HOLL HIERONYMUS II, złotnik
| < Poprzednie | Następne > |
HIERONYMUS HOLL II (19 X 1654 Gdańsk – 25 X 1732 Gdańsk), złotnik, właściwie srebrnik (Silberarbeiter). Zapewne syn złotnika Hieronymusa Holla I, brat Johanna Gottfrieda Holla. Zawodu uczył się w warsztacie ojca. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Haasego w 1688. 9 III 1690 otrzymał obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). Do 1703 pracował w warsztacie wdowy po Hieronymusie Hollu I. Samodzielną pracę rozpoczął zapewne dopiero w 1703 (w 1705 zapisał pierwszego ucznia, Daniela Hurlitza).
Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego cechu złotników pełnił w latach 1709 i 1717, starszego cechu – w 1710, 1711 i 1718. Od 1707 terminował u niego Carel Klem (Carl Kläm), od 1711 Gottfried Bauer, w tym samym roku pracę mistrzowską wykonał u niego Gottlieb Unger. Był ojcem dwóch synów zapisanych na naukę w warsztacie ojca w 1711: – Hieronymusa na 17 lat, i Nathanaela na 19 lat. Obaj naukę zawodu zakończyli dyplomem w w 1722, podobnie jak zapisany w 1705 Daniel Hurlitz, zapisany w 1711 Andres Wilde, Johann Gottfried Lambrecht (1716), Christoph Hecker (1722), Gottfried Sack (1724), George Walter (1730) oraz Johann Lehnert (1732). Nie ukończył nauki Johann Gottlieb Weber (1725), zapisany w 1720 David Heinrich Meßerschmiedt zmienił zainteresowania i został cyrulikiem.
Używał przejętego od ojca znaku warsztatowego w formie wiązanego monogramu HOL w polu prostokątnym o zaokrąglonych bokach. Z jego dorobku zachowały się argenteria sakralne: kielich (Pierzchnica), łódka na kadzidło (Zamek Królewski na Wawelu), plakieta wotywna (Nowa Cerkiew), oraz świeckie, między innymi kubki (Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie, Ermitaż w Petersburgu), waza (Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie), świeczniki (Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, Zamek Królewski na Wawelu), a także kilkanaście kufli ze scenami biblijnymi, mitologicznymi i alegorycznymi (Muzeum Narodowe w Warszawie, Zamek Królewski na Wawelu, Kunstgewerbemuseum w Berlinie, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W.W. Tarnowskiego w Czernihowie).
Pochowany 6 XI 1732 w kościele Najświętszej Marii Panny w grobie nr 288. Zob. też złotnictwo.
Bibliografia:
Czihak Eugen von, Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen, Leipzig 1908, s. s. XI, 44, 62, 68, 74, 79.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 223.
