ZARĘBSKI ANDRZEJ, działacz opozycji demokratycznej, menedżer

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Andrzej Zarębski (stoi pierwszy z prawej), 1981

ANDRZEJ ZARĘBSKI (ur. 7 VII 1957 Gdynia), polityk, menedżer. Po ukończeniu Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego (1980) zaczął nauczać języka polskiego w Szkole Podstawowej nr 62 w Górkach Zachodnich. Działacz opozycji „przedsierpniowej”, angażował się w akcje Studenckiego Komitetu Solidarności. Współzałożyciel i autor pierwszej deklaracji ideowej Niezależnego Zrzeszenia Studentów, redaktor pisma „Reduta”. W marcu 1981 roku redaktor, potem redaktor naczelny Serwisu Informacyjnego Biura Informacji Prasowej Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”. 13 XII 1981 internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku, zwolniony 2 XII 1982. Następnie przez 5 lat prowadził z ojcem sklep pasmanteryjno-odzieżowy, będąc zarazem członkiem redakcji podziemnego „Przeglądu Politycznego”, wokół którego zaczęło się skupiać środowisko gdańskich liberałów. W latach 1986–1988 zastępca, następnie dyrektor remontowo-budowlanej firmy Corina, spółki-córki spółdzielni Gdańsk (wcześniej Świetlik) kierowanej przez Macieja Płażyńskiego. W roku 1989 korespondent „Tygodnika Solidarność”, w 1990 szef działu politycznego „Gazety Gdańskiej”, współpracownik Telewizji Polskiej Gdańsk. Po desygnowaniu w 1991 roku Jana Krzysztofa Bieleckiego na premiera przez Lecha Wałęsę objął funkcję rzecznika prasowego rządu, w październiku 1991 wybrany posłem Ziemi Zielonogórskiej z listy Kongresu Liberalno-Demokratycznego, współautor pierwszej ustawy o radiofonii i telewizji, członek sejmowej komisji kultury. W okresie 1993–1999 członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, m.in. sekretarz rady. Od 1999 niezależny doradca na rynku mediów elektronicznych. JMY

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania