STANNY TADEUSZ, działacz opozycji demokratycznej, honorowy obywatel Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
TADEUSZ STANNY (20 XI 1945 Bachorce koło Kruszwicy – 14 X 2006), działacz opozycji demokratycznej, honorowy obywatel miasta Gdańska. W 1965 ukończył Technikum Chemiczne w Inowrocławiu. Od października 1965 do listopada 1968 pracował w Inowrocławskich Kopalniach Soli, od grudnia 1968 do lutego 1972 w Centrali Nasiennej w Inowrocławiu. Od marca 1972 do listopada 1972 zatrudniony był w PZGS w Inowrocławiu, od grudnia 1972 do kwietnia 1974 w tamtejszym PKS, od lipca do listopada 1974 w Spółdzielni Inwalidów „Polstyr” w Człuchowie.
W Gdańsku od grudnia 1974, do września 1982 pracował w Rafinerii Nafty „Gdańsk” w budowie (po zmianie nazwy, od 1976 Gdańskich Zakładach Rafineryjnych). Od 7 marca do 5 czerwca 1978 rozpracowywany był przez Wydział III „A" Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Gdańsku w ramach SOS „Redukcja", od 11 kwietnia do 3 czerwca 1979 rozpracowywany przez ten sam wydział w ramach SOS „Zmiana".
Podczas wydarzeń Sierpnia ’80, od 15 tego miesiąca uczestnik strajku w Rafinerii. W chwili przedwczesnego zakończenia strajku w Stoczni Gdańskiej, 16 VIII 1980, wytypowany został (obok Wojciecha Jamrozika i Marka Skańskiego) do wyjazdu do Stoczni Gdańskiej celem zorientowania się w sytuacji i spotkania z przedstawicielami innych, wciąż protestujących zakładów. Według relacji pracowników Rafinerii nie był aktywny, ale był dobrym mówcą, co zaważyło, że jako przedstawiciel tego istotnego zakładu pracy, podczas nocnego posiedzenia (z soboty na niedzielę 16/17 VIII 1980 w Sali BHP) został wybrany do Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego. 31 VIII 1980 był sygnatariuszem porozumienia gdańskiego.
We wrześniu 1980 został członkiem Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego (MKZ) NSZZ „Solidarność” w Gdańsku. W tym samym miesiącu jednak odwołany. Po zakończeniu strajku mianowany kierownikiem działu socjalnego Rafinerii. Dysponującym rozległą władzą przydzielania różnego rodzaju bonusów (zasiłki, nagrody, dodatki, wczasy, skierowania do sanatorium itp.), nie chciał dłużej angażować się w działalność NSZZ. Ponieważ w MKZ potrzebowano ludzi do pracy, Komitet Zakładowy Rafinerii jednogłośnie zdecydował o odwołaniu go, zwłaszcza że mimo zaproszenia nie przyszedł na wyjaśniające spotkanie. W efekcie spośród trzech kandydatów wybrano na jego miejsce Jacka Kłysa. We wrześniu 1981 wziął urlop bezpłatny i wyjechał do USA. We wrześniu 1982 Rafineria nie przedłużyła mu urlopu i rozwiązała umowę o pracę. Do kraju nie wrócił, w USA mieszkał do śmierci.
W 2000, wraz z innymi sygnatariuszami porozumień gdańskich, otrzymał tytuł honorowego obywatela miasta Gdańska. Odznaczony w 2006 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
