ROSTEUSCHER WOLFGANG, profesor Gimnazjum Akademickiego

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Strona tytułowa dysputy odbytej z udziałem Wolfganga Rosteuchera na uniwersytecie w Królewcu w 1640

WOLFGANG ROSTEUSCHER (1614 Hildburghausen, Turyngia – 26 XII 1690 Gdańsk), profesor Gimnazjum Akademickiego. Pochodził z rodziny o francuskich korzeniach. Studiował m.in. w Królewcu, gdzie początkowo też pracował. W Gdańsku od 19 V 1648 nauczyciel, preceptor (Colega) w Gimnazjum Akademickiego, od 1653 uczył greki w klasie drugiej (secundzie), zastępując Daniela Lagusa. Od uroczystego wprowadzenia 9 XII 1655 profesor greki w klasach pierwszej (primy) i drugiej. Ucząc przez 42 lata, był seniorem kolegium profesorów, zasiadał w administracji fundacji stypendialnej Aerarium pauperum studiosorum.

W okresie gdańskim autor m.in. Compendium grammaticae graecae ad methodum Welleri (Danzig 1659, 1661 i 1685), Tractatus de prosodia graeca seu cognoscenda syllabarum quantitate (1659), Homeri Batrachomyomachis, hic est ranarum et murium pugna in usum juventutis Gymnasii Gedanensii seorsim excusa (Danzig 1677). Był także autorem wierszy okolicznościowych, m.in. w 1661 gratulacyjnego z okazji ślubu Dorothei Backhüser i Gabriela Schlieffa (1632–1688), późniejszego ławnika (brata stryjecznego Valentinusa Schlieffa. Swoje utwory dołączał do zbiorków powstałych staraniem profesorów Gimnazjum po śmierci rektorów Johanna Botsacka (1664), Aegidiusa Straucha (1682), Abrahama Calowa (1686), czy profesorów (np. Johanna Petera Titiusa (1689). W podobny sposób żegnał też np. diakona kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP) Adriana Stodderta (1650) czy Paula Stelznera (1652).

22 VI 1654 w kościele NMP ożenił się z Elisabeth (pochowana 30 V 1692, w wieku 57 lat), córką Hansa Kreutzer (zm. 1661). Ojciec profesora Gimnazjum Akademickiego Johanna Christopha Rosteuschera, Euophrosyny (zm. 1691), od ślubu w kościele NMP 24 IX 1690 żony Balthazara Weigela, pięcioro dalszych dzieci zmarło w niemowlęctwie lub wczesnym dzieciństwie.

Pochowany 9 I 1691 w kościele NMP, w grobie teścia pod płytą nr 368. RED









Bibliografia:
Praetorius Ephraim, Athenae Gedanenses sive commentarius historico-chronologicus succinctus originem et constitutionem Gymnasii Dantisci …, Lipsiae 1713, s. 117–118.
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVII wieku, Gdańsk 1993 (przez indeks).
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 403; 3, 167.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania