BACHMANN-ACKERMANN DOROTHEA LUDOLPHINA, śpiewaczka, aktorka

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Portret sylwetowy Dorothei Ludolphiny Bachmann-Ackermann ze zbiorów Friedricha Theodora Hingelberga
Afisz pierwszego przedstawienia Czarodziejskiego fletu Wolfganga Amadeusza Mozarta 19 X 1794, w którym wystąpili między innymi: Dorothea Ludolphina Bachmann-Ackermann jako Królowa Nocy, jej mąż Carl David Ackermann jako Mówca, jej bracia Jean Peter Heinrich Bachmann jako Tamino i Johann Carl Peter Bachmann jako Monostatos, oraz żona Jeana Bachmanna Friederike Schuch-Bachmann jako Trzecia Dama

DOROTHEA LUDOLPHINA BACHMANN-ACKERMANN (około 1759 Rheinsberg, Brandenburgia – 12 I 1810 Gdańsk), śpiewaczka operowa o głosie sopranowym, aktorka. W 1782 zaangażowana razem z braćmi Jeanem Peterem Heinrichem i Johannem Carlem Wilhelmem Bachmannem (4 V 1769 Rheinsberg, Brandenburgia – po 1817) do towarzystwa teatralnego prowadzonego przez Johanne Karoline Schuch (Schuchische Gesellschaft Deutscher Schauspieler; zob. Teatr do końca XVIII wieku. Teatr zawodowy). W tym samym roku wyszła za mąż za śpiewaka i aktora Carla Davida Ackermanna.

Występowała w operach, między innymi Johanna Adama Hillera (Die Liebe auf dem Lande / Miłość na wsi), Carla Dittersa von Dittersdorffa (Doktor und Apotheker / Doktor i aptekarz), Vicente Martína y Solera (Lilla, oder Schönheit und Tugend / Lilla albo piękność i cnota), Giovanniego Paisiella (Cyrulik sewilski), Nicolasa-Marie Dalayraca (Nina, oder Wahnsinn aus Liebe / Nina albo szaleństwo z miłości), André Grétry’ego (Der Zauberspiegel / Czarodziejskie lustro), Pierre’a Monsigny’ego (Piękna Arsena), Niccolò Picciniego (Czekina albo Cnotliwa panienka), Georga Antona Bendy (Romeo i Julia, Jarmark), Friedricha Ludwiga Bendy (Cyrulik sewilski), Wolfganga Amadeusza Mozarta (Uprowadzenie z Seraju, Czarodziejski flet, Don Giovanni), Giuseppe Sartiego (Im Trüben ist gut fischen / W mętnej wodzie dobrze ryby łowić), Antonio Salieriego (Axur, król Ormus), oraz w sztukach, między innymi Williama Shakespeare’a (Poskromienie złośnicy, Ryszard III), Richarda Brinsleya Sheridana (Szkoła obmowy), Pierre’a Beaumarchais’go (Szalony dzień, czyli Wesele Figara), Friedricha Schillera (Intryga i miłość, Sprzysiężenie Fieska w Genui), Carla Gozziego (Szczęśliwi żebracy).

Po raz ostatni wystąpiła na scenie 13 XII 1800 w Gdańsku. JMM

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania