WERNER CHRISTOPH, organista, kompozytor
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''CHRISTOPH WERNER''' (1617? Gottleuba koło Pirna, Niemcy – pochowany 9 XI 1650 Gdańsk), organista, kompozytor. Do | + | '''CHRISTOPH WERNER''' (1617? Gottleuba koło Pirna, Niemcy – pochowany 9 XI 1650 Gdańsk), organista, kompozytor. Prawdopodobnie uczeń Heinricha Schütza, u którego jego młodszy brat Friedrich (3 X 1621 Gottleuba – 1667) był kornecistą w dworskiej kapeli w Dreźnie. W latach 1623–1633 kantor w Goldingen. Po raz pierwszy notowany w Gdańsku w 1627, po 1633 czynny w Elblągu, następnie śpiewak Kapeli Królewskiej w Warszawie kierowanej przez Marco Scacchiego, skąd powrócił do Gdańska. <br/><br/> |
| + | Do 1646 organista w [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]], następnie kantor. 9 III 1646 gdańska [[KAMLARIA | Kamlarnia]] wypłaciła mu honorarium za utwory, wykonane na powitanie w Gdańsku królowej Ludwiki Marii Gonzagi (11 II 1646). W 1650 ubiegał się o posadę kapelmistrza w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]], gdzie zastępował na tym stanowisku [[FÖRSTER CASPER sen. | Caspra Förstera seniora]]. W 1650 otrzymał propozycję posady wicekapelmistrza na dworze elektora saskiego w Dreźnie, zmarł przed jej objęciem.<br/><br/> | ||
| + | Komponował wokalno-instrumentalne koncerty kościelne przeznaczone na kameralne składy, przyczynił się do rozpowszechnienia stylu koncertującego w Gdańsku, będąc prekursorem nurtu seconda practica w pierwszej w historii muzyki klasyfikacji stylów muzycznych autorstwa Marco Scacchiego. Autor popularnych pieśni religijnych do tekstów poety i diakona kościoła św. Katarzyny Michaela Albinusa (1610–1653), utworów pisanych z okazji pogrzebów (np. oda żałobna na cześć zmarłego w 1648 króla Władysława IV: ''Christliche Klag-Ode''), wesel i innych okoliczności (np. skomponowany dla upamiętnienia koronacji Jana Kazimierza ''Christlicher Freuden-Gesang''). Część kompozycji rękopiśmiennych znajduje się w zbiorach biblioteki uniwersytetu Carolina Rediviva w Uppsali oraz w Ratsbücherei und Stadtarchiv w Lüneburgu. Dwie z jego zachowanych pieśni biesiadnych nagrała na CD [[CAPPELLA GEDANENSIS| Cappella Gedanensis]]: ''Göttin deren weißes Licht'' (''Bogini, której jasne światło''), ''Auff, Auff und laßt uns singen'' (''Naprzód, pójdźmy ze śpiewem'').<br/><br/> | ||
| + | 20 XI 1644 w kościele św. Katarzyny poślubił Marię, córkę Michaela Raupacha. Ojciec Christopha (Młodszego), początkowo pod opieką matki (na jej suplikę z 25 I 1651 Rada Miasta wypłaciła 100 marek zapomogi), od 1662 pod opieką stryja Friedricha w Dreźnie, czynnego w Gdańsku w latach 1671-1701, kantora u św. Katarzyny, muzyka miejskiego, wiolinisty kapeli kościoła NMP oraz Friedricha (ochrzczonego 30 VII 1645 w kościele św. Katarzyny), zmarłego w dzieciństwie. {{author: DS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Chybiński Adolf, ''Słownik muzyków dawnej Polski'', Kraków 1949.<br/> | ||
| + | Gerigk Herbert, ''Musikgeschichte der Stadt Elbing'', „Elbinger Jahrbuch“, 8, 1929, s. 92.<br/> | ||
| + | Kessler Franz, ''Musikgeschichte Westpreußens'', w: ''Musikgeschichte Pommerns, Westpreußens, Ostpreußens und der baltischen Lande'', Laumann-Verlag 1989, s. 74.<br/> | ||
| + | Müller-Blattau Joseph, ''Geschichte der Musik in Ost- und Westpreussen'', Wolfenbüttel–Zürich 1968, s. 67.<br/> | ||
| + | Otto Gustav, ''Die öffentlichen Schulen Kurlands zu herzoglicher Zeit 1567–1806'', Mitau 1904, s. 50.<br/> | ||
| + | Patalas Aleksandra, ''Między sacrum a profanum. O dyskusji wokół pojęcia „styl kościelny” w pismach teoretycznych Marka Scacchiego'', w: ''Polska muzyka religijna. Między epokami i kulturami'', red. Krystyna Turek i Bogumiła Miki, Katowice 2006, s. 14-18.<br/> | ||
| + | Werner Christoph, ''Es erhub sich ein Streit im Himmel'', w: ''Musica Iagellonica'', red. Justyna Szombary, Kraków 2016. | ||
Wersja z 17:43, 12 sie 2022
CHRISTOPH WERNER (1617? Gottleuba koło Pirna, Niemcy – pochowany 9 XI 1650 Gdańsk), organista, kompozytor. Prawdopodobnie uczeń Heinricha Schütza, u którego jego młodszy brat Friedrich (3 X 1621 Gottleuba – 1667) był kornecistą w dworskiej kapeli w Dreźnie. W latach 1623–1633 kantor w Goldingen. Po raz pierwszy notowany w Gdańsku w 1627, po 1633 czynny w Elblągu, następnie śpiewak Kapeli Królewskiej w Warszawie kierowanej przez Marco Scacchiego, skąd powrócił do Gdańska.
Do 1646 organista w kościele św. Katarzyny, następnie kantor. 9 III 1646 gdańska Kamlarnia wypłaciła mu honorarium za utwory, wykonane na powitanie w Gdańsku królowej Ludwiki Marii Gonzagi (11 II 1646). W 1650 ubiegał się o posadę kapelmistrza w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, gdzie zastępował na tym stanowisku Caspra Förstera seniora. W 1650 otrzymał propozycję posady wicekapelmistrza na dworze elektora saskiego w Dreźnie, zmarł przed jej objęciem.
Komponował wokalno-instrumentalne koncerty kościelne przeznaczone na kameralne składy, przyczynił się do rozpowszechnienia stylu koncertującego w Gdańsku, będąc prekursorem nurtu seconda practica w pierwszej w historii muzyki klasyfikacji stylów muzycznych autorstwa Marco Scacchiego. Autor popularnych pieśni religijnych do tekstów poety i diakona kościoła św. Katarzyny Michaela Albinusa (1610–1653), utworów pisanych z okazji pogrzebów (np. oda żałobna na cześć zmarłego w 1648 króla Władysława IV: Christliche Klag-Ode), wesel i innych okoliczności (np. skomponowany dla upamiętnienia koronacji Jana Kazimierza Christlicher Freuden-Gesang). Część kompozycji rękopiśmiennych znajduje się w zbiorach biblioteki uniwersytetu Carolina Rediviva w Uppsali oraz w Ratsbücherei und Stadtarchiv w Lüneburgu. Dwie z jego zachowanych pieśni biesiadnych nagrała na CD Cappella Gedanensis: Göttin deren weißes Licht (Bogini, której jasne światło), Auff, Auff und laßt uns singen (Naprzód, pójdźmy ze śpiewem).
20 XI 1644 w kościele św. Katarzyny poślubił Marię, córkę Michaela Raupacha. Ojciec Christopha (Młodszego), początkowo pod opieką matki (na jej suplikę z 25 I 1651 Rada Miasta wypłaciła 100 marek zapomogi), od 1662 pod opieką stryja Friedricha w Dreźnie, czynnego w Gdańsku w latach 1671-1701, kantora u św. Katarzyny, muzyka miejskiego, wiolinisty kapeli kościoła NMP oraz Friedricha (ochrzczonego 30 VII 1645 w kościele św. Katarzyny), zmarłego w dzieciństwie.
Bibliografia:
Chybiński Adolf, Słownik muzyków dawnej Polski, Kraków 1949.
Gerigk Herbert, Musikgeschichte der Stadt Elbing, „Elbinger Jahrbuch“, 8, 1929, s. 92.
Kessler Franz, Musikgeschichte Westpreußens, w: Musikgeschichte Pommerns, Westpreußens, Ostpreußens und der baltischen Lande, Laumann-Verlag 1989, s. 74.
Müller-Blattau Joseph, Geschichte der Musik in Ost- und Westpreussen, Wolfenbüttel–Zürich 1968, s. 67.
Otto Gustav, Die öffentlichen Schulen Kurlands zu herzoglicher Zeit 1567–1806, Mitau 1904, s. 50.
Patalas Aleksandra, Między sacrum a profanum. O dyskusji wokół pojęcia „styl kościelny” w pismach teoretycznych Marka Scacchiego, w: Polska muzyka religijna. Między epokami i kulturami, red. Krystyna Turek i Bogumiła Miki, Katowice 2006, s. 14-18.
Werner Christoph, Es erhub sich ein Streit im Himmel, w: Musica Iagellonica, red. Justyna Szombary, Kraków 2016.
