WEYKOPF CARL HEINRICH LUDWIG WILHELM, instrumentarz, fortepianmistrz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''CARL HEINRICH''' (Hermann) '''LUDWIG WILHELM WEYKOPF''' (Woykopf) (około 1819 Peine koło Brunszwiku – 9 I 1889 Gdańsk), instrumentarz, fortepianmistrz, mistrz cechowy. Po praktyce w berlińskiej fabryce Voigt & Sohn prowadził w Gdańsku od kwietnia 1851 (1848, 1850?) fabrykę i skład fortepianów oraz pianin przy Vorstädtischer Graben 169 (ul. Podwale Przedmiejskie), od października 1851 przy Hundegasse 311 (ul. Ogarna 88), od kwietnia 1856 przy 3. Damm 2 (ul. Grobla III), od kwietnia 1869 w kamienicy przy Jopengasse 9–10 (ul. Piwna), nabytej od spadkobierców [[DUISBURG KARL LUDWIG von | Karla Ludwiga von Duisburga]]. W 1883 sprzedał działkę przy Petershagen (ul. Zaroślak) restauratorowi Johannowi Nötzlowi za 4575 marek. <br/><br/> | + | '''CARL HEINRICH''' (Hermann) '''LUDWIG WILHELM WEYKOPF''' (Woykopf) (około 1819 Peine koło Brunszwiku – 9 I 1889 Gdańsk), instrumentarz, fortepianmistrz, mistrz cechowy. Po praktyce w berlińskiej fabryce Voigt & Sohn prowadził w Gdańsku od kwietnia 1851 (1848, 1850?) fabrykę i skład fortepianów oraz pianin przy Vorstädtischer Graben 169 (ul. Podwale Przedmiejskie), od października 1851 przy Hundegasse 311 (ul. Ogarna 88), od kwietnia 1856 przy 3. Damm 2 (ul. Grobla III), od kwietnia 1869 w kamienicy przy Jopengasse 9–10 (ul. Piwna), nabytej od spadkobierców [[DUISBURG KARL LUDWIG von, lekarz, kolekcjoner | Karla Ludwiga von Duisburga]]. W 1883 sprzedał działkę przy Petershagen (ul. Zaroślak) restauratorowi Johannowi Nötzlowi za 4575 marek. <br/><br/> |
Oferował fortepiany stołowe, skrzydłowe i pianina, w 1893 pianina za 570 marek. Około 1891 fabryka, wyposażona już od roku w silnik parowy, była dostawcą dla wielu seminariów na terenie Prus Wschodnich i Zachodnich. W latach 1897–1898 firma zatrudniała 14 pracowników, łącznie wyprodukowała około 6000 instrumentów.<br/><br/> | Oferował fortepiany stołowe, skrzydłowe i pianina, w 1893 pianina za 570 marek. Około 1891 fabryka, wyposażona już od roku w silnik parowy, była dostawcą dla wielu seminariów na terenie Prus Wschodnich i Zachodnich. W latach 1897–1898 firma zatrudniała 14 pracowników, łącznie wyprodukowała około 6000 instrumentów.<br/><br/> | ||
Należał do Koła Śpiewaczego Stowarzyszenia Kupców (Liedertafel des Kaufmännischen Vereins), a także do [[BRACTWA STRZELECKIE | Bractwa Strzeleckiego Fryderyka Wilhelma]] (12 VI 1867 roku zajął drugie miejsce w zawodach).<br/><br/> | Należał do Koła Śpiewaczego Stowarzyszenia Kupców (Liedertafel des Kaufmännischen Vereins), a także do [[BRACTWA STRZELECKIE | Bractwa Strzeleckiego Fryderyka Wilhelma]] (12 VI 1867 roku zajął drugie miejsce w zawodach).<br/><br/> | ||
| − | Ożeniony z Theresą Wilhelminą z domu Mix (około 1824 – 30 VII 1891), miał syna [[WEYKOPF LOUIS FRANZ CARL | Louisa Franza Carla]] i córkę Emmę Johannę Mathildę Louisę Winkelmann (ur. około 1849). W jego firmie pracował bratanek żony, [[MIX FRANZ ALBERT | Franz Albert Mix]]. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Ożeniony z Theresą Wilhelminą z domu Mix (około 1824 – 30 VII 1891), miał syna [[WEYKOPF LOUIS FRANZ CARL, fortepianmistrz | Louisa Franza Carla]] i córkę Emmę Johannę Mathildę Louisę Winkelmann (ur. około 1849). W jego firmie pracował bratanek żony, [[MIX FRANZ ALBERT, budowniczy instrumentów | Franz Albert Mix]]. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 13:11, 1 gru 2022
CARL HEINRICH (Hermann) LUDWIG WILHELM WEYKOPF (Woykopf) (około 1819 Peine koło Brunszwiku – 9 I 1889 Gdańsk), instrumentarz, fortepianmistrz, mistrz cechowy. Po praktyce w berlińskiej fabryce Voigt & Sohn prowadził w Gdańsku od kwietnia 1851 (1848, 1850?) fabrykę i skład fortepianów oraz pianin przy Vorstädtischer Graben 169 (ul. Podwale Przedmiejskie), od października 1851 przy Hundegasse 311 (ul. Ogarna 88), od kwietnia 1856 przy 3. Damm 2 (ul. Grobla III), od kwietnia 1869 w kamienicy przy Jopengasse 9–10 (ul. Piwna), nabytej od spadkobierców Karla Ludwiga von Duisburga. W 1883 sprzedał działkę przy Petershagen (ul. Zaroślak) restauratorowi Johannowi Nötzlowi za 4575 marek.
Oferował fortepiany stołowe, skrzydłowe i pianina, w 1893 pianina za 570 marek. Około 1891 fabryka, wyposażona już od roku w silnik parowy, była dostawcą dla wielu seminariów na terenie Prus Wschodnich i Zachodnich. W latach 1897–1898 firma zatrudniała 14 pracowników, łącznie wyprodukowała około 6000 instrumentów.
Należał do Koła Śpiewaczego Stowarzyszenia Kupców (Liedertafel des Kaufmännischen Vereins), a także do Bractwa Strzeleckiego Fryderyka Wilhelma (12 VI 1867 roku zajął drugie miejsce w zawodach).
Ożeniony z Theresą Wilhelminą z domu Mix (około 1824 – 30 VII 1891), miał syna Louisa Franza Carla i córkę Emmę Johannę Mathildę Louisę Winkelmann (ur. około 1849). W jego firmie pracował bratanek żony, Franz Albert Mix.
