JANKOWSKA-CIEŚLAK JADWIGA, aktorka
< Poprzednie | Następne > |
JADWIGA JANKOWSKA-CIEŚLAK (ur. 15 II 1951 Gdańsk), aktorka. W Gdańsku ukończyła cztery klasy Szkoły Podstawowej nr 45 w Gdańsku- Wrzeszcz przy ul. Matki Polki, w 1962 roku wyjechała do Warszawy. W 1972 absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Od tegoż roku związana z warszawskimi teatrami: Dramatycznym (1972–1984, 1987–1989, 1994–2008), Polskim (1984–1987) i Powszechnym (1990–1994), od 2008 pracuje w zespole Teatru Ateneum. Rozgłos dała jej debiutancka rola w filmie fabularnym Trzeba zabić tę miłość (reż. Janusz Morgenstern, 1972). Przyniosła jej ona również liczne wyróżnienia, między innymi Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego, nagrody na I Międzynarodowych Spotkaniach Filmowych „Młodzi na ekranie” w Koszalinie i podczas Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie (wszystkie w 1973).
Po debiucie aktorkę okrzyknięto nową gwiazdą młodego polskiego kina, eksponującą nowy typ ekspresji, idealną wyrazicielką problemów i niepokojów pokolenia wkraczającego w dorosłe życie na początku lat 70. Występ w filmie Sam na sam Andrzeja Kostenki (1977) został uhonorowany nagrodą za pierwszoplanową rolę kobiecą na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku (od 1986 FPFF w Gdyni). Sukces ten powtórzyła rolą w filmie Wezwanie (1996) w reżyserii Mirosława Dembińskiego. Wcześniej, w 1982 roku, zdobyła Złotą Palmę w Cannes za rolę w węgierskim filmie Inne spojrzenie w reżyserii Károly Makka. Za sezon 2004/2005 czasopismo „Teatr” przyznało jej Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza.
W 2008 otrzymała na FPFF w Gdyni nagrodę specjalną za rolę w filmie Rysa w reżyserii Michała Rosy. Ma na koncie wiele ról teatralnych (między innymi w sztukach Jeana Giraudoux, Witolda Gombrowicza, Juliusza Słowackiego) i filmowych, m.in. w takich obrazach jak 300 mil do nieba Macieja Dejczera (1989), Pierścionek z orłem w koronie (1992) Andrzeja Wajdy, Słodko-gorzki (1996) Władysława Pasikowskiego, Kochankowie z Marony (2005) Izabeli Cywińskiej, Tatarak Andrzeja Wajdy (2009). W 2007 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2009 Złotym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis.