WYDZIAŁ ARCHITEKTURY POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ

< Poprzednie

Następne >

WYDZIAŁ ARCHITEKTURY POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ. Wydział nie został wymieniony w Dekrecie Rady Ministrów z 24 V 1945 o przekształceniu Politechniki Gdańskiej (PG) w państwową szkołę akademicką. Mimo to przystąpiono do jego organizacji, skutkiem czego został powołany do działalności rozporządzeniem ministra oświaty z 25 X 1945. W pracach nad organizacją Wydziału Architektury (WA) uczestniczyli: mgr inż. arch. Władysław Czerny, artysta malarz Władysław Lam, prof. dr inż. Marian Osiński (były dziekan Wydziału Architektury Politechniki Lwowskiej) oraz liczni nauczyciele akademiccy ze Lwowa (Politechnika Lwowska) i Wilna (Uniwersytet Stefana Batorego).

21 I 1946 minister oświaty zatwierdził przedłożony przez rektora PG Stanisława Łukasiewicza pierwszy ustrój WA z 16 katedrami: Geometrii Wykreślnej i Perspektywy Malarskiej ( prof. mgr inż. Franciszek Otto), Podstaw Budownictwa i Elementów Budowlanych (prof. mgr inż. Włodzimierz Prochaska), Rysunku, Rzeźby i Malarstwa (profesor, artysta malarz Władysław Lam), Historii Architektury Powszechnej ( prof. dr inż. Jan Borowski), Historii Architektury Polskiej (prof. dr inż. Marian Osiński), Budownictwa Wiejskiego ( prof. dr inż. Feliks Markowski), Budownictwa Monumentalnego ( prof. dr inż. Witold Minkiewicz), Budownictwa Przymorza i Portów ( prof. mgr inż. Wacław Tomaszewski), Urbanistyki (prof. mgr inż. Władysław Czerny), Planowania Krajowego i Regionalnego ( prof. mgr inż. Stanisław Różański), Statyki Budowli i Konstrukcji, Instalacji Budowlanych, Planowania Krajowego i Regionalnego, Architektury Wnętrz, Prowadzenia i Kosztorysowania Robót Budowlanych, Budownictwa Miejskiego, Budownictwa Utylitarnego i Przemysłowego. Wydział miał (i wciąż ma) swą siedzibę w Gmachu Głównym PG, którego najbardziej zniszczona część środkowa była w latach 1947–1953 odbudowywana, projektowana i nadzorowana przez prof. dr inż. arch. Witolda Minkiewicza z WA.

Do głównych zadań WA należała edukacja absolwentów potrzebnych do odbudowy zabytków architektonicznych miast Wybrzeża (Gdańska, Elbląga, Słupska, Koszalina, Kołobrzegu i Szczecina) oraz do rozwoju gospodarki morskiej (budowli portowych, stoczniowych).

W 1969 WA przekształcono w Instytut Architektury i Urbanistyki, który funkcjonował w ramach Wydziału Budownictwa i Architektury jako jeden z trzech jego instytutów (obok Instytutu Budownictwa Lądowego i Instytutu Hydrotechniki). Od 1971 Instytut Architektury i Urbanistyki odzyskał samodzielność, funkcjonując na prawach wydziału. W 1981 roku powrócił do wcześniejszej nazwy: Wydział Architektury.

W latach 1974–1982 instytut prowadził unikatowe na skalę kraju Podyplomowe Studium Architektury Okrętów, Portów i Przemysłu (pierwszym kierownikiem był prof. Witold Urbanowicz). Od 1995 WA prowadzi Podyplomowe Studium Urbanistyki.

W 1995 WA tworzyło sześć katedr: Architektury Mieszkaniowej ( prof. dr inż. arch. Leopold Taraszkiewicz), Architektury Służby Zdrowia (prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Kohnke), Architektury Użyteczności Publiczne ( prof. dr inż. arch. Józef Chmiel), Projektowania Zagospodarowania Przestrzennego ( prof. dr inż. arch. Jerzy Kołodziejski), Rysunku, Malarstwa i Rzeźby (profesor, artysta malarz Zdzisław Brodowicz), Urbanistyki (prof. dr inż. arch. Wiesław Anders) oraz pięć zakładów: Architektury Morskiej i Przemysłowej (doc. dr inż. arch. Witold Arkuszewski), Architektury i Planowania Wsi (dr inż. arch. Andrzej Baranowski), Historii i Teorii Architektury (dr inż. arch. Maria Jolanta Sołtysik), Techniki Budownictwa (dr inż. arch. Mariusz Grych), Technik Wizualnych (dr inż. arch. Waldemar Leszkiewicz).

W 2017 na WA funkcjonowały następujące katedry: Architektury Mieszkaniowej i Użyteczności Publicznej, Architektury Miejskiej i Przestrzeni Nadwodnych, Historii Teorii Architektury i Konserwacji Zabytków, Projektowania Środowiskowego, Sztuk Wizualnych, Technicznych Podstaw Projektowania Architektonicznego, Urbanistyki i Planowania Regionalnego.

Z grona pracowników naukowych WA tytułem doktora honoris causa PG zostali wyróżnieni: prof. dr inż. arch. Witold Minkiewicz (1960), prof. dr inż. arch. Marian Osiński (1970), prof. mgr inż. Franciszek Otto (1985), doc. mgr inż. Witold Urbanowicz (1991).

Od 2001 WA jest członkiem European Association for Architectural Education (EAAE) oraz Association of European Schools of Planning (AESOP). Od 14 XII 2010 dyplomy ukończenia studiów na kierunku architektura i urbanistyka są uznawane w krajach Unii Europejskiej. Od 2016 WA prowadzi stacjonarne czteroletnie studia doktoranckie w dziedzinie nauk technicznych, w dyscyplinie architektura i urbanistyka. WP

Dziekani Wydziału Architektury i Dyrektorzy Instytutu Architektury i Urbanistyki

Lata	Imię i nazwisko
Dziekani Wydziału Architektury (1945–1969)
1945–1952	prof. dr inż. arch. Marian Osiński
1952–1954	prof. mgr inż. Franciszek Otto
1954–1956	zastępca prof. mgr inż. arch. Józef Rybicki
1956–1958	prof. mgr inż. arch. Włodzimierz Prochaska
1958–1962	doc. mgr inż. arch. Józef Rybicki
1962–1964	prof. mgr inż. arch. Stanisław Różański
1964–1969	prof. mgr inż. Franciszek Otto
Dyrektorzy Instytutu Architektury i Urbanistyki Wydziału Budownictwa i Architektury
1969–1971	prof. mgr inż. arch. Zbigniew Dmochowski
Dyrektorzy Instytutu Architektury i Urbanistyki Wydziału Budownictwa i Architektury z uprawnieniami dziekana
1971–1978	prof. dr inż. arch. Wiesław Anders
1978–1981	doc. dr hab. inż. arch. Mieczysław Kochanowski
Dziekani Wydziału Architektury (1981– )
1981–1982	doc. dr inż. arch. Czesław Swędrzyński
1982–1983	doc. dr hab. inż. arch. Marian Sztafrowski
1983–1985	doc. mgr inż. Lech Zaleski
1985–1990	prof. dr inż. arch. Wiesław Gruszkowski
1990–1993	dr inż. arch. Andrzej Baranowski
1993–1996	prof. dr inż. arch. Wiesław Anders
1996–1999
2000–2003	prof. dr hab. inż. arch. Mieczysław Kochanowski
2003–2006	dr hab. inż. arch. Andrzej Baranowski
2007–2010
2010–2016	prof. dr hab. inż. arch. Antoni Taraszkiewicz
2016–	prof. dr hab. inż. arch. Lucyna Nyka
WP