WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 11:08, 19 lip 2024

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Reginald Tower, wysoki komisarz Ligi Narodów w Gdańsku
Generał Richard Haking, w 1920 dowódca sił alianckich w Gdańsku, następnie wysoki komisarz Ligi Narodów w Gdańsku
Bernardo Attolico, 1936 jako ambasador Włoch w Niemczech (obok Leni Riefenstahl)
Adriaan van Hamel Joost (z lewej) wysoki Komisarz Ligi Narodów w Gdańsku
Manfredo Gravina wysoki Komisarz Ligi Narodów w Gdańsku, przybył do Gdańska 24 VI 1929 autem z Rzymu
Pogrzeb komisarza Manfredo Graviny w Gdańsku 22 IX 1932 na cmentarzu w Świętym Wojciechu (zwłoki ekshumowano i pochowano we Włoszech, w Świętym Wojciechu zachował się nagrobek), na pierwszym planie biskup Eduard O’Rourke
Nagrobek Manfredo Graviny na cmentarzu w Świętym Wojciechu, 2019
Helmer Rosting wysoki komisarz Ligi Narodów w Gdańsku
Seán Lester wysoki komisarz Ligi Narodów w Gdańsku
Carl Jacob Burckhardt (trzeci od lewej) podczas zwiedzania zamku w Warszawie, marzec 1937

WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939. w II Wolnym Mieście Gdańsku (WMG). Mianowani przez Radę Ligii Narodów (LN) na trzy lata, z możliwością przedłużenia kadencji. Według traktatu wersalskiego i konwencji paryskiej, w pierwszej instancji rozstrzygali spory polsko-gdańskie. Pierwszy z komisarzy, Reginald Tower, przybył do Gdańska 12 II 1920. Największe zaangażowanie LN w sprawy WMG miało miejsce w latach 1920–1926 (na 70 wydanych decyzji niemal 50 pochodziło od wysokich komisarzy mających brytyjskie obywatelstwo). W okresie 1933–1937 strony polska i gdańska unikały angażowania LN, sporne kwestie rozstrzygano podczas dwustronnych rozmów.

W latach 30. XX wieku pozycja wysokich komisarzy osłabła. W 1935–1936 doszło do sporów Seána Lestera z Senatem II WMG o przestrzeganie gdańskiej konstytucji. Apogeum stanowiło niezłożenie w czerwcu 1936 roku przez dowództwo krążownika „Leipzig” przewidzianej w umowach wizyty komisarzowi LN. Liga faktycznie przestała być gwarantem konstytucji II WMG, straciła wpływ na rozwój sytuacji.

Do 1937 pensje komisarzy i inne wydatki pokrywała Polska i II WMG, później LN. Wysoki komisarz miał siedzibę w obecnym budynku Rady Miejskiej Gdańska ( Nowy Ratusz). MA

Wysocy komisarze Ligi Narodów w II WMG
13 II 1920 – 15 XI 1920 Reginald Tower (Wielka Brytynia)
15 XII 1920 – 3 I 1921 Bernardo Attolico (Włochy)
24 I 1921 – 3 II 1923 Richard Haking (Wielka Brytania)
22 II 1923 – 22 II 1926 Mervyn Sarley Mac Donnel (Wielka Brytania)
22 II 1926 – 1929 Joost Adrian van Hamel (Holandia)
1929–1932 Manfredo Gravina (Włochy)
1932–1933 Helmer Rosting (Dania)
1934–1937 Seán Lester (Irlandia)
1937–1939 Carl Jakob Burckhardt (Szwajcaria)
MA
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania