KLEIN DANIEL, malarz
< Poprzednie | Następne > |
DANIEL KLEIN (1672 Gdańsk – 27 XI 1744 Gdańsk), malarz. Uczeń Enocha Seemana i Johanna Benedikta Hoffmanna sen., studia malarskie kontynuował w Paryżu. W Gdańsku od około 1705 w cechu mistrzów malarzy. Autor licznych wzorów malarskich do portretów graficznych burmistrzów, rajców, pastorów, zachowanych w gdańskich i warszawskich zbiorach. Z oryginalnych dzieł malarskich zachował się w zbiorach Muzeum Narodowego portret pastora Johanna Gottfrieda Kirscha (1671–1724) z 1724 i patrycjusza Johanna Michaela Falcka (1672–1744) z 1712, w kolekcji Zamku Królewskiego na Wawelu w Krakowie – wizerunek króla polskiego Stanisława Leszczyńskiego (zob. oblężenia Gdańska w 1734, od którego otrzymał honorowy tytuł malarza nadwornego (zob. też m.in. portrety Joachima Hoppego, Gabriela von Bömeln, Constantina Ferbera, Valentinusa Schlieffa).
Ojciec malarza Daniela działającego w Paryżu, Margarety miniaturzystki pracującej w Gdańsku i zapewne Ephrama, w 1737 zapisanego na Akademię Sztuk Pięknych w Wiedniu.