PATZIG JUSTUS ERNST EUGEN, kupiec

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >

JUSTUS ERNST EUGEN PATZIG (4 IX 1852 Wieck, powiat Greifswald, Meklemburgia – 17 I 1930 Sopot), kupiec. Syn pastora Lebrechta (1811–1894), brat Wiktora Johanna (4 VIII 1849 Uckermünde, Niemcy – 4 XII 1929 Sopot), pedagoga w Niemczech, po przejściu na emeryturę mieszkającego w Sopocie. W Gdańsku w latach 80. XIX wieku współwłaściciel wraz Robertem Patschowem młynów olejowego i zbożowego oraz krochmalni przy Steindamm 26 (ul. Kamienna Grobla); kombinat noszący nazwę Oelmühle und Stärckefabrik, zatrudniał 278 pracowników, w 1908 – 260. W nocy z 27 na 28 IX 1899 pożar uszkodził młyn zbożowy, straty szacowano na 1 500 000 marek, został częściowo odbudowany.

Przez 40 lat członek zarządu browaru w Kuźniczkach, wieloletni jego dyrektor naczelny. Przez 33 lata zasiadał w radzie nadzorczej cukrowni w Pelplinie, w latach 1889–1919 w zarządzie Korporacji Kupców. Od 1894 przez około 20 lat był konsulem królestwa Belgii w Gdańsku. Od października 1881 członek loży masońskiej Eugenia ( wolnomularstwo). Mieszkał: w 1884 przy Hundegasse 79 (ul. Ogarna), w 1897 i 1908 na terenie zakładu przy Steindamm 25A, potem w swojej willi w Sopocie przy Bädeckerweg 1 (ul. Władysława IV 1), którą nabył od spadkobierców Ottona Friedricha Wanfrieda.

Od 13 V 1880 był żonaty z Lucią Agnes (ur. 8 VI 1861 Gdańsk), córką lekarza Johanna Gottlieba Oehlschlägera (1824–1906). Po jej nagłej śmierci ponownie ożenił się 27 IV 1886 z Jeanettą Henriettą (4 V 1867 Gdańsk – 1944), córką kupca Ottona Heinricha Nötzela (1822–1893). Synowie Johannes Janus Lebrecht (ur. 23 III 1881) i Helmuth (ur. po 1893) zginęli na frontach I wojny światowej. Wdowa do śmierci mieszkała w wilii w Sopocie, część pomieszczeń przeznaczając na wynajem. MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania