DOLINA MARNYCH MOSTÓW
| < Poprzednie | Następne > |
DOLINA MARNYCH MOSTÓW (Faule Brücke ok. 1600; Faulen Brücken, Mościsko; Dolina Złych Mostów), położona na zachód od Dworu Oliwskiego ( Dwór Schwabego) (ul. Bytowska 4), oficjalnie zaznaczana na mapach jako „Droga Marnych Mostów”. Nazywana zwyczajowo także jako „Dolina Zgniłych Mostów” lub „Dolina Złych Mostów” (w znaczeniu: kiepskiej jakości).
W głównej części tworzy głęboką dolinę i obejmuje polanę otoczoną z dwóch stron lasem sosnowo-bukowym. Następnie zamienia się w drogę leśną, przy której Nadleśnictwo Gdańskie postawiło głaz z nazwą „Droga Marnych Mostów 2007”, która z kolei łączy się z „Gliniastą Drogą”, z zakończeniem w Owczarni. Przez środek doliny przepływa strumień, który wraz z Potokiem Prochowym łączy się w Dolinie Powagi z Potokiem Oliwskim. Na początku XVII w. zmieniono bieg strumienia, aby zwiększyć przepływ wody napędzającej Młyn XXI (Prochowy).
Na odcinku Drogi Marnych Mostów, w dolinie meandrującego potoku, występuje łęg jesionowo-olszowy, charakterystyczny dla zabagnionych małych cieków wodnych, które porasta olcha czarna z domieszką jesionu wyniosłego, klonu zwyczajnego, grabu, czeremchy i wiązu górskiego. Występują tu duże siedliska żab trawnych, moczarowych i ropuch szarych oraz liczna populacja mrówki rudnicy. Dolina jest popularnym miejscem pikników i wydarzeń sportowych, takich jak biegi przełajowe i rowerowe crossy. Tereny są własnością miasta Gdańska i są użytkowane przez Gdański Ogród Zoologiczny, pozyskujący w tym miejscu trawę dla zwierząt, co negatywnie wpływa na siedliska małych gryzoni i unikalną roślinność.
Bibliografia:
Mamuszka Franciszek, Oliwa. Dzieje i zabytki, 1959.
Mamuszka Franciszek, Oliwa. Okruchy z dziejów, zabytki, 1985.
Szukalski Jerzy, Oliwski Potok i jego zlewnia, „Jantarowe Szlaki” 1999, nr 2, s. 8–13.
