WOJEWÓDZKA STACJA SANITARNO-EPIDEMIOLOGICZNA
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''WOJEWÓDZKA STACJA SANITARNO-EPIDEMIOLOGICZNA''' (WSSE), ul. Dębinki 4. W 1945 | + | [[File: Stacja_Sanitarno-Epidemiologiczna.jpg |thumb| Budynek Wojewódzkiej Stacji Sanitarno–Epidemiologicznej przy ul. Dębinki]] |
+ | [[File: Budynek_Wojewódzkiej_Stacji__Sanitarno–Epidemiologicznej.jpg |thumb| Budynek Wojewódzkiej Stacji Sanitarno–Epidemiologicznej przy ul. Dębinki 4]] | ||
+ | '''WOJEWÓDZKA STACJA SANITARNO-EPIDEMIOLOGICZNA''' (WSSE), ul. Dębinki 4. W 1945 powołano centralny Naczelny Nadzwyczajny Komitet do Walki z Epidemią, w województwie gdańskim reprezentowany przez doktora Kłonieckiego. W kwietniu 1945 uruchomiono działającą przed II wojną światową gdyńską filię Państwowego Zakładu Higieny (PZH) z trzema oddziałami (bakteriologii, badania żywności, wody), od 1946 także w Gdańsku. W grudniu 1946 Ministerstwo Zdrowia zorganizowało wojewódzkie i powiatowe kolumny sanitarno-epidemiologiczne, w Gdańsku pod kierunkiem doktora Aleksandra Sacewicza.<br/><br/> | ||
W 1952, z połączenia gdańskiej filii PZH i Oddziału Sanitarno-Epidemiologicznego Wojewódzkiego Wydziału Zdrowia, powstała WSSE i gdyńska Stacja Sanitarno-Kwarantannowa, od 14 VIII 1954 podporządkowane Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Wydaje ona decyzje administracyjne w kwestiach higieny, zwalczania chorób zakaźnych i zawodowych, chroni przed chorobami kwarantannowymi (akcje likwidacji ospy w latach 1953 i 1962), może karać (mandaty, sprawy w sądzie). WSSE miała cztery oddziały: epidemiologii, higieny komunalnej, higieny pracy i higieny żywienia, oraz oddziały: higieny szkolnej, higieny portów i żeglugi, oświaty zdrowotnej. Stopniowo uruchamiano nowe oddziały: ochrony radiologicznej, nadzoru zapobiegawczego, sanitarnej ochrony powietrza atmosferycznego oraz pracownie: badania hałasu, wirusologiczną, parazytologiczną, materiałów budowlanych i higieny mieszkań. Dzięki staraniom WSSE budowano wodociągi wiejskie i Centralny Wodociąg Żuławski, opracowano program poprawy stanu sanitarnego miast.<br/><br/> | W 1952, z połączenia gdańskiej filii PZH i Oddziału Sanitarno-Epidemiologicznego Wojewódzkiego Wydziału Zdrowia, powstała WSSE i gdyńska Stacja Sanitarno-Kwarantannowa, od 14 VIII 1954 podporządkowane Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Wydaje ona decyzje administracyjne w kwestiach higieny, zwalczania chorób zakaźnych i zawodowych, chroni przed chorobami kwarantannowymi (akcje likwidacji ospy w latach 1953 i 1962), może karać (mandaty, sprawy w sądzie). WSSE miała cztery oddziały: epidemiologii, higieny komunalnej, higieny pracy i higieny żywienia, oraz oddziały: higieny szkolnej, higieny portów i żeglugi, oświaty zdrowotnej. Stopniowo uruchamiano nowe oddziały: ochrony radiologicznej, nadzoru zapobiegawczego, sanitarnej ochrony powietrza atmosferycznego oraz pracownie: badania hałasu, wirusologiczną, parazytologiczną, materiałów budowlanych i higieny mieszkań. Dzięki staraniom WSSE budowano wodociągi wiejskie i Centralny Wodociąg Żuławski, opracowano program poprawy stanu sanitarnego miast.<br/><br/> | ||
