BRAUSER ERNST LUDWIG, pastor kościoła w Wisłoujściu
| < Poprzednie | Następne > |
ERNST LUDWIG BRAUSER (9 VII 1769 Gdańsk – 1 VI 1839 Gdańsk-Wisłoujście), pastor kościoła garnizonowego św. Olafa w Wisłoujściu. Syn urodzonego w Elblągu Johanna Christopha Brausera, który 19 II 1762 otrzymał kupieckie obywatelstwo Gdańska. 7 V 1785 zapisany do drugiej klasy Gimnazjum Akademickiego, następnie w 1791–1792, dzięki stypendium fundacji Johanna Gotffrieda Diesseldorfa, studiował teologię w Jenie. Zweryfikowany przez Ministerium Duchowne 27 VI 1797. 19 XII 1808 powołany na pastora kościoła w Letzkau (Leszkowych) na Gdańskich Żuławach, 2 II 1809 przyjął święcenia, 19 marca tego roku objął swój urząd. Od 1 VII 1812 do śmierci był kaznodzieją garnizonu i twierdzy w Wisłoujściu, pastorem kościoła garnizonowego św. Olafa i jednocześnie (odtąd filialnego) kościoła w Osicach (Wossitz), którego podupadła parafia została administracyjnie połączona z wisłoujską, jak i jej duchowni, pozostający do pomocy nowemu administratorowi kaznodzieje: posługujący tam od 7 VIII 1808 do 11 VI 1826 Christoph Heinrich Naumann (11 III 1777 Gdańsk – 18 I 1830 Kiezmark), od 23 XII 1827 do 1834 Adam Emanuel Sadowski i od 1834 do 1858 Gustav Victor, syn burmistrza Friedricha Gottholda Siewerta.
W 1812 zawarł związek małżeński z panną Johanną Charlottą Röll. Po jej śmierci ożenił się ponownie 2 I 1817 z Charlotte Wilhelmine, córką prawnika i adwokata Aleksandera Bertholda Wichersa (1753–1827), od 2 XII 1779 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), syna Bartholda Wichersa. Mieli jedną córkę, Marię Ludewike zamężną Christ. Zmarł na tyfus.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 66; t. VIII, s. 324.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 367.
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 41, 48, 54, 100.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 101, 104, 114.
Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 56.
