ANDRZEJEWSKI EUGENIUSZ, docent Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
EUGENIUSZ ANDRZEJEWSKI (ur. 16 I 1925 Wilno), geograf, nauczyciel, docent Uniwersytetu Gdańskiego (UG).
Wnuk Józefa, powstańca styczniowego 1863. Syn Stanisława (1884–1943), uczestnika rewolucji z 1905, pracownika Polskich Kolei Państwowych w Wilnie, i Jadwigi (24 V 1896 – 6 IV 1985 Gdańsk). W 1943 ukończył tajne nauczanie w gimnazjum w Wilnie. Pracował jako robotnik w warsztatach Deutsche Bahn w tym mieście. W latach 1941–1944 żołnierz Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej (AK, I pluton Garnizonu Wilno, pseudonim „Juliusz”, dowódca „Lis” Witold Tymiński), w lipcu 1944 uczestnik Operacji „Ostra Brama” (wyzwalania Wilna z rąk niemieckich). Aresztowany przez NKWD, od sierpnia 1944 do stycznia 1946 więzień łagru w rejonie Surska pod Uralem.
W Gdańsku od stycznia 1946. W lipcu uzyskał maturę w II Państwowym Gimnazjum i Liceum w Gdańsku. W 1949 ukończył studia geograficzne I stopnia na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Przyrodniczym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku, w 1959 na tej samej uczelni uzyskał tytuł magistra. W latach 1949–1951 nauczyciel geografii w VI Liceum Ogólnokształcącym (LO), następnie do 1972 w I LO, gdzie stworzył nowoczesną pracownię geograficzną. Od 1969 doktor, ma podstawie dysertacji Węzłowe problemy rozwoju gospodarki turystycznej województwa gdańskiego (przewód na Wydziale Ekonomiki Produkcji w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie). W tym samym (1969) roku zatrudniony został w Katedrze Geografii Ekonomicznej gdańskiej WSP. Po powołaniu UG został adiunktem w Zakładzie Geografii Ekonomicznej i Politycznej w Instytucie Geografii. W latach 1978–1983 zatrudniony na stanowisku docenta kontraktowego, później starszy wykładowca. Od 1975 do 198o kierownik Podyplomowego Studium Turystyki UG, od 1975 do 1981 przewodniczący uczelnianego Związku Nauczycielstwa Polskiego. Pracował także w Wyższej Szkole Zawodowej w Giżycku. Od 1990 na emeryturze.
Autor publikacji na temat geografii, transportu, krajoznawstwa i metodyki turystyki. M.in. współautor z Franciszkiem Mamuszką i Jerzym Szukalskim publikacji Województwo gdańskie (1982). Członek Polskiego Towarzystwa Geograficznego, Związku Nauczycielstwa Polskiego, Światowego Związku Żołnierzy AK. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej. Laureat nagrody „Nauczyciel Roku UG” im. Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza (2009).
Żonaty z Jadwigą z domu Kotarską (13 V 1928 – 30 I 2016 Gdańsk), doktorem teorii literatury, pracowniczką Biblioteki Głównej UG, autorką Bibliografii teorii literatury za lata 1900–1983 i 1984–1990.
Bibliografia:
Dobosz-Tempski Wacław, Kronika i pamięć 1945–1954. Kronika szkolna Igo Państwowego Gimnazjum i Liceum w Gdańsku, Gdańsk 2015.
