Tekst źródłowy strony SZLAKI TURYSTYCZNE

{{paper}}
'''SZLAKI TURYSTYCZNE.''' Znakowane szlaki turystyki pieszej na terenie Gdańska liczą ponad 90 km (około 4% całkowitej długości szlaków w województwie pomorskim). Na 10 km² powierzchni miasta przypada około 3,5 km szlaków, co jest jednym z wyższych wskaźników w regionie, świadczącym o dużej atrakcyjności Gdańska dla turystyki pieszej. W granicach administracyjnych Gdańska znajduje się (w całości lub w znaczącej części) 6 znakowanych szlaków turystyki pieszej Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Cztery szlaki w zachodniej części miasta tworzą wzajemne powiązania umożliwiające odbywanie wycieczek okrężnych, kombinowanych z wykorzystaniem kilku szlaków (szczególnie dogodne przy własnym środku lokomocji). Dwa, leżące na wschodnich skrajach Gdańska, nie mają połączeń z innymi szlakami na terenie miasta. <br/><br/>
'''Szlak Trójmiejski''', opracowany w 1956, żółty, od dworca PKS (ul. 3 Maja) do Gdyni (dworzec Polskich Kolei Państwowych, wyjście zachodnie), cały 45,9 km, odcinek gdański 23,7 km. Najpopularniejszy, pozwalający poznać tereny zurbanizowane i leśne. Na terenie Gdańska prowadzi przez tereny zabudowane na tzw. górnym tarasie (Wysoczyźnie Gdańskiej) i obszary leśne, wchodzące w skład [[TRÓJMIEJSKI PARK KRAJOBRAZOWY | Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego]]. Od dworca PKS wiedzie przez [[GRODZISKO | Grodzisko]], następnie za skrajem [[SUCHANINO | Suchanina]] wspina się na Wronią Górę i na [[CYGAŃSKA GÓRA | Cygańską Górę]], skąd schodzi do [[KRÓLEWSKA DOLINA | Królewskiej Doliny]] (ul. Sobieskiego). Dociera do doliny Sobótki i [[JAŚKOWA DOLINA | Jaśkowej Doliny]], skąd przez Jaśkowy Las i najwyższą tu [[GÓRA STRZYSKA | Górę Strzyską]] kieruje się na [[BRĘTOWO | Brętowo]] i obrzeżem [[PIECKI | Piecek]] (ul. Magellana) dochodzi – wykorzystując stare torowisko kolei – do dolnego [[MIGOWO | Migowa]]. Zahacza o [[NOWIEC | Nowiec]] (ul. Potokowa). Wkracza tam całkowicie na tereny leśne (las matemblewski / brętowski, lasy oliwskie), przerwane tylko przez dojście (tuż za doliną Strzyży, gdzie przecina Szlak Skarszewski i Kartuski) do leśnego [[SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ BRZEMIENNEJ W MATEMBLEWIE | Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej]] i leśniczówki w [[MATEMBLEWO | Matemblewie]], następnie wiedzie przez [[ZŁOTA KARCZMA | Złotą Karczmę]] (ul. Słowackiego, przecinając tu Szlak Wzgórz Szymbarskich). Biegnąc przez tereny leśne Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego (najbliższe obwodnicy), przecina początkowe partie dolin: [[DOLINA RADOŚCI | Radości]], Zgniłych Mostów, Ewy (Świeżej Wody), [[POTOK RYNARZEWSKI | Potoku Rynarzewskiego]] i odgałęzienia – Kamieniska, wspina się na Wzniesienie Marii (tu krzyżując ze Szlakiem Wzgórz Szymbarskich) oraz zahacza o polanę [[OWCZARNIA | Owczarni]]. Gdańska część szlaku kończy się na obrzeżach [[WYSOKA | Wysokiej]], przy centrum handlowym Osowa. <br/><br/>
'''Szlak Wzgórz Szymbarskich''', czarny, z Sopotu (początek: ul. 1 Maja) do Sierakowic, długość – 120,3 km, odcinek gdański – 17,7 km. Na terytorium Gdańska wkracza w dolinie Potoku Rynarzewskiego (ul. Spacerowa), w rejonie Królewskiego Źródła, na zachód od leśniczówki Renuszewo [[RYNARZEWO | Rynarzewo]], po 6 km części sopockiej. Dalej prowadzi przez środkową część lasów Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Na terenie Parku, po odcinku biegnącym Długą Doliną, szlak przecina Dolinę Ewy (Świeżej Wody), przez rezerwat Źródliska w Dolinie Ewy wchodzi na Wzniesienie Marii, gdzie spotyka szlak żółty, Trójmiejski. Następnie przez wzgórze Ela i obok starej skoczni schodzi na Drogę Młyńską w Dolinie Radości, po jej przecięciu zahacza o boczne odgałęzienie Doliny Wężów (równoległej do Doliny Radości, dużo od niej mniejszej), gdzie spotyka się ze Szlakiem Kartuskim. Przez Kleszy Las (przecinając Kleszą Drogę), a następnie Drogą Pionierów i Trawiastą Drogą wychodzi z lasu (a tym samym z Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego) przy ul. Słowackiego w Złotej Karczmie (gdzie ponowne spotyka się ze Szlakiem Trójmiejskim). Skręcając na zachód, przekracza obwodnicę zachodnią (zob. [[OBWODNICE | obwodnice]]) i przez [[MATARNIA | Matarnię]] (ul. Agrarna) oraz [[KOKOSZKI | Kokoszki]] (ul. Fabryczna, gdzie ponownie spotyka się ze Szlakiem Kartuskim) wkracza w las otomiński. Minąwszy gajówkę Sulmin (zaraz za drogą z [[KIEŁPINO GÓRNE | Kiełpina Górnego]] do Sulmina), wychodzi z granic administracyjnych Gdańska. <br/><br/>
'''Szlak Kartuski''', niebieski, z Sopotu (Kamienny Potok, przystanek [[SZYBKA KOLEJ MIEJSKA | Szybkiej Kolei Miejskiej]], po zachodniej stronie) do Kartuz, długość – 67,6 km, odcinek gdański – 20,45 km. Przebiega w najbardziej odludnych zakątkach gdańskiej części Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. W granice administracyjne Gdańska wkracza Drogą Nadleśniczych, wiedzie w rejon [[GÓRA KOŚCIUSZKI | Góry Kościuszki]] i [[PACHOŁEK | Pachołka]] (przecinając Szlak Skarszewski), przecina ul. Spacerową, dochodząc do [[DOLINA SCHWABEGO | Doliny Schwabego]], gdzie za kuźnią wodną na [[POTOK OLIWSKI | Potoku Oliwskim]] przechodzi do Doliny Wężów (spotykając tu Szlak Wzgórz Szymbarskich), następnie, przecinając Szwedzką Groblę, Drogę Lipnicką, początkowy fragment Kociego Rowu i trasę Husarskich Manowców za ul. Słowackiego w Brętowie, odcinkiem drogi asfaltowej dociera do Matemblewa (okolice leśniczówki, przecina Szlak Trójmiejski i Szlak Skarszewski). Stąd doliną Strzyży, już za obwodnicą, dochodzi do Kokoszek (ul. Fabryczna, przecięcie ze Szlakiem Wzgórz Szymbarskich) i Smęgorzyna. Tam wkracza w lasy otomińskie i po minięciu drogi z Kiełpina Górnego do Sulmina, opuszcza granice administracyjne Gdańska. <br/><br/>
'''Szlak Skarszewski''', zielony, z Sopotu (Kamienny Potok, przystanek Szybkiej Kolei Miejskiej, po zachodniej stronie) do Skarszew, długość – 80,3 km, odcinek gdański – 16,3 km. Najbardziej leśny i w charakterze najbardziej górski. Na odcinek gdański przypada 1/5 jego długości. Na granicy Gdańska z Sopotem przecina Drogę Ludolfińską ([[LUDOLFINA | Ludolfina]]), za Górą Kościuszki (gdzie przecina Szlak Kartuski) wspina się na Pachołek i na krótko wkracza na tereny zabudowane, okrążając staw młyński nad Potokiem Oliwskim w Oliwie; następnie przez ul. Kwietną skrajem Zaklęsów wspina się na [[GŁOWICA | Głowicę]] (wzgórze Trzech Panów), przez Zajęczą Dolinę i Zieloną Dolinę schodzi w [[DOLINA SAMBOROWO | Dolinę Samborowo]], za którą (przeciąwszy brzozową aleję Lipnickiej Drogi) kieruje się na [[LIPNIK | Lipnik]]. Tu ociera się o [[NIEDŹWIEDNIK | Niedźwiednik]], aby przez Niedźwiedzią Dolinę (Koci Rów) wyjść na skraju Brętowa na ul. Słowackiego. Stąd ponownie biegnie lasem do Matemblewa (ul. Kiełpińska) i do doliny Strzyży (przecinając Szlak Trójmiejski i Szlak Kartuski). Dalej, prawym brzegiem w górę Strzyży, dochodzi do [[KIEŁPINEK | Kiełpinka]]. Następnie dłuższą partią bezleśną (miejsko-działkową) osiąga [[JEZIORO JASIEŃ | jezioro Jasień]] i lasy otomińskie. Na ich skraju, koło Kiełpina Górnego (zaraz po przekroczeniu obwodnicy przy ul. Stężyckiej), opuszcza granice administracyjne Gdańska. <br/><br/>
'''Szlak Motławski''', istniejący od 2000 roku, czerwony, z [[OLSZYNKA | Olszynki]] (ul. Olszyńska) do Tczewa (Czatkowy), długość – 33,5 km, odcinek gdański – 3,9 km. Biegnie wzdłuż zachodniego brzegu rzeki [[MOTŁAWA | Motławy]], początkowo przez tereny o charakterze podmiejskim, do ujść [[CZARNA ŁACHA | Czarnej Łachy]] i [[RADUNIA | Raduni]] pod Krępcem.
<br/><br/> '''Szlak Wyspy Sobieszewskiej''', istniejący od 1994, zielony, z [[SOBIESZEWO | Sobieszewa]] (ul. Turystyczna) do [[ŚWIBNO | Świbna]] (przekop Wisły, przeprawa promowa, po drugiej stronie żółty Szlak Jantarowy). Całość na obszarze Gdańska – 10 km. Biegnie równolegle do brzegu morskiego, począwszy od Sobieszewa przez Orlinki do Świbna. Oprócz krótkich fragmentów o charakterze miejskim dominują partie leśne, wydmowe i przyplażowe. Prowadzi na najwyższe miejsce Wyspy Sobieszewskiej, wydmę zwanej Górą Orlą (32 m n.p.m.). {{author: EW}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]