JÜNCKE ARTUR, kupiec, urzędnik
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
Linia 5: | Linia 5: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
− | '''ARTUR JÜNCKE''' (15 X 1881 Gołębiewko koło Pruszcza Gdańskiego – 2 III 1939 Sopot), kupiec, urzędnik. Wnuk [[JÜNCKE FRIEDRICH ANTON JOHANN | Friedricha Antona Johanna]], syn Gustava Bernharda (14 I 1845 Gdańsk – po 1879). Od 15 X 1906 właściciel firmy F.A.J. Jüncke z dzierżawioną od miasta „Rathskeller” („Piwnicą Rajców”) pod [[DWÓR ARTUSA | Dworem Artusa]], wcześniej wyznaczony testamentem stryja [[JÜNCKE LOUIS EDUARD | Louisa Eduarda Jüncke]] na następcę (po ukończeniu 25 roku życia). Lata 1901–1906 spędził na nauce zawodu w Lubece, Bordeaux i innych centrach produkcji win. Po 1906 został głównym udziałowcem firmy F.A.J. Jüncke GmbH z biurami i magazynami przy Milchkannengasse 2/3 (ul. Stągiewna). W 1908 otworzył filię we Wrocławiu, w styczniu 1909 w Berlinie. <br/><br/> | + | '''ARTUR JÜNCKE''' (15 X 1881 Gołębiewko koło Pruszcza Gdańskiego – 2 III 1939 Sopot), kupiec, urzędnik. Wnuk [[JÜNCKE FRIEDRICH ANTON JOHANN, kupiec, radny | Friedricha Antona Johanna]], syn Gustava Bernharda (14 I 1845 Gdańsk – po 1879). Od 15 X 1906 właściciel firmy F.A.J. Jüncke z dzierżawioną od miasta „Rathskeller” („Piwnicą Rajców”) pod [[DWÓR ARTUSA | Dworem Artusa]], wcześniej wyznaczony testamentem stryja [[JÜNCKE LOUIS EDUARD, kupiec | Louisa Eduarda Jüncke]] na następcę (po ukończeniu 25 roku życia). Lata 1901–1906 spędził na nauce zawodu w Lubece, Bordeaux i innych centrach produkcji win. Po 1906 został głównym udziałowcem firmy F.A.J. Jüncke GmbH z biurami i magazynami przy Milchkannengasse 2/3 (ul. Stągiewna). W 1908 otworzył filię we Wrocławiu, w styczniu 1909 w Berlinie. <br/><br/> |
Rozwój firmy przerwała I wojna światowa (z powodu działań wojennych nie było możliwości importowania win z Francji i Półwyspu Iberyjskiego), trudne lata późniejsze i światowy kryzys gospodarczy w 1929. Nie wiadomo dlaczego po 1933 utracił zarówno kierownictwo firmy, jak i udziały w niej. Choć sama firma jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością funkcjonowała w Gdańsku do 1945, od 1934 był urzędnikiem wydziału prasowego Senatu [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]]. <br/><br/> | Rozwój firmy przerwała I wojna światowa (z powodu działań wojennych nie było możliwości importowania win z Francji i Półwyspu Iberyjskiego), trudne lata późniejsze i światowy kryzys gospodarczy w 1929. Nie wiadomo dlaczego po 1933 utracił zarówno kierownictwo firmy, jak i udziały w niej. Choć sama firma jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością funkcjonowała w Gdańsku do 1945, od 1934 był urzędnikiem wydziału prasowego Senatu [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]]. <br/><br/> | ||
− | W 1902 poślubił Friedę (zm. po 1942), z którą miał synów Mariusa (1903 – styczeń 1933 Antwerpia) i Alberta (kupiec, w 1935 żył z rodzicami w Sopocie). W 1908 mieszkał przy Lastadie 3/4, w latach 1916–1928 we Wrzeszczu w należącej do niego do 1930 willi przy Parkweg 1 (ul. Pawłowskiego), 1930–1933 przy Große Wollwebergasse 2/3 (ul. Tkacka), po 1933 w Sopocie w kamienicy czynszowej przy Eisenhardtstraße 40 (ul. Chopina). Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | W 1902 poślubił Friedę (zm. po 1942), z którą miał synów Mariusa (1903 – styczeń 1933 Antwerpia) i Alberta (kupiec, w 1935 żył z rodzicami w Sopocie). W 1908 mieszkał przy Lastadie 3/4, w latach 1916–1928 we Wrzeszczu w należącej do niego do 1930 willi przy Parkweg 1 (ul. Pawłowskiego), nabyta od lekarza [[GÖTZ EMIL FRIEDRICH II, lekarz | Emila Friedricha Götza]], 1930–1933 przy Große Wollwebergasse 2/3 (ul. Tkacka), po 1933 w Sopocie w kamienicy czynszowej przy Eisenhardtstraße 40 (ul. Chopina). Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 18:32, 31 mar 2023
ARTUR JÜNCKE (15 X 1881 Gołębiewko koło Pruszcza Gdańskiego – 2 III 1939 Sopot), kupiec, urzędnik. Wnuk Friedricha Antona Johanna, syn Gustava Bernharda (14 I 1845 Gdańsk – po 1879). Od 15 X 1906 właściciel firmy F.A.J. Jüncke z dzierżawioną od miasta „Rathskeller” („Piwnicą Rajców”) pod Dworem Artusa, wcześniej wyznaczony testamentem stryja Louisa Eduarda Jüncke na następcę (po ukończeniu 25 roku życia). Lata 1901–1906 spędził na nauce zawodu w Lubece, Bordeaux i innych centrach produkcji win. Po 1906 został głównym udziałowcem firmy F.A.J. Jüncke GmbH z biurami i magazynami przy Milchkannengasse 2/3 (ul. Stągiewna). W 1908 otworzył filię we Wrocławiu, w styczniu 1909 w Berlinie.
Rozwój firmy przerwała I wojna światowa (z powodu działań wojennych nie było możliwości importowania win z Francji i Półwyspu Iberyjskiego), trudne lata późniejsze i światowy kryzys gospodarczy w 1929. Nie wiadomo dlaczego po 1933 utracił zarówno kierownictwo firmy, jak i udziały w niej. Choć sama firma jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością funkcjonowała w Gdańsku do 1945, od 1934 był urzędnikiem wydziału prasowego Senatu II Wolnego Miasta Gdańska.
W 1902 poślubił Friedę (zm. po 1942), z którą miał synów Mariusa (1903 – styczeń 1933 Antwerpia) i Alberta (kupiec, w 1935 żył z rodzicami w Sopocie). W 1908 mieszkał przy Lastadie 3/4, w latach 1916–1928 we Wrzeszczu w należącej do niego do 1930 willi przy Parkweg 1 (ul. Pawłowskiego), nabyta od lekarza Emila Friedricha Götza, 1930–1933 przy Große Wollwebergasse 2/3 (ul. Tkacka), po 1933 w Sopocie w kamienicy czynszowej przy Eisenhardtstraße 40 (ul. Chopina). Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie.