BAHR SIMON, kupiec, bankier
| < Poprzednie | Następne > |
SIMON BAHR (1543 Gdańsk – pochowany 14 IV 1606 Gdańsk), kupiec, bankier. Wnuk przybyłego do Gdańska z Pucka Georga (Jurgena, Jorge) (1460 Brudzewo pod Puckiem – 1524 Gdańsk), na ► Starym Mieście ► ławnika (od 1489), ► rajcy (od 1506), ► sędziego (1507, 1512, 1517, 1521, 1524), ► kamlarza (1509, 1510, 1513, 1514, 1516, 1519, 1520), mieszkającego przy Pfefferstadt (ul. Korzenna). Syn działającego m.in. na terenie Niderlandów kupca Heinricha (Hansa) (zm. po 1560) i Barbary (pochowana 1555 w ► kościele Najświętszej Marii Panny (NMP)).
Jeden z najbogatszych gdańskich kupców swego czasu. Dostawca króla szwedzkiego Jana III, dostawca i bankier króla polskiego Zygmunta III Wazy. W 1588 otrzymał w dożywotnią dzierżawę, jako zabezpieczenie wierzytelności, starostwo w Berwałdzie (Niedźwiedzica na Żuławach, koło Stegny), dla miejscowego kościoła ufundował w 1590 dzwon, odlany przez gdańskiego ludwisarza Hermanna Benninga I. Ponadto posiadał na Żuławach folwarki w Markusach pod Malborkiem i Drużnie w okolicach Pasłęka. 10 VI 1591 na sejmie w Warszawie nobilitowany i przyjęty do polskiego herbu Rawicz, którym zastąpił swój dotychczasowy: niedźwiedź wspiętego na drzewie i wybierający miód z barci (uwidoczniony np. na dzwonie w Niedźwiedzicy).
Od 1570 żonaty z Judith (1548 – pochowana 20 IV 1606 Gdańsk), córką Heinricha Bartscha, na dzwonie z Niedźwiedzicy przedstawiona jako biblijna Judyta z uniesionym mieczem w prawy ręku i głową wodza wojsk asyryjskich Holofernesa w lewej. Ojciec Heinricha, zmarłego w dzieciństwie; Barbary (1572 – pochowana 4 II 1607), żony Heinricha Giese (1564–1599) i następnie Leonharda Absolona Langenau (1565 – pochowany 26 XI 1606 w kościele NMP); Simona (1574–1652), w styczniu 1583 zapisanego do gdańskiego ► Gimnazjum Akademickiego,
starosty berwałdzkiego, żonatego z Zofią Loitz, następnie z Katarzyną „de Lubocz” oraz Dorotą Lewald; Judith (1575 – 28 I 1625), żony burmistrza ► Johanna Speimanna; Klary (1577–1622), żony burmistrza ► Eggerta von Kempena, który przejął w 1623 starostwo berwałdzkie; Heinricha (chrzest 15 V 1582 – 1611 Elbląg), żonatego z Agatą Braun; Martina (1574–1623), żonatego z Anną Krus ze Szwecji; Anny (ur. 24 I 1580) zmarłej w młodości, zmarłego w wieku chłopięcym Sigmunta (ur. 7 IV 1586).
Zmarł z żoną w przeciągu ośmiu dni od siebie. W 1620 w kościele NMP Johann Speimann i Eggert von Kempen ufundowali teściom nagrobek (ukończony w styczniu tego roku) autorstwa ► Abrahama van den Blocka. Przed jego powstaniem fundatorzy wiedli z sobą prestiżowy spór o jego formę, nie obyło się też bez kłopotów ze strony władz kościoła z uwagi na kalwińskie wyznanie Speimanna.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 40.
Gtorth Andrzej, Bahr Szymon, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. 1, Gdańsk 1993, s. 54.
