ZANGIUS NICOLAUS, kompozytor
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę ZANGIUS NICOLAUS na ZANGIUS NICOLAUS, kompozytor) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''NICOLAUS ZANGIUS''' (Zange; około 1570 prawdopodobnie Woltersdorf koło Berlina – po 1618 Berlin), kompozytor. Do Gdańska przybył z Iburga koło Osnabrück, gdzie pełnił funkcję kapelmistrza na dworze księdza biskupa Filipa Zygmunta. W | + | '''NICOLAUS ZANGIUS''' (Zange; około 1570 prawdopodobnie Woltersdorf koło Berlina – po 1618 Berlin), kompozytor. Do Gdańska przybył z Iburga koło Osnabrück, gdzie pełnił funkcję kapelmistrza na dworze księdza biskupa Filipa Zygmunta. W 1599 zastąpił chorego Johannesa Wanninga; przejął funkcję kapelmistrza miejskiego i kapeli [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]]. W 1602, w obawie przed panująca w Gdańsku [[EPIDEMIE NOWOŻYTNE | epidemią dżumy]], opuścił miasto. Przebywał w Pradze, prawdopodobnie także w Wenecji. W 1607 powrócił do Gdańska, ale jeszcze tego samego roku wyjechał. Po pobycie w Szczecinie i Pradze, od 1612 przebywał na dworze w Berlinie jako kapelmistrz elektora brandenburskiego Jana Zygmunta Hohenzollerna.<br/><br/> |
Pisał muzykę religijną i świecką. Jego msze i motety należą do późnorenesansowej polifonii niderlandzkiej. Pojawia się w nich technika ''cori spezzati''. W pieśniach świeckich zauważyć można wyraźne wpływy włoskiej villanelli. {{author: DP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Pisał muzykę religijną i świecką. Jego msze i motety należą do późnorenesansowej polifonii niderlandzkiej. Pojawia się w nich technika ''cori spezzati''. W pieśniach świeckich zauważyć można wyraźne wpływy włoskiej villanelli. {{author: DP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:03, 24 paź 2022
NICOLAUS ZANGIUS (Zange; około 1570 prawdopodobnie Woltersdorf koło Berlina – po 1618 Berlin), kompozytor. Do Gdańska przybył z Iburga koło Osnabrück, gdzie pełnił funkcję kapelmistrza na dworze księdza biskupa Filipa Zygmunta. W 1599 zastąpił chorego Johannesa Wanninga; przejął funkcję kapelmistrza miejskiego i kapeli kościoła Najświętszej Marii Panny. W 1602, w obawie przed panująca w Gdańsku epidemią dżumy, opuścił miasto. Przebywał w Pradze, prawdopodobnie także w Wenecji. W 1607 powrócił do Gdańska, ale jeszcze tego samego roku wyjechał. Po pobycie w Szczecinie i Pradze, od 1612 przebywał na dworze w Berlinie jako kapelmistrz elektora brandenburskiego Jana Zygmunta Hohenzollerna.
Pisał muzykę religijną i świecką. Jego msze i motety należą do późnorenesansowej polifonii niderlandzkiej. Pojawia się w nich technika cori spezzati. W pieśniach świeckich zauważyć można wyraźne wpływy włoskiej villanelli.
