WESSEL MAX, prezydent policji
| < Poprzednie | Następne > |
MAX WESSEL (27 V 1843 Steblewo – 5 IX 1929 Gdańsk), urzędnik. Pochodził z rodziny ziemiańskiej. W 1861 ukończył średnią szkołę św. Piotra i Pawła, wstąpił do wojska, następnie pracował w administracji państwowej. W 1878 został landratem w Sztumie. Od 1 IX 1892 prezydent policji w Gdańsku, od kwietnia 1919 na emeryturze.
W 1897 mieszkał przy Krebsmarkt 7 (Targ Rakowy), w latach 1908–1914 przy Reitbahn 4A (ul. Bogusławskiego), w służbowym apartamencie na terenie prezydium policji, w 1921 przy Baumbachallee 16A (ul. Konopnickiej). Po 1920 działacz Zachodniopruskiego Towarzystwa Opieki nad Inwalidami (Heilanstalt Westpreußischer Krüppelfürsorgeverein e.V.), jeden z inicjatorów budowy w Gdańsku specjalistycznego ośrodka opieki dla kalekich dzieci Wessel-Storp-Haus przy Weinbergstraße 51 (ul. Zakopiańska).
Autor książki o historii gdańskiej policji w XIX wieku Die Organisation der Polizei in der Stadt Danzig (1905) i o dziejach swojej rodziny z majątku w Cedrach Wielkich: Gedenkbuch der Familie Wessel (1926).
