VOIGT THEODOR WILHELM JOHANNES, pastor kościoła Zbawiciela
(uzupelnienie LM (17.04.2020)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File: Albert_Hoffmann.jpg |thumb| Kościół Zbawiciela, 1914]] | ||
'''THEODOR WILHELM JOHANNNES VOIGT''' (23 XII 1866 Drossen (Ośno Lubuskie) – po 1924 Niemcy), pastor [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (II) | kościoła Zbawiciela]], [[SIEDLCE | Siedlce]]. Syn nauczyciela. Osierocony przez ojca w 1876 pobierał naukę w Pestalozzi Waisenanstalt (Zakład Szkolny imienia Pestalozziego) w Eberswalde w Brandenburgii. <br/><br/> | '''THEODOR WILHELM JOHANNNES VOIGT''' (23 XII 1866 Drossen (Ośno Lubuskie) – po 1924 Niemcy), pastor [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (II) | kościoła Zbawiciela]], [[SIEDLCE | Siedlce]]. Syn nauczyciela. Osierocony przez ojca w 1876 pobierał naukę w Pestalozzi Waisenanstalt (Zakład Szkolny imienia Pestalozziego) w Eberswalde w Brandenburgii. <br/><br/> | ||
| − | Po uzyskaniu matury w 1884 studiował teologię na uniwersytecie w Berlinie. Święcenia przyjął 18 XI 1891, starając się już od 1889 o posadę kaznodziejską w Prusach Wschodnich. W grudniu 1895 został pastorem nowoutworzonej parafii ewangelickiej pod wezwaniem Zbawiciela na Siedlcach. Głównym jego zadaniem, z którego się wywiązał, była budowa dużego | + | Po uzyskaniu matury w 1884 studiował teologię na uniwersytecie w Berlinie. Święcenia przyjął 18 XI 1891, starając się już od 1889 o posadę kaznodziejską w Prusach Wschodnich. W grudniu 1895 został pastorem nowoutworzonej parafii ewangelickiej pod wezwaniem Zbawiciela na Siedlcach. Głównym jego zadaniem, z którego się wywiązał, była budowa dużego neogotyckiego kościoła. Wiosną 1901 zrezygnował z pełnionej funkcji i po uregulowaniu spraw służbowych przeniósł się do Berlina, gdzie mieszkał jeszcze w 1924. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 13:30, 5 kwi 2021
THEODOR WILHELM JOHANNNES VOIGT (23 XII 1866 Drossen (Ośno Lubuskie) – po 1924 Niemcy), pastor kościoła Zbawiciela, Siedlce. Syn nauczyciela. Osierocony przez ojca w 1876 pobierał naukę w Pestalozzi Waisenanstalt (Zakład Szkolny imienia Pestalozziego) w Eberswalde w Brandenburgii.
Po uzyskaniu matury w 1884 studiował teologię na uniwersytecie w Berlinie. Święcenia przyjął 18 XI 1891, starając się już od 1889 o posadę kaznodziejską w Prusach Wschodnich. W grudniu 1895 został pastorem nowoutworzonej parafii ewangelickiej pod wezwaniem Zbawiciela na Siedlcach. Głównym jego zadaniem, z którego się wywiązał, była budowa dużego neogotyckiego kościoła. Wiosną 1901 zrezygnował z pełnionej funkcji i po uregulowaniu spraw służbowych przeniósł się do Berlina, gdzie mieszkał jeszcze w 1924.
