ZAJEWSKI WŁADYSŁAW, historyk, profesor PAN
| < Poprzednie | Następne > |
WŁADYSŁAW ZAJEWSKI (ur. 26 VII 1930 Wilno), historyk, pracownik naukowy. Studiował historię na Wydziale Filozoficzno-Historycznym uniwersytetu w Łodzi, tamże doktoryzował się w roku 1961, 1967 uzyskał habilitację na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, od 1991 profesor zwyczajny. Początkowo nauczyciel w liceach w Łodzi, od 1960 w Gdańsku, zatrudniony jako adiunkt w Katedrze Historii Polski i Powszechnej Wyższej Szkole Pedagogicznej. W latach 1963–2000 kolejno adiunkt, docent i profesor w Zakładzie Historii Pomorza i Krajów Skandynawskich Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku. Od 2000 roku na emeryturze. Od 2006 profesor, wykładowca Ateneum – Szkoły Wyższej.
W badaniach koncentruje się na problematyce dziejów Pomorza i Polski w XVIII i XIX wieku. Opublikował między innymi: Józef Wybicki (1977, 1983); W kręgu Napoleona i rewolucji europejskich 1830–1831 (1984), Powstanie listopadowe 1830–1831 (1998), Józef Wybicki. Konfederat, organizator legionów – mąż stanu w dobie Napoleona, senator Królestwa Polskiego (wyd. 4: 2003); Wolne Miasto Gdańsk. Pod znakiem Napoleona (2005); Polska – Belgia – Europa (2007). Redaktor naukowy i współautor: Powstanie Listopadowe 1830–1831. Dzieje wewnętrzne – Militaria – Europa wobec powstania (1980, 1991). Autor esejów historycznych publikowanych na łamach gdańskiej prasy, w „Dzienniku Bałtyckim – Rejsy” i „Literach”. Jego biografię i dorobek naukowy przedstawił Zdzisław Kropidłowski w książce Między Wilnem a Gdańskiem. Życie i twórczość Władysława Zajewskiego (2001).
Autor kilku tomików wierszy autobiograficznych. W 2000 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury, w 2011 odznaczony Medalem Księcia Mściwoja II.
