KRONIKA OLIWSKA
| < Poprzednie | Następne > |
KRONIKA OLIWSKA, powstała w ► klasztorze cystersów w Oliwie. W kronice opisano dzieje klasztoru od założenia w 1186 roku do 1350, wiele uwagi poświęcono jego dobrodziejom: zarówno książętom gdańskim ► Sobiesławicom, także książętom polskim z dynastii Piastów panujących nad Pomorzem Wschodnim: Przemysłowi II, Władysławowi Łokietkowi, jak i wielkim mistrzom zakonu krzyżackiego. Niezachowana w oryginale (przepadła podczas zniszczenia klasztoru oliwskiego przez gdańszczan w 1577), znana jest z wielu kopii. Historiografia niemiecka przypisywała jej autorstwo przeorowi klasztoru Gerhardowi von Braunswalde lub anonimowemu notariuszowi, historiografia polska (przede wszystkim ze względu na fonetyczną pisownię nazw miejscowych) ustaliła, że autorem był ► Stanisław, opat oliwski. Wysuwane są przypuszczenia, że opat Stanisław wykorzystał wcześniejszą kronikę powstałą w klasztorze za sprawą opata Rudigera (doprowadzoną do około 1310). Z kolei kronika opata Stanisława była kontynuowana przez wielu pisarzy z klasztoru oliwskiego, głównie w postaci rocznika. Od 2008 jest dostępna także w przekładzie na język polski.
