TAUBE EMIL HEINRICH, pastor, superintendent Prus Zachodnich

< Poprzednie

Następne >

Kamienica przy Langgasse 29 (ul. Długa) należąca od 1890 do kupca Ludwiga Emila Sebastiana (1847–1914), w której w wynajętych pomieszczeniach mieszkał Emil Heinrich Taube; na parterze witryna sklepu właściciela z wyrobami lnianymi i bielizną pościelową; w 1907 kamienicę nabył jubiler Erich Albert Moritz Stumpf, koniec XIX wieku, fot. Rudolf Theodor Robert Kuhn

EMIL HEINRICH TAUBE (1819 Bad Liebenwerda, Brandenburgia – 15 XII 1892 Gdańsk), pastor, urzędnik państwowy. Doktor teologii protestanckiej. Od 1844 roku pastor luterański zborów w Bremie i Bydgoszczy. W roku 1883 pierwszy generalny superintendent Prus Zachodnich, czyli zwierzchnik kościoła ewangelickiego prowincji w imieniu cesarza, który będąc głową kościoła protestanckiego w Niemczech, zarządzał nim poprzez terenowych superintendentów, powoływanych na stanowisko i wynagradzanych przez władze państwowe. Jego biuro znajdowało się przy Schäferei 11 (ul. Szafarnia). W 1892 roku mieszkał przy Langgasse 29 (ul. Długa). MrGl