WSSE jako pierwsza w Polsce podjęła, poprzez organizację prelekcji i wystaw, walkę z toksycznymi materiałami budowlanymi (doktor Jerzy Pucek), przyczyniając się do usunięcia ksylamitu i lepiku smołowego z wielu szkół i mieszkań. W rezultacie badania korozji biologicznej rozpoczęto usuwanie grzybów i pleśni z mieszkań, opracowano program poprawy wód morskich w kąpieliskach Trójmiasta, wyznaczono strefę ochronną ujęcia wody w Straszynie, zmodernizowano stacje uzdatniania wody. Obecnie wdraża się dyrektywę Unii Europejskiej dotyczącą wody do spożycia. Laboratorium SSE w Gdyni uzyskało certyfikat akredytacyjny. {{author: ZK}}<br /><br /> | WSSE jako pierwsza w Polsce podjęła, poprzez organizację prelekcji i wystaw, walkę z toksycznymi materiałami budowlanymi (doktor Jerzy Pucek), przyczyniając się do usunięcia ksylamitu i lepiku smołowego z wielu szkół i mieszkań. W rezultacie badania korozji biologicznej rozpoczęto usuwanie grzybów i pleśni z mieszkań, opracowano program poprawy wód morskich w kąpieliskach Trójmiasta, wyznaczono strefę ochronną ujęcia wody w Straszynie, zmodernizowano stacje uzdatniania wody. Obecnie wdraża się dyrektywę Unii Europejskiej dotyczącą wody do spożycia. Laboratorium SSE w Gdyni uzyskało certyfikat akredytacyjny. {{author: ZK}}<br /><br /> | ||
Linia 8: | Linia 10: | ||
|- | |- | ||
| style="width: 65px" | 1951–1962 | | style="width: 65px" | 1951–1962 | ||
− | | dr | + | | dr Juliusz Rychard |
|- | |- | ||
| 1962–1977 | | 1962–1977 |
Aktualna wersja na dzień 09:12, 22 kwi 2024
WOJEWÓDZKA STACJA SANITARNO-EPIDEMIOLOGICZNA (WSSE), ul. Dębinki 4. W 1945 powołano centralny Naczelny Nadzwyczajny Komitet do Walki z Epidemią, w województwie gdańskim reprezentowany przez doktora Kłonieckiego. W kwietniu 1945 uruchomiono działającą przed II wojną światową gdyńską filię Państwowego Zakładu Higieny (PZH) z trzema oddziałami (bakteriologii, badania żywności, wody), od 1946 także w Gdańsku. W grudniu 1946 Ministerstwo Zdrowia zorganizowało wojewódzkie i powiatowe kolumny sanitarno-epidemiologiczne, w Gdańsku pod kierunkiem doktora Aleksandra Sacewicza.
W 1952, z połączenia gdańskiej filii PZH i Oddziału Sanitarno-Epidemiologicznego Wojewódzkiego Wydziału Zdrowia, powstała WSSE i gdyńska Stacja Sanitarno-Kwarantannowa, od 14 VIII 1954 podporządkowane Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Wydaje ona decyzje administracyjne w kwestiach higieny, zwalczania chorób zakaźnych i zawodowych, chroni przed chorobami kwarantannowymi (akcje likwidacji ospy w latach 1953 i 1962), może karać (mandaty, sprawy w sądzie). WSSE miała cztery oddziały: epidemiologii, higieny komunalnej, higieny pracy i higieny żywienia, oraz oddziały: higieny szkolnej, higieny portów i żeglugi, oświaty zdrowotnej. Stopniowo uruchamiano nowe oddziały: ochrony radiologicznej, nadzoru zapobiegawczego, sanitarnej ochrony powietrza atmosferycznego oraz pracownie: badania hałasu, wirusologiczną, parazytologiczną, materiałów budowlanych i higieny mieszkań. Dzięki staraniom WSSE budowano wodociągi wiejskie i Centralny Wodociąg Żuławski, opracowano program poprawy stanu sanitarnego miast.
WSSE jako pierwsza w Polsce podjęła, poprzez organizację prelekcji i wystaw, walkę z toksycznymi materiałami budowlanymi (doktor Jerzy Pucek), przyczyniając się do usunięcia ksylamitu i lepiku smołowego z wielu szkół i mieszkań. W rezultacie badania korozji biologicznej rozpoczęto usuwanie grzybów i pleśni z mieszkań, opracowano program poprawy wód morskich w kąpieliskach Trójmiasta, wyznaczono strefę ochronną ujęcia wody w Straszynie, zmodernizowano stacje uzdatniania wody. Obecnie wdraża się dyrektywę Unii Europejskiej dotyczącą wody do spożycia. Laboratorium SSE w Gdyni uzyskało certyfikat akredytacyjny.
1951–1962 | dr Juliusz Rychard |
1962–1977 | dr Wiktor Karmazyn |
1977–1999 | lek. Marian Idźkowski |
1999–2002 | dr Barbara Otto |
2002–2004 | lek. Marek Kalinowski |
2004–2006 | mgr inż. Iwona Orkiszewska |
2006– | mgr Elżbieta Charytoniuk |