WIEN MAX WERNER CARL, profesor Technische Hochschule Danzig
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''MAX WERNER CARL WIEN''' (25 XII 1866 Królewiec – 24 II 1938 Jena), naukowiec, fizyk. W latach 1904–1911 profesor w [[ | + | '''MAX WERNER CARL WIEN''' (25 XII 1866 Królewiec – 24 II 1938 Jena), naukowiec, fizyk. W latach 1904–1911 profesor w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]; zajmował się elektrotechniką wysokich częstotliwości, głównie emisją i odbiorem fal elektromechanicznych. W 1891 roku stworzył oscylator, tzw. Most Wiena. Podczas pracy w Gdańsku wynalazł (1906–1909) tzw. Löschfunkensender (generator drgań elektromagnetycznych), w roku 1907 udoskonalił nadajnik telegraficzny (wynalazek zastosowała firma Telefunken, do I wojny światowej wykorzystywany był w łączności transatlantyckiej). Od 1911 pracował na uniwersytecie w Jenie, gdzie był dyrektorem Instytutu Fizyki. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 23:14, 28 gru 2015
MAX WERNER CARL WIEN (25 XII 1866 Królewiec – 24 II 1938 Jena), naukowiec, fizyk. W latach 1904–1911 profesor w Technische Hochschule Danzig; zajmował się elektrotechniką wysokich częstotliwości, głównie emisją i odbiorem fal elektromechanicznych. W 1891 roku stworzył oscylator, tzw. Most Wiena. Podczas pracy w Gdańsku wynalazł (1906–1909) tzw. Löschfunkensender (generator drgań elektromagnetycznych), w roku 1907 udoskonalił nadajnik telegraficzny (wynalazek zastosowała firma Telefunken, do I wojny światowej wykorzystywany był w łączności transatlantyckiej). Od 1911 pracował na uniwersytecie w Jenie, gdzie był dyrektorem Instytutu Fizyki.
