VEGESACK DAGOBERT RODERICH ACHILLES von, prezydent policji

Wersja z 19:14, 13 paź 2022

DAGOBERT RODERICH ACHILLES BARON VEGESACK (14 I 1769 Wismar – 17 VI 1850 Oliwa), prezydent gdańskiej policji. Syn pruskiego oficera Friedricha Vegesacka (3 X 1725 – 10 XI 1778) i Sofii Magdaleny von Blücher (9 VI 1741 – 1 IV 1830). Od 1787 przez wiele lat oficer wojsk pruskich. Od 1807, jako major rezerwy, był przedstawicielem króla pruskiego przy senacie I Wolnego Miasta Gdańska. Mieszkał wówczas w zakupionej kamienicy przy Frauengasse 891 (ul. Mariacka 41). W styczniu 1814 zorganizował tzw. komitet powitalny gdańszczan witających wkraczające do miasta 2 stycznia oddziały rosyjsko-pruskie. Z nominacji króla pruskiego od stycznia 1814 do emerytury (na którą przeszedł 1 IV 1834) był prezydentem policji w Gdańsku. W styczniu 1814 powołany został również w skład Komisji Specjalnej, sprawującej władzę w Gdańsku do chwili powołania w lutym pierwszego po upadku I Wolnego Miasta Gdańska Zarządu Miasta i Rady Miejskiej.

Wzorując się na organizacji policji w Królewcu i Berlinie, zmodernizował jej miejską strukturę i zgodnie z rozporządzeniem królewskim z 4 X 1814, ustalającym nowe granice miasta, podzielił miasto na 13 rewirów policyjnych. Powołał też w jej ramach policję portową (Hafenpolizei) oraz budowlaną (Baupolizei – zob. Państwowy Urząd Policji Budowlanej w Gdańsku).

Po sprzedaży kamienicy przy Frauengasse 891 (ul. Mariacka 41) kupcowi Henryemu Etheringtonowi (1779–1862), od 1814 do 1840 mieszkał przy Langgasse 537 (ul. Długa 77), w kamienicy przejętej po urzędniku francuskim Alexandrze Moreau. Jako emeryt od 1840 do śmierci mieszkał w przejętym przez władze państwowe byłym pałacu opackim w Oliwie, pozostając właścicielem kamienicy przy ul. Długiej (sprzedanej w 1854 przez spadkobierców). W 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w Gdańsku. Pochowany na cmentarzu Zbawiciela w Gdańsku ( cmentarze na Chełmie).

Od 1814 żonaty z Johanną Friederiką Less. Z pierwszego małżeństwa miał synów Achillesa Cäsara (1809–1850), który po ukończeniu Gimnazjum Miejskiego w 1828 i studiach prawniczych był w 1850 sędzią w Gdańsku, oraz Ernsta Brunona, który w 1850 był rotmistrzem pruskiej kawalerii w Gdańsku. MrGl