HOLL HIERONYMUS II, złotnik
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę HOLL HIERONYMUS II na HOLL HIERONYMUS II, złotnik) |
|||
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''HIERONYMUS HOLL II''' (19 X 1654 Gdańsk – 25 X 1732 Gdańsk), złotnik. Zapewne syn złotnika [[HOLL HIERONYMUS I | Hieronymusa Holla I]], brat [[HOLL JOHANN GOTTFRIED | Johanna Gottfrieda Holla]]. Zawodu uczył się w warsztacie ojca. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Haasego w 1688 | + | '''HIERONYMUS HOLL II''' (19 X 1654 Gdańsk – 25 X 1732 Gdańsk), złotnik, właściwie srebrnik (Silberarbeiter). Zapewne syn złotnika [[HOLL HIERONYMUS I, złotnik | Hieronymusa Holla I]], brat [[HOLL JOHANN GOTTFRIED, złotnik | Johanna Gottfrieda Holla]]. Zawodu uczył się w warsztacie ojca. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Haasego w 1688. 9 III 1690 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). Do 1703 pracował w warsztacie wdowy po Hieronymusie Hollu I. Samodzielną pracę rozpoczął zapewne dopiero w 1703 (w 1705 zapisał pierwszego ucznia, Daniela Hurlitza).<br/><br/> |
| − | Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu złotników]] pełnił w latach 1709 i 1717, starszego cechu – w 1710, 1711 i 1718. Od 1707 terminował u niego Carel Klem (Carl Kläm), od 1711 Gottfried Bauer | + | Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu złotników]] pełnił w latach 1709 i 1717, starszego cechu – w 1710, 1711 i 1718. Od 1707 terminował u niego Carel Klem (Carl Kläm), od 1711 [[BAUER GOTTFRIED, złotnik | Gottfried Bauer]], w tym samym roku pracę mistrzowską wykonał u niego [[UNGER GOTTLIEB, złotnik | Gottlieb Unger]]. Był ojcem dwóch synów zapisanych na naukę w warsztacie ojca w 1711: – [[HOLL HIERONYMUS III, złotnik | Hieronymusa]] na 17 lat, i Nathanaela na 19 lat. Obaj naukę zawodu zakończyli dyplomem w w 1722, podobnie jak zapisany w 1705 Daniel Hurlitz, zapisany w 1711 Andres Wilde, Johann Gottfried Lambrecht (1716), [[HECKER CHRISTOPH, złotnik | Christoph Hecker]] (1722), Gottfried Sack (1724), George Walter (1730) oraz [[LEHNERT JOHANN, złotnik | Johann Lehnert]] (1732). Nie ukończył nauki Johann Gottlieb Weber (1725), zapisany w 1720 David Heinrich Meßerschmiedt zmienił zainteresowania i został cyrulikiem. <br/><br/> |
Używał przejętego od ojca znaku warsztatowego w formie wiązanego monogramu HOL w polu prostokątnym o zaokrąglonych bokach. Z jego dorobku zachowały się argenteria sakralne: kielich (Pierzchnica), łódka na kadzidło (Zamek Królewski na Wawelu), plakieta wotywna (Nowa Cerkiew), oraz świeckie, między innymi kubki (Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie, Ermitaż w Petersburgu), waza (Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie), świeczniki (Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, Zamek Królewski na Wawelu), a także kilkanaście kufli ze scenami biblijnymi, mitologicznymi i alegorycznymi (Muzeum Narodowe w Warszawie, Zamek Królewski na Wawelu, Kunstgewerbemuseum w Berlinie, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W.W. Tarnowskiego w Czernihowie). <br/><br/> | Używał przejętego od ojca znaku warsztatowego w formie wiązanego monogramu HOL w polu prostokątnym o zaokrąglonych bokach. Z jego dorobku zachowały się argenteria sakralne: kielich (Pierzchnica), łódka na kadzidło (Zamek Królewski na Wawelu), plakieta wotywna (Nowa Cerkiew), oraz świeckie, między innymi kubki (Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie, Ermitaż w Petersburgu), waza (Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie), świeczniki (Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, Zamek Królewski na Wawelu), a także kilkanaście kufli ze scenami biblijnymi, mitologicznymi i alegorycznymi (Muzeum Narodowe w Warszawie, Zamek Królewski na Wawelu, Kunstgewerbemuseum w Berlinie, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W.W. Tarnowskiego w Czernihowie). <br/><br/> | ||
| − | Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Pochowany 6 XI 1732 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] w grobie nr 288. Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | |||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Czihak Eugen von, ''Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen'', Leipzig 1908, s. s. XI, 44, 62, 68, 74, 79. <br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 223. | ||
Aktualna wersja na dzień 13:57, 28 wrz 2023
HIERONYMUS HOLL II (19 X 1654 Gdańsk – 25 X 1732 Gdańsk), złotnik, właściwie srebrnik (Silberarbeiter). Zapewne syn złotnika Hieronymusa Holla I, brat Johanna Gottfrieda Holla. Zawodu uczył się w warsztacie ojca. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Haasego w 1688. 9 III 1690 otrzymał obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). Do 1703 pracował w warsztacie wdowy po Hieronymusie Hollu I. Samodzielną pracę rozpoczął zapewne dopiero w 1703 (w 1705 zapisał pierwszego ucznia, Daniela Hurlitza).
Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego cechu złotników pełnił w latach 1709 i 1717, starszego cechu – w 1710, 1711 i 1718. Od 1707 terminował u niego Carel Klem (Carl Kläm), od 1711 Gottfried Bauer, w tym samym roku pracę mistrzowską wykonał u niego Gottlieb Unger. Był ojcem dwóch synów zapisanych na naukę w warsztacie ojca w 1711: – Hieronymusa na 17 lat, i Nathanaela na 19 lat. Obaj naukę zawodu zakończyli dyplomem w w 1722, podobnie jak zapisany w 1705 Daniel Hurlitz, zapisany w 1711 Andres Wilde, Johann Gottfried Lambrecht (1716), Christoph Hecker (1722), Gottfried Sack (1724), George Walter (1730) oraz Johann Lehnert (1732). Nie ukończył nauki Johann Gottlieb Weber (1725), zapisany w 1720 David Heinrich Meßerschmiedt zmienił zainteresowania i został cyrulikiem.
Używał przejętego od ojca znaku warsztatowego w formie wiązanego monogramu HOL w polu prostokątnym o zaokrąglonych bokach. Z jego dorobku zachowały się argenteria sakralne: kielich (Pierzchnica), łódka na kadzidło (Zamek Królewski na Wawelu), plakieta wotywna (Nowa Cerkiew), oraz świeckie, między innymi kubki (Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie, Ermitaż w Petersburgu), waza (Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie), świeczniki (Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, Zamek Królewski na Wawelu), a także kilkanaście kufli ze scenami biblijnymi, mitologicznymi i alegorycznymi (Muzeum Narodowe w Warszawie, Zamek Królewski na Wawelu, Kunstgewerbemuseum w Berlinie, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W.W. Tarnowskiego w Czernihowie).
Pochowany 6 XI 1732 w kościele Najświętszej Marii Panny w grobie nr 288. Zob. też złotnictwo.
Bibliografia:
Czihak Eugen von, Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen, Leipzig 1908, s. s. XI, 44, 62, 68, 74, 79.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 223.
