LOSSIUS PETRUS I, profesor Gimnazjum Akademickiego
| < Poprzednie | Następne > |
PETRUS LOSSIUS I (Loss, Los, Lose, Loson) (1542 Borna koło Lipska – 1602 Wocławy, Żuławy Gdańskie), uczony, pastor. W semestrze zimowym w 1557 immatrykulował się na wydziale prawa uniwersytetu w Lipsku, jako stypendysta księcia elektora. Od 1570 był tam bibliotekarzem. W 1580 został powołany na stanowisko profesora filozofii teoretycznej i konrektora w Gimnazjum Akademickim oraz kaznodziei przy kościele św. Trójcy.
Był autorem dyskursu Clypeus Aeneae, das ist kurtzer Discurs durch der vier Monarchien Historien (zachowany w rękopisie w zbiorach Polskiej Akademii Nauk Biblioteki Gdańskiej). Blisko współpracował z zatrudnionym w tym samym co i on roku rektorem Jakobem Fabriciusem, razem z nim brał udział w spotkaniu w Gdańsku w grudniu 1595 rektorów szkół pomorskich, bezskutecznie próbujących ujednolicić i szkolną strukturę i program. Prowadził dziennik tego zjazdu, na istnienie którego w posiadaniu syna w 1618 powoływał się Joacob Fabricius. Nie mogąc utrzymać się z wynagrodzenia pobieranego w Gimnazjum i z udzielanych prywatnie lekcji, zrezygnował z pracy i w marcu 1598 został pastorem w Wocławach. Jako kalwinista ( kalwini) zaczął wprowadzać w swojej gminie ewangelickiej tzw. reformowaną ceremonię, co spotkało się z protestami członków gminy. W 1602 złożyli oni skargę do Rady Miejskiej Gdańska, która wszczęła w tej sprawie dochodzenie. Złożył wyjaśnienia na piśmie, zmarł tegoż roku na suchoty (według Jacoba Fabriciusa, według Ephraima Praetoriusa na zarazę).
Od 1574 żonaty z Kunegundą. Ojciec dzieci chrzczonych w kościele św. Piotra i Pawła: 1/ Johannesa Lossiusa, 2/ Petrusa Lossiusa II, 3/ Kunegundy, od 8 IX 1597 żony Bartholomeusa Martini, diakona w kościele św. Piotra i Pawła, matki lekarzy Jacoba Martiniego (1611–1658), w 1651 w Gdańsku fizyka (lekarza) miejskiego, 4/ Heinricha, w czerwcu 1585 zapisanego do Gimnazjum Akademickiego, studiującego medycynę na uniwersytetach niemieckich i francuskich, w 1602 (podczas studiów w Helmstadt) zwracającego się do Rady Miasta Gdańska o pomoc stypendialną, po doktoracie w Heidelbergu lekarza w Kiejdanach, Pozaniu i Lesznie.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 46.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 244.
