ZEUNER ROBERT CARL GUSTAV, artysta plastyk
| < Poprzednie | Następne > |
ROBERT CARL GUSTAV ZEUNER (2 II 1885 Gdańsk – maj 1945 Gdańsk), artysta plastyk. Syn litografa i drukarza Alfreda Roberta Emila Zeunera (1856 Tczew – 1895 Gdańsk), współwłaściciela firmy edytorskiej „Zeuner Bracia”, i Laury z domu Werner.
Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął naukę w klasie rzemiosła artystycznego w Państwowej Rzemieślniczej Szkole Dokształcającej (Staatliche Fortbildungs- und Gewerkschule). Po 1903 roku studiował w Akademiach Sztuk Pięknych w Królewcu (Königsberg) i w Berlinie. W latach 1906–1910 wraz z matką był właścicielem firmy litograficznej „WW. Zeuner & Sohn, Buch- und Steindruckerei, Litographische Anstalt“, działającej przy Hundegasse 49 (ul. Ogarna). Po likwidacji firmy doskonalił umiejętności w pracowni malarskiej Fritza Augusta Pfuhlego, profesora rysunku na Wydziale Architektury Technische Hochschule Danzig. Od 1918 był nauczycielem w swej dawnej szkole, działającej wówczas pod nazwą Szkoły Rzemiosła Artystycznego (Kunstgewerbeschule).
Był artystą wszechstronnym. Tworzył obrazy olejne, akwarele, pastele ukazujące pejzaże morskie, brzeg morski, lasy, wioski. Był uznanym portrecistą (pastele), miedzy innymi wykonał zaginiony w 1945 portret pastora Friedricha Wilhelma Schwandta. Wykonywał grafiki i litografie reklamowe, był autorem wzorów banknotów i znaczków pocztowych II Wolnego Miasta Gdańska (II WMG) oraz ilustracji książkowych.
W 1914 mieszkał przy Schwarzes Meer 10 (ul. Stawki ( Czarne Morze)), po 1921 w Sopocie przy Rickertstrasse 8 (ul. Obrońców Westerplatte), w 1935 przy Schäferstrasse 47 (ul. Wybickiego), w 1939 przy Haffnerstrasse 67 (ul. Sobieskiego). W 1928 dysponował też w Sopocie własną pracownią przy Schäferstrasse 44 (ul. Wybickiego).
Nie popierając władz nazistowskich II WMG, w 1933 zmuszony został do rezygnacji z pracy w szkole i przejścia na emeryturę, odebrano mu także sopocką pracownię. W początkach 1945 aresztowany przez nazistów, osadzony został w gdańskim więzieniu, gdzie zmarł na tyfus. Pochowany został w jednym z masowych grobów przy ul. Dąbrowskiego ( Pomnik ofiar epidemii chorób zakaźnych 1945–1946).
Bibliografia:
Kowalski Waldemar, Dwie strony krat. Historia więzienia w Gdańsku, Gdańsk 2003, pozycja 970.
Wessel Hans, Der Danziger Maler Robert Zeuner, Unser Danzig 1962, nr 1.
