CZERSKA MAŁGORZATA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
MAŁGORZATA MARIA CZERSKA (29 IX 1946 Gniezno – 19 XII 2020 Gdańsk), ekonomistka, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Córka Ludwika Sławskiego (1902 Gniezno – 1980 Gniezno) i poślubionej 15 I 1945 Janiny z domu Wiedeńskiej (1914 Helsinki, Finlandia – 1990 Gniezno). Siostra Wojciecha (ur. 22 X 1945), wielkopolskiego przedsiębiorcy. Absolwentka Szkoły Podstawowej nr 3 i Liceum nr 15 im. Dąbrówki w Gnieźnie. W latach 1964–1969 studiowała w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu, w 1969–1972 pracowała w Wielkopolskich Zakładach Obuwia w Gnieźnie. Od 1972 na studiach doktoranckich na Wydziale Ekonomiki Produkcji UG, od 1975, na podstawie rozprawy Humanistyczne aspekty kierowania czynnikiem ludzkim w przedsiębiorstwie (promotor prof. dr hab. Alfred Czermiński), doktor nauk ekonomicznych w zakresie organizacji i zarządzania. Od 1 IX 1975 do emerytury 30 IX 2018 pracownik Instytutu Organizacji i Zarządzania (IOiZ) Wydziału Ekonomiki (po zmianie nazwy: Wydziału Zarządzania) UG. Od 1986 doktor habilitowany, na podstawie dorobku i rozprawy Struktura funkcji zarządzania i czynniki ją wyznaczające, od 2004 profesor (tytularny) nauk ekonomicznych.
W latach 1993–1999 kierownik Zakładu Ergonomii i Psychologii IOiZ UG, od 1993 do 1999 zastępca dyrektora IOiZ do spraw dydaktycznych, od 2002 do 2008 prodziekan do spraw kształcenia Wydziału Zarządzania, od 2005 do 2016 kierownik Zakładu Systemów Zarządzania. W 1990 była członkinią Uczelnianej Komisji Regulaminowej, w 1991 Uczelnianej Komisji Rekrutacyjnej, od 1996 do 1999 senackiej komisji do spraw badań naukowych i współpracy z zagranicą UG. W latach 2002–2008 członkini Senatu UG i senackiej komisji do spraw kształcenia. Jednocześnie w latach 1994–1995 pracowała w Wyższej Szkole Administracji i Biznesu w Gdyni, w 1996–2008 w Akademii Morskiej w Gdyni, w 1999–2001 w Wyższej Szkole Zarządzania w Gdyni.
Zaliczała siebie do ,,sopockiej szkoły zarządzania”, zapoczątkowanej przez profesora Alfreda Czermińskiego, w której poszukiwano empirycznych źródeł wiedzy o zarządzaniu. Specjalizowała się w problematyce zarządzania kapitałem ludzkim, w kulturze organizacyjnej oraz w zarządzania zmianami w organizacjach. Autorka m.in. monografii Zmiana kulturowa w organizacji. Wyzwanie dla współczesnego menedżera (Warszawa 2003), Jak przeprowadzać zmianę organizacyjną (Gdańsk 1996), Organizacja przedsiębiorstw. Metodyka zmian organizacyjnych (Gdańsk 1996). Dwukrotnie wybrana i w latach 2008–2014 członkini Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania Polskiej Akademii Nauk, w 2013 powołana w skład Zespołu Ekspertów w Dziale Nauki Humanistyczne, Społeczne i o Sztuce, oceniającego wnioski o finansowanie programów badawczych przez Narodowe Centrum Nauki. W latach 2013–2018 wchodziła w skład Rady Programowej miesięcznika ,,Kształcenie Ekonomistów i Menedżerów”. Od 1985 działaczka Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa (TNOiK), w latach 2005–2009 w składzie jego Rady Głównej Naukowej, w 2009–2013 w Prezydium Zarządu Głównego, w latach 1985–2016 przewodnicząca oddziału gdańskiego.
Odznaczona m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (1996), Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski (2011), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2000), Medalem im. Karola Adamieckiego TNOiK (2011). Od 1975 była żoną polonisty Zenona Czerskiego, m.in. lektora ds. młodzieży Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) w Gdańsku. Pochowana w kolumbarium na gdańskim cmentarzu Srebrzysko.
