Tekst źródłowy strony KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY KRÓLOWEJ RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

{{paper}}
[[File:1_Kosciol_Najswiętszej_Maryi_Panny_Krolowej_Rozanca_Swiętego.jpg|thumb|Kaplica tymczasowa przed 1970]]
[[File:2_Kościół_Najświętszej_Maryi_Panny_Królowej_Różańca_Świętego.jpg|thumb|Budowa kościoła Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego]]
[[File:Kościół_NMP_Królowej_Różańca_Świętego.jpg|thumb|Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego, widok od strony południowej]]
[[File:Kościół_Najświętszej_Maryi_Panny_Królowej_Różańca_Świętego_1.jpg |thumb| Budowa wieży kościoła Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego]]
[[File:Kościół_Najświętszej_Maryi_Panny_Królowej_Różańca_Świętego.JPG|thumb|Wieża kościoła Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego, widok od strony północnej, 2011]]
[[File:3_Kosciol_Najswietszej_Maryi_Panny_królowej_Rozanca.jpg|thumb|Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego, widok od strony wschodniej]]
[[File:4_Kościół_Najświętszej_Maryi_Panny_Królowej_Różańca_Świętego.jpg|thumb|Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego, kamień pamiątkowy]]

'''KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY KRÓLOWEJ RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO''', Przymorze, plac Najświętszej Maryi Panny 1. Na fali popaździernikowej odwilży podejmowano od 1957 starania o utworzenie parafii katolickiej dla nowej dzielnicy Przymorze. Jednostkę parafialną powołano w 1958, wybudowano na obecnym placu Najświętszej Maryi Panny (wówczas z adresem: Zwycięzców 19) murowaną, tymczasową kaplicę. Kościół docelowy, według projektu inż. arch. [[TARASZKIEWICZ LEOPOLD WITOLD, profesor Politechniki Gdańskiej | Leopolda Taraszkiewicza]], na skutek oporu władz wzniesiono dopiero po kolejnym politycznym przesileniu, po [[GRUDZIEŃ 1970 | Grudniu 1970]]. Zgoda na jego wybudowanie (i jednocześnie na odbudowę [[KOŚCIÓŁ ŚW. BRYGIDY| kościoła św. Brygidy]]) była ceną, która władze partyjne i rządowe zapłaciły za odprawienie w gdańskich kościołach 24 I 1971 specjalnej modlitwy o pokój (co miało być jednym z czynników uśmierzenia społecznych niepokojów). Prace budowlane trwały w latach 1972–1976, za zarządu jej ówczesnego administratora, szczególnie zasłużonego dla parafii ks. Jana Majdera. Władze państwowe utrudniały budowę, m.in. przez proces o nielegalne pozyskiwanie materiałów, wytoczony ks. Janowi Majderowi i 37 zaangażowanym w prace pracownikom [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]], zakończony wyrokami w zawieszeniu 18 VI 1976.
<br/><br/>
Była to pierwsza w Gdańsku świątynia dwukondygnacyjna (jednocześnie dwa kościoły, górny i dolny, taki model zabudowy stosowano ze względu na liczbę mieszkańców osiedla oraz trudności w uzyskiwaniu kolejnych zezwoleń na budowę), a przy tym jeden z największych od podstaw zbudowanych kościołów w Polsce powojennej. Nowo powstającą świątynię odwiedzili w 1975 kardynał Stefan Wyszyński (zob. [[WIZYTY PRYMASA POLSKI STEFANA WYSZYŃSKIEGO W GDAŃSKU| wizyty prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego w Gdańsku]]), a w  1976 kardynał Karol Wojtyła. Kościół dolny wraz z kompleksem przyległych doń salek katechetycznych poświęcono już w grudniu 1972, górny – w 1976 (w obu wypadkach przez [[KACZMAREK LECH, biskup gdański | bp. Lecha Kaczmarka]]). 83-metrowa, osobno stojąca (od północno-zachodniej strony kościoła) wieża-latarnia, na której budowę ówczesne władze – ze względu na jej imponującą wysokość – nie chciały wyrazić zgody, została ukończona w 1979 (po wyborze Karola Wojtyły na papieża). Zawisły na niej trzy dzwony: Maryja, Piotr i Wojciech.<br/><br/>
Uroczystej konsekracji całego kościoła dokonał w 1992 [[GOCŁOWSKI TADEUSZ, arcybiskup gdański | abp Tadeusz Gocłowski]]. Parafia, po wydzieleniu w 1988 parafii pod wezwaniem św. Brata Alberta oraz w 1990 parafii pod wezwaniem św. Józefa, obejmuje obecnie Małe Przymorze, obszar od torów kolejowych po ul. Chłopską. Świątynia, popularnie nazywana okrąglakiem (lub – żartobliwie – gazownią), faktycznie zbudowana została na planie elipsy. W kościele górnym w prezbiterium od strony zachodniej znajduje się drewniana figura Chrystusa Uwielbionego umieszczona nad tabernakulum, w części południowej kaplica z ceramiczną figurą Matki Bożej Różańcowej autorstwa Janiny Karczewskiej, w części północnej kaplica chrzcielna z figurą św. Jana Chrzciciela oraz osobno – tryptyk poświęcony papieżowi Janowi Pawłowi II. Naprzeciwko prezbiterium znajduje się prospekt organowy z 40-głosowymi organami piszczałkowymi. Witraże okienne według projektu Kazimierza Kalkowskiego (o powierzchni ponad 500 m²) tworzą oryginalną Drogę Krzyżową wokół świątyni. W kościele dolnym w ołtarzu umieszczono kopię obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, w tabernakulum ceramiczna płaskorzeźba autorstwa Anny Surajewskiej ''Ostatnia Wieczerza''. Znajduje się tu także krypta z grobem budowniczego kościoła, ks. Jana Majdera, oraz gobelin autorstwa Marii Jujki ''Gdańsk zawsze wierny''.<br/><br/>
Na zachód od kościoła wybudowano dom parafialny, w kompleksie duszpasterskim dom zakonny [[SERAFITKI | serafitek]]. Przy kościele działa blisko 30 różnych wspólnot, stowarzyszeń i organizacji kościelnych, w tym własna orkiestra parafialna i chór Magnificat. {{author: SK}} <br /><br />
{| class="tableGda"
|-
|+ Proboszczowie parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego
|-
| span style="white-space: nowrap" | 1958–1971
| ks. Roman Siudek (administrator)
|-
| span style="white-space: nowrap" | 1971 – 25 II 1999
| span style="white-space: nowrap" | ks. Jan Majder (do 1980 administrator)
|-
| 14 III 1999 –
| ks. Andrzej Paździutko
|-
| class="authorEgTab" | {{author: MrGl}}
|} [[Category: Encyklopedia]][[Category: Przestrzeń miasta]]