TROJANOWSKA IZABELLA, dziennikarka, pisarka
| < Poprzednie | Następne > |
IZABELLA TROJANOWSKA (10 VII 1929 Gdynia – 21 IV 1995 Gdańsk), dziennikarka, pisarka. Córka Aleksandra, kierownika biura w Komisariacie Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej w II Wolnym Mieście Gdańsku. W czasie II wojny światowej z rodziną w Warszawie, w 1945 roku w Krakowie i ponownie w Gdańsku.
Absolwentka Wyższej Szkoły Handlu Morskiego w Sopocie. W 1956 była redaktorem naczelnym studenckiego dwutygodnika „Kontrasty”, pisała o konieczności równych praw dla rodowitych gdańszczan i pomorskiego ruchu oporu. Od roku 1951 dziennikarka w „Dzienniku Bałtyckim” i „Głosie Wybrzeża”, zajmowała się problematyką kulturalną. Od 1963 była pierwszą redaktor „Biuletynu Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego” (następnie miesięcznik „Pomerania”). W 1981 zastępca redaktora naczelnego ( Lech Bądkowski) tygodnika „Solidarność-Samorządność”, po jego zawieszeniu w stanie wojennym przeszła w 1982 roku na wcześniejszą emeryturę.
Współzałożycielka Zrzeszenia Kaszubskiego w Gdańsku, w latach 1980–1983 prezes Zarządu Głównego Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego (ZKP). W 1990 była twórcą i pierwszym redaktorem w lokalnym programie telewizyjnym „Magazyn Kaszubski Rodnô Zemia”. Współautorka (z Różą Ostrowską) Bedekera Kaszubskiego (1962, 1974), z Franciszkiem Mamuszką przewodnika W kręgu kaszubskich jezior (1968) oraz Kościerzyna i ziemia kościerska (1972), autorka przewodnika Pojezierze Kaszubskie, tłumaczka literatury kaszubskiej na język polski, autorka reportaży o kaszubskich twórcach ludowych (Na pustkach, 1968) powieści dla młodzieży (Order róży wiatrów, 1974), popularyzatorka kaszubskiej i kociewskiej sztuki ludowej.
Uhonorowana odznaką „Za zasługi dla Gdańska”(1960), Medalem Stolema (1968), jako pierwsza odebrała odznakę honorową ZKP "Pieczęć Świętopełka Wielkiego" (1975). Pochowana na cmentarzu Srebrzysko.
