EHWALD JACOB GOTTLIEB, pastor kościoła św. Trójcy

< Poprzednie

Następne >

Portrety pastorów w kościele św. Trójcy, przed 1945

JACOB GOTTLIEB EHWALD (Ewald; Ehwalt) (2 VIII 1765 Gdańsk – 5 VIII 1844 Gdańsk), pastor ► kościoła św. Trójcy. Syn ► Johanna Gottfrieda Ehwalda, brat Jonatana Ernsta Gottfrieda (lipiec 1762 Gdańsk – 27 XII 1828 Hel), od 1809 pastora w Helu.

1 IV 1780 wraz z bratem Jonathanem zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego ► Gimnazjum Akademickiego. Kończąc naukę i wybierając się na studia obaj żegnani byli wierszem kolegów (Unsern lieben Freunden Jonathan Gottfried Ernst Ehwalt und Jacob Gottlieb Ehwalt, 1786). Dzięki stypendium fundacji ► Johanna Gotffrieda Diesseldorfa studiował teologię. 2 X 1786, wraz z bratem i kolegami z Gimnazjum (Johannem Ernstem Augustem Schmidtem (kolegą z tej samej klasy) i Michaelem Baumannem (uczniem od 1781) zapisał się na uniwersytet w Jenie, od 26 IV 1790 studiował w Erlangen (koło Norymbergii).

W latach 1791–1796 kierownik (rektor) ► szkoły św. Katarzyny. Wyświęcony 24 maja, od 29 maja 1796 diakon kościoła św. Trójcy, w 1810 pierwszy diakon, w latach 1812–1844 pastor tego kościoła. Jeszcze jako diakon, w 1806, prasowymi ogłoszeniami zachęcał mieszkańców Gdańska do wpłat na rzecz berlińskiego Towarzystwa Biblijnego. Z uwagi na okoliczności polityczne (wojny napoleońskie) odzew nie był duży, gdańskie ► Towarzystwo Biblijne powołano w 1814. W 1816 został też superintendentem i inspektorem szkolnym diecezji tczewskiej, a po reorganizacji struktur kościelnych w 1834 (w miejsce diecezji Tczew i Gdańsk Wyżyny – diecezje Wejherowo–Pruszcz Gdański i Starogard Gdański) – diecezji Wejherowo–Pruszcz Gdańsk. Brał udział w pracach komisji opracowującej wydanie trzeciego oficjalnego ► kancjonału gdańskiego, był autorem 10 utworów poetyckich, które posłużyły do skomponowania ► kantat. Od października 1796 żonaty był z Adelgundą Eleonorą Fahrenholz. [PP]













Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 362.
Matrikel der Universität Jena 1764–1801,►https://zs.thulb.uni-jena.de/receive/jportal_jpvolume_00293846?XSL.art.start=70, s. 87r (rękopis).
Personalstand der Universitaẗ Erlangen in ihrem ersten Jahrhundert (1742–1843), Erlangen 1843, s. 117.
Amtsblatt der Regierung zu Danzig, 1834, s. 273-274.
Kociumbas Piotr, Kancjonał luterańskiego Gdańska 1587–1810. Studium nad źródłami lokalnej niemieckiej pieśni kościelnej, Warszawa 2017, s. 272.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…, Königsberg 1834, s. 60.
Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 57.
Schmidt Paul, Die St. Trinitatis Kirche zu Danzig nach Vergangenheit und Gegenwart, Danzig 1901, s. 88–89.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, 2, 207.