FONTANNA HEWELIUSZA

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Pierwsza fontanna na Skwerze Heweliusza z rzeźbą Alfonsa Łosowskiego „Fregata”, 1997
Inauguracja Fontanny Heweliusza 8 VIII 2014
Premiera utworu Opowieści Fontanny Heweliusza, 7 V 2016
Fontanna Heweliusza, wodospad
Fontanna Heweliusza, 2019
Fontanna Heweliusza

FONTANNA HEWELIUSZA, na Skwerze Heweliusza, umożliwiająca tworzenie różnorodnych, wielobarwnych obrazów wodnych i świetlnych. Powstała dla upamiętnienia budowy i modernizacji infrastruktury wodno-ściekowej przeprowadzonych w Gdańsku w latach 2006–2012 w ramach „Gdańskiego programu wodno-ściekowego”, dofinansowywanego z funduszy Unii Europejskiej. Zastąpiła wcześniejszą, uruchomioną w 1966 wokół rzeźby Alfonsa Łosowskiego „Fregata”.

Konkurs na projekt fontanny Gdańska Infrastruktura Wodociągowo-Kanalizacyjna (GIWK) ogłosiła w listopadzie 2011. Rozstrzygnięto go na początku marca 2012, zwyciężyła koncepcja gdańskiego architekta Rolanda Kwaśnego, nawiązująca do kaskad wodnych i wykorzystująca system cienkiego lustra, w którym odbija się otoczenie. Prace konstrukcyjne wykonała Pracownia Konserwacji Zabytków S.A. w Warszawie, zakończono je 30 VI 2014, fontannę uruchomiono 8 VIII 2014.

Składa się z dwóch części: wodospadu i kilkudziesięciu dysz zgromadzonych na i wokół trzech metalowych ringów. Woda wypływa z kamiennej ściany ustawionej od strony Wielkiego Młyna, tworząc wodospad i nawiązując do kaskad wodnych zbudowanych na pobliskim Kanale Raduni.

Utrzymująca się cienka tafla wody u stóp fontanny zachowuje się jak lustro, w którym odbijają się elementy architektury, zieleni i nieba, pierwsza fontanna w Polsce wykorzystująca ten efekt. Oświetlenie urządzenia oraz dysze usytuowane w pierścieniach umożliwiają tworzenie różnorodnych obrazów wodnych i świetnych. Działa w pięciu specjalnie stworzonych choreografiach światła i wody. Scenariusz fontanny to powtarzająca się godzinna sekwencja, składająca się z pięciu 12-minutowych programów o różnym charakterze. Efekty te odzwierciedlają cztery symboliczne nastroje fontanny: oczekiwanie/samotność, tęsknota/niepokój, radość/spotkanie i euforia/spełnienie.

Początkowe pojedyncze pokazy możliwości fontanny zmieniły się w 2015 w projekt „Wodowanie Sztuk”, wydarzenia, które inauguruje sezon letni (trwającego od maja do października). O każdej pełnej godzinie (od 8:00 do 24:00) odbywa się multimedialny pokaz jej możliwości. Konkretną sekwencję dopełnia wielobarwna iluminacja drzew na Skwerze Heweliusza oraz oświetlenie wieży kościoła św. Katarzyny.

9 V 2015 zaprezentowano spektakl „Cztery nastroje fontanny”, który łączył muzykę, choreografię wody i pokaz świateł. Oprawę wizualną przygotował Sylwester Łuczak, muzyczną Automatik Kolektyw. Ogromne ekrany, ale również drzewa i budynki wzięły udział w projekcji, która oddała cztery nastroje fontanny.

W 2016, dzięki ogłoszonemu przez GIWK konkursowi „Fontannie bije ten dzwon”, do kameralnego do tej pory widowiska „Wodowania Sztuk” dołączył carillon kościoła św. Katarzyny. Zadaniem konkursu było skomponowanie utworu na carillon, zsynchronizowanego – dzięki elektronice – z 12-minutowym programem specjalnym fontanny. 20 I 2016 warsztaty dla uczestników konkursu prowadziła gdańska carillonistka miejska Monika Kaźmierczak, pierwsza nagroda przypadła Kamilowi Cieślikowi za utwór “Opowieści Fontanny Heweliusza”. Premiera utworu miała miejsce 7 V 2016.

W kolejnych latach do prezentowanych w czasie pokazów specjalnych kompozycji dołączyły: „Nihil constat” Katarzyny Kwiecień-Długosz, „Płynna materia” Beniamina Baczewskiego oraz „Echa Gdańska” Jakuba Nikiela.

Od 2018 „Wodowanie Sztuk” weszło do programu Gdańskiego Festiwalu Carillonowego, z uzupełnianiem przez inne sztuki, np. w 2016 były to podniebne akrobacje Teatru Ocelot, występ kwartet wokalny „Beau Ton” oraz dźwięk harfy, a także wprawione w ruch na dachu Wielkiego Młyna obrazy gdańskiego artysty Waldemara Marszałka. Organizatorami wydarzeń są Miasto Gdańsk, Muzeum Gdańska oraz Polskie Stowarzyszenie Carillonowe, partnerem strategicznym jest GIWK. JANSZ

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania