PIWKO HEINRICH THEOPHIL LEOPOLD, lekarz, radny, były patron gdańskiej ulicy
< Poprzednie | Następne > |
HEINRICH THEOPHIL LEOPOLD PIWKO (7 V 1818 Kwidzyn – 19 IV 1899 Gdańsk), lekarz, radny Gdańska, były patron gdańskiej ulicy. Syn urzędnika Heinricha Ludwiga Piwko (1790–1844). Od 7 XI 1842 w Berlinie doktor nauk medycznych na podstawie pracy Quaedam de gastromalacia observationes. Od 1839 był lekarzem w gdańskim Szpitalu Miejskim (Lazarecie przy Bramie Oliwskiej), następnie lekarz prywatny. W latach 1859–1899 członek Rady Miejskiej. Wspierał inicjatywy nadburmistrza Leopolda von Wintera w zakresie podniesienia kultury zdrowotnej miasta ( wodociągi, kanalizacja) oraz polepszenia warunków bytowych jego mieszkańców (budowa nowych mieszkań, placówek szkolnych i służby zdrowia). Od 1861 członek miejskiej komisji zdrowia, brał udział w dyskusjach nad funkcjonowaniem Szpitala Miejskiego, był przeciwnikiem oddzielenia tego szpitala od struktury miejskiej dobroczynności. Od 1870 do śmierci wchodził w skład Zarządu Fundacji Abegga.
Był organizatorem koncertów, w 1850 członkiem komitetu drugiego, pruskiego festiwalu muzycznego (odbył się 2 i 3 sierpnia tego roku), w 1855 członkiem komitetu, który zorganizował koncert Clary Schumann, Johannesa Brahmsa i węgierskiego skrzypka-wirtuoza Josepha (wł. József) Joachima (1831–1907) na rzecz wdów po gdańskich nauczycielach. Utrzymywał korespondencję z kompozytorem Richardem Wagnerem. Od 1863 był także lekarzem w gdańskim Teatrze Miejskim.
W latach 1854–1892 mieszkał i prowadził gabinet lekarski przy Langer Markt 29 (Długi Targ), gospodarstwo przez dłuższy czas prowadziła mu, pozostająca stanu wolnego, siostra Julia (1819 Kwidzyn ‒ 5 VI 1907 Gdańsk), pod koniec życia mieszkająca przy Neugarten 1 (ul. Nowe Ogrody). 18 VIII 1850 w kościele Najświętszej Marii Panny ożenił się z Marianną Rosalią (wrzesień 1830 Swińcz, powiat gdański – 18 IV 1910 Gdańsk), córką Ferdinanda Daniela Urban Rümkera, przez to małżeństwo związany był też rodzinnie z Wilhelmem Theodorem Behrendem. Maria, jedyna córka, która dożyła pełnoletności, pozostała panną, zmarła w 1941.
Cieszył się w Gdańsku wielką popularnością. W uznaniu zasług dla miasta jego imieniem nazwano jedną z ulic Wrzeszcza (od 1945 ul. Syrokomli). Został pochowany w grobowcu rodziny Behrendów na starym cmentarzu Zbawiciela. W czasie pogrzebu, który odbył się w obecności nadprezydenta prowincji Gustava Gosslera i nadburmistrza Gdańska Clemensa Delbrückego, orkiestra wojskowa grała marsz żałobny Fryderyka Chopina.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Akta kościoła NMP 1461/94, s. 12 (akt ślubu); Urząd Stanu Cywilnego 1609/619, nr 868 (akt zgonu); 1609/870, nr 1654 (akt zgonu siostry Julii).
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 161 z 13 VII 1850, s. 2008; nr 289 z 9 XII 1852, s. 2; nr 291 z 11 XII 1852, s. 3638; nr 58 z 9 III 1854, s. 510; nr 252 z 27 X 1854, s. 2626; nr 50 z 28 II 1855, s. 428; nr 265 z 12 XI 1855, s. 1094 (i dalsze).
„Danziger Zeitung”, nr 495 z 7 I 1860, s. 4; nr 19791 z 27 X 1892, s. 2 (jubileusz 50-lecia pracy); nr 606 z 29 XII 1917, s. 3; nr 178 z 18 IV 1910, s. 8 (nekrolog żony).