KEHLER GABRIEL, pastor kościoła św. Bartłomieja
| < Poprzednie | Następne > |
GABRIEL KEHLER (Köhler, Kehlerus) (16 IV 1659 Gdańsk – 27 X 1729 Gdańsk), pastor kościoła św. Bartłomieja. Syn Corduli i Heinricha, szewca, od 11 X 1672 posiadającego obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli, po swoim ojcu, również Heinrichu). Brat, podobnie jak on, chrzczonych w kościele kościele Najświętszej Marii Panny (NMP): zmarłych w dzieciństwie Elisabeth (chrzest 24 X 1649), Corduli (chrzest 10 IV 1651) i Daniela (chrzest 5 VI 1656), oraz Samuela (chrzest 30 VIII 1654 – pochowany 16 VIII 1700 w kościele NMP w kaplicy szewców), żonatego z Anną Catheriną (pochowana 13 X 1709 w wieku 50 lat) i Jacoba (chrzest 11 V 1664), który 17 V 1696 wystarał się o podniesienie obywatelstwa gdańskiego do kupieckiego, od 25 IX 1689 żonatego z Elisą, córką Michaela Lengarda.
27 IV 1671 zapisany został do czwartej (drugiej) klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Studiował teologię w 1683 w Lipsku, następnie w Wittenberdze, studia kończył w 1686. Od 31 X 1690 do 1709 był kaznodzieją w kościele św. Jerzego (St. Georg) na Oruni, od 22 IX 1709 do 1711 diakonem w kościele św. Trójcy, od 1711 do śmierci pastorem w kościele św. Bartłomieja. M.in. w 1724 był uczestnikiem sporu o powołanie w szeregi gdańskich duchownych syna prepozyta pomorskiego Wagnera (szczegóły: Bartholomaeus Haucke).
Od 8 IV 1691 mąż poślubionej w kościele NMP Concordii Renaty (1674 – pochowana 4 X 1735 w grobie rodzinnym), córki pastora oruńskiego kościoła św. Jerzego, Johanna Friedricha Brackermanna. Brak informacji o ich potomstwie. Pochowany 15 XI 1729 w grobie rodzinnym teściów w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 44.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 417, 440.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 221.
Górska Liliana, Theatrum atrocissimorum fatorum. Religiöse Pestbewältigung in Danzig 1709, Lübeck und Marburg 2010.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 10, 11, 63.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation..., Königsberg 1834, s. 55, 59, 87.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 3, 119.
