POHLHAUSEN ERNST, rektor Technische Hochschule Danzig
| < Poprzednie | Następne > |
ERNST POHLHAUSEN (20 V 1890 Mittweida, Saksonia – 4 III 1964 Kilonia), matematyk, rektor Technische Hochschule Danzig (THD). Syn Augusta (1860–1938), inżyniera i nauczyciela miejscowego technikum i Hedwig z domu Eugen (1865–1900). Ukończył gimnazjum realne w Dreźnie, od 1909 do 1914 studiował matematykę stosowaną na uniwersytecie w Getyndze. Od początku I wojny światowej walczył jako ochotnik, początkowo porucznik w piechocie, pod koniec służył w lotnictwie, był podkomendnym Hermanna Göringa. Pracował następnie w Rheinisch-Westfälische Technische Hochschule (RWTH) Aachen (Akwizgran), w latach 1919–1920 jako współpracownik naukowy wykonywał obliczenia statyczne i aerodynamiczne dla samolotów produkowanych w "Ernst Heinkel Flugzeugwerke" w Warnemünde.
Od 1919 doktor na podstawie pracy Ebene Potentialströmung um Doppeldecker (Poziom potencjalnych przepływów wokół dwupłatowców)
(promotor prof. Ludwig Prandtl (1875–1953), przewód na uniwersytecie w Getyndze). Od 1921 doktor habilitowany na podstawie dorobku i pracy Die Berechnung der Eigenschwingungen statisch-bestimmter Fachwerke (Obliczanie drgań własnych kratownic wyznaczanych statycznie), docent prywatny w dziedzinie matematyki stosowanej na uniwersytecie w Rostocku (Roztok). Od 1922 profesor tytularny, od 1925 profesor zwyczajny.
W Gdańsku od 1 IV 1926 do 1945 profesor zwyczajny matematyki w THD. Zmienił obywatelstwo niemieckie na obywatelstwo II Wolnego Miasta Gdańska. Od 1 VII 1934 do 30 VI 1941 rektor tej uczelni. Od wiosny 1933 aktywny członek NSDAP, w listopadzie tego roku podpisał deklarację wierności niemieckich profesorów Adolfowi Hitlerowi (Bekenntnis der deutschen Professoren zu Adolf Hitler). Wrogo nastawiony do pracowników pochodzenia żydowskiego i do polskich studentów (w lutym 1939 doprowadził do ich usunięcia). W 1938 powołany przez Hermanna Göringa na członka Niemieckiej Akademii Lotnictwa (Deutsche Akademie für Luftfahrtforschung) i awansowany na Sturmbannführera w SA (Sturm Abteilungen der NSDAP; Oddziały Szturmowe NSDAP). Po ustąpieniu ze stanowiska rektora został kuratorem wyższych uczelni w Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie.
W latach 1937–1945 przewodniczący Narodowosocjalistycznego Niemieckiego Związku Docentów (Nationalsozialistischer Deutscher Dozentenbund, NSDD) we wspomnianym okręgu (NS-Gaudozentenbundführer). Po 1945 pracował w Kilonii jako robotnik budowlany.
Mieszkał w Gdańsku początkowo we Wrzeszczu, przy Luisental (ul. Kossaka), po sprowadzeniu rodziny przy Heiligenbrunnerweg 24a (ul. Do Studzienki). Żonaty był od 1919 z Irmą Johanną Wunderlich (ur. 24 VII 1894), ojciec Dietera (ur. 1920), absolwenta Conradinum, poległego na froncie podczas II wojny światowej, Ulricha (ur. 1922), także poległego na froncie, Giseli (ur. 1923) i Günthera (1928 Gdańsk – 1931 Gdańsk). Po raz drugi ożenił się w Gdańsku z Evą Manger, doktorem filozofii, od 1931 członkinią NSDAP.
