SZKOŁA ŚREDNIA DLA DZIEWCZĄT

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 11: Linia 11:
 
Po dokupieniu w 1905 roku sąsiedniej działki (zajmowanej dotychczas przez gospodę „Pod Trzema Murzynami”) rozbudowana o boczne skrzydło. Początkowo kompleks składał się z 2 spiętych łącznikiem budynków. W części od ulicy mieściły się pomieszczenia klasowe i laboratoria, od podwórza – aula i sala gimnastyczna. Elewacje budowli nawiązywały do form renesansu niemieckiego i zostały wykonane z czerwonej licowej cegły i czerwonawego piaskowca. Część wzniesiona w roku 1905 została zharmonizowana ze starszym budynkiem, utrzymano wysokość kondygnacji i wystrój elewacji. 1–15 IX 1939 wykorzystana przez hitlerowców jako przejściowy obóz dla jeńców cywilnych dla około 3 tysięcy członków gdańskiej Polonii ([[VICTORIASCHULE | Victoriaschule]], obóz przejściowy).<br /><br />
 
Po dokupieniu w 1905 roku sąsiedniej działki (zajmowanej dotychczas przez gospodę „Pod Trzema Murzynami”) rozbudowana o boczne skrzydło. Początkowo kompleks składał się z 2 spiętych łącznikiem budynków. W części od ulicy mieściły się pomieszczenia klasowe i laboratoria, od podwórza – aula i sala gimnastyczna. Elewacje budowli nawiązywały do form renesansu niemieckiego i zostały wykonane z czerwonej licowej cegły i czerwonawego piaskowca. Część wzniesiona w roku 1905 została zharmonizowana ze starszym budynkiem, utrzymano wysokość kondygnacji i wystrój elewacji. 1–15 IX 1939 wykorzystana przez hitlerowców jako przejściowy obóz dla jeńców cywilnych dla około 3 tysięcy członków gdańskiej Polonii ([[VICTORIASCHULE | Victoriaschule]], obóz przejściowy).<br /><br />
  
Szkoła działała do 1945, częściowo zniszczona, odbudowana ze zmianami, następnie w posiadaniu kolejno [[URZĄD BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO I SŁUŻBA BEZPIECZEŃSTWA | Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego]], od 1957 Państwowego Studium Nauczycielskiego, [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkoły Pedagogicznej]] i [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]]. {{author: WS}} {{author: MrGl}}  <br/><br/>  
+
Szkoła działała do 1945, częściowo zniszczona, odbudowana ze zmianami, następnie w posiadaniu kolejno [[URZĄD BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO I SŁUŻBA BEZPIECZEŃSTWA | Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego]], od 1957 Państwowego Studium Nauczycielskiego z Oliwy (zajęcia od roku szkolnego 1957/1958), [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkoły Pedagogicznej]] i [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]]. {{author: WS}} {{author: MrGl}}  <br/><br/>  
 
{| class="tableGda"
 
{| class="tableGda"
 
|-  
 
|-  

Wersja z 16:11, 30 paź 2021

Budynek szkoły średniej dla dziewcząt (barwy jasnej, w środku) przy Jopengasse 52 (ul. Piwna), stan z początku XX wieku
Budynek Victoriaschule, Holzgasse (ul. Kładki), w głębi skrzyżowanie i fragment zabudowy Vorstädtischer Graben (ul. Podwale Przedmiejskie), koniec XIX wieku
Budynek Victoriaschule, Holzgasse (ul. Kładki), 1912
Dziedziniec Victoriaschule, Holzgasse (ul. Kładki), 1884

SZKOŁA ŚREDNIA DLA DZIEWCZĄT, od 1883 im. Wiktorii (Victoriaschule, Städtische Höhere Mädchenschule und Lehrerinnen-Seminar), Holzgasse 24-26 (ul. Kładki). Założona w 1818 roku przez władze Gdańska w odpowiedzi na postulaty elity kupieckiej miasta w sprawie kształcenia dziewcząt, w należącym do władz budynku przy Jopengasse 731 (Piwnej 52) jako szkoła średnia (Höhere Töchterschule). Od 1 IV 1879 działało przy niej trzyletnie seminarium nauczycielskie.

Budowę nowego gmachu przy Holzgasse 24 (ul. Kładki) rozpoczęto w 1881, oddano do użytku 17 XII 1883, zajęcia rozpoczęły się w 1884. Otwarcie połączono z nadaniem szkole im. Wiktorii (Städtische Victoriaschule), małżonki następcy tronu Rzeszy Fryderyka Wilhelma von Hohenzollerna. W końcu XIX wieku przekształciła się w dziewięcioletnie liceum z egzaminem maturalnym i pomaturalnym, oraz trzyletnim seminarium nauczycielskim. Uczyło się w niej początkowo 200, w końcu XIX wieku 500 uczennic w liceum i 160 w seminarium nauczycielskim.

Po dokupieniu w 1905 roku sąsiedniej działki (zajmowanej dotychczas przez gospodę „Pod Trzema Murzynami”) rozbudowana o boczne skrzydło. Początkowo kompleks składał się z 2 spiętych łącznikiem budynków. W części od ulicy mieściły się pomieszczenia klasowe i laboratoria, od podwórza – aula i sala gimnastyczna. Elewacje budowli nawiązywały do form renesansu niemieckