CIELĄTKOWSKA ROMANA, profesor Politechniki Gdańskiej
| < Poprzednie | Następne > |
ROMANA CIELĄTKOWSKA z domu Nowak (29 VIII 1959 Sopot – 22 I 2016 Gdańsk), profesor Politechniki Gdańskiej (PG), konserwator zabytków, historyk architektury, specjalistka z dziedziny architektury XX wieku. Córka Jerzego i Janiny z domu Schwabe. W 1978 ukończyła I Liceum Ogólnokształcące w Gdańsku, w 1983 Wydziale Architektury PG z tytułem magistra inżyniera architekta. W celu uzyskania uprawnień budowlanych w 1983 została kierownikiem budowy w Spółdzielni Usług Rolniczych „Kociewie” w Starogardzie Gdańskim.
Od 1984 pracowała na PG, na Wydziale Architektury, początkowo w Katedrze Historii i Teorii Architektury. Od 1993, na podstawie rozprawy Architekt Witold Minkiewicz 1880–1961, doktor (przewód w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk, promotor prof. Anfrzej K. Olszewski). Od 1997 zatrudniona była w Katedrze Architektury Użyteczności Publicznej. W 1993 ukończyła Międzynarodową Szkołę Architektury Sakralnej we Lwowie. Od 1999, w oparciu o dorobek i monografię „Architektura i urbanistyka Lwowa II Rzeczypospolitej”, doktor habilitowana (przewod na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej). W latach 1999–2006 kierowała Zakładem Historii Architektury i Konserwacji Zabytków, 2006–2009 Katedrą Historii, Teorii Architektury i Konserwacji Zabytków. Od 2008 profesor tytularny. W latach 2009–2016 kierowała Katedrą Projektowania Środowiskowego. W okresie 2001–2004 pełniła funkcję pełnomocnika dziekana Wydziału Architektury PG do spraw Środowiskowego Studium Doktoranckiego. Od 2001 do 2003 pracowała także na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie, gdzie była kierownikiem Zakładu Urbanistyki i Architektury Wydziału Nauk Technicznych, zarządzając rozbudową uczelni. W latach 2006–2014 wykładała również w Wyższej Szkole Zarządzania Środowiskiem w Tucholi.
Była specjalistką od planów zarządzania obiektami zabytkowymi i ochrony architektury drewnianej. Prowadziła badania nad architekturą XX wieku, skupiając się na modernizmie, kwestiach rewitalizacji zespołów mieszkaniowych, ochronie dziedzictwa architektonicznego dawnych Kresów Wschodnich Rzeczypospolitej. Położyła znaczne zasługi dla ratowania architektury, zwłaszcza drewnianej, obecnej Rosji, Ukrainy i Białorusi. Dokonała m.in. rekonstrukcji ukraińskiej cerkwi greckokatolickiej z Kupnej koło Przemyśla i przeniesienia jej do podelbląskiego Godkowa (2012), opracowała dokumentację potrzebną do remontu cerkwi w Liskowatem koło Ustrzyk Dolnych (jednej z trzech zachowanych w Polsce w stylu bojkowskim). Na Ukrainie przeprowadziła rekonstrukcję drewnianego kościoła z Jazłowczyka (obwód lwowski), przeniesionego do lwowskiego Muzeum Architektury Ludowej i Kultury (2013), oraz renowację kościoła św. Franciszka Borgiasza w Rozłuczu (obwód lwowski, 2015).
W latach 2001–2007 zorganizowała w Gdańsku cztery konferencje dotyczące ochrony miast historycznych. Publikowała prace na temat urbanistyki, ochrony i konserwacji zabytków, architektury drewnianej, modernizmu, budownictwa socjalnego w II Wolnym Mieście Gdańsku, wydała m.in.(oprócz monografii habilitacyjnej) Sacrum–profanum, profanum–sacrum. Przemiany funkcji budowli sakralnych w XX wieku (2009), Translocatio. Przeniesienie drewnianych świątyń trzech obrządków (2014); ponadto we współpracy z Piotrem Lorensem pracę Architektura i urbanistyka osiedli socjalnych Gdańska w okresie XX-lecia międzywojennego (2000), a we współautorstwie z Lilią Onyszczenko-Szwec: Detal architektury mieszkaniowej Lwowa XIX i XX wieku (2006).
Była ekspertem i członkiem Zarządu Prezydium Polskiego Komitetu Narodowego ICOMOS (2003–2005), Rady Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP (2008–2012), Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN – Sekcji Historii Architektury, Urbanistyki i Konserwacji Zabytków, Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, Stowarzyszenia Architektów Polskich, Pomorskiej Okręgowej Izby Architektów RP. Została odznaczona m.in. Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2014). Pochowana na Starym Cmentarzu w Starogardzie Gdańskim.
Bibliografia:
Dział Obiegu i Archiwizacji Dokumentów Politechniki Gdańskiej (akta osobowe).
Piwek Aleksander, Prof. dr hab. inż. arch. Romana Cielątkowska (1959–2016). Wspomnienie, „Wiadomości Konserwatorskie”, nr 45, 2016, s. 139–140.
