemieckojęzycznych, ponadto między innymi w Holandii i Anglii. W 1904 agregowane do karmelitów bosych, w 1930 oficjalnie zatwierdzone przez Stolicę Apostolską.
Do Gdańska przybyły z Holandii. W 1919 założyły w Siedlcach, na terenie parafii kościoła św. Franciszka, dom dziecka St. Joseph- und St. Theresienheim przy Karthäuser Straße (do 1934 nr 115/118, obecnie ul. Kartuska 76). W latach 1945–1947 prowadziły tu niemiecki dom starców, zlikwidowany po przesiedleniu pensjonariuszy do Niemiec, od 23 IV 1947 domu starców dla kobiet. W okresie 1946–1953 kaplica karmelitanek pełniła funkcję publicznej świątyni dla wiernych, kapelanem sióstr był kapłan Vinzent Papenfuss (1884 Gdańsk – 1959 Gdańsk), były nauczyciel w Marienschule, autor wydanej przed II wojną światową Geschichte der katolischen Kirche in Danzig.
Klasztor wraz z kaplicą rozebrano w 1954 w związku z budową nowego osiedla. Siostry otrzymały w ramach rekompensaty dom w sąsiedztwie, przy ul. Na Zboczu 54, którym dysponowały jeszcze w 1959 (tu zmarł ks. Vinzent Papenfuss). W następnych latach konwent wygasł i dom zakonny zlikwidowano.
