COPIUS CHRISTOPH, pastor kościoła św. Piotra i Pawła

< Poprzednie

Następne >

CHRISTOPH COPIUS (Christoferus; Copk, Köpke)(ur. Królewiec – 14 II 1628 Gdańsk), pastor kościoła św. Piotra i Pawła. Syn Heinricha, w latach 1575–1582 kaznodziei w Ladekop (Lubieszewo koło Malborka).

Od 4 XII 1566 student teologii w Królewcu, od 21 VII 1571 w Wittenberdze, gdzie uzyskał tytuł magistra. Od 1571 do 1575 pastor w Tiegenort (Tujsk koło Stegny), wyświęcony 30 I 1578. Od 1583 pastor w Lubieszewie. Od 1585 diakon kościoła św. Piotra i Pawła w Gdańsku, wraz z kilokoma innymi kaznodziejami, zwolniony został z podpisania ogłoszonej przez gdańską Radę Miejską tzw. Danziger Notel, ugody między różnymi wyznaniami protestanckimi, mającej zapobiegać gorącym sporom religijnym między nimi. Zwolnienie dotyczyło tylko duchownych, którzy obejmowali funkcje wyłącznie kaznodziejskie, każde poszerzenie zakresu obowiązków wiązało się już z koniecznością jej podpisania. Od 1611 do śmierci pastor kościoła św. Piotra i Pawła w Gdańsku. JANSZ

Bibliografia:
Freytag Hermann, Ein Stolper Ordiniertenverzeichnis von 1574 bis 1591, Leipzig 1913, s. 4.
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 25.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 78, 190, 217.
Simson Paul, Geschichte der Stadt Danzig, Bd. 2, Danzig 1913, s. 404–405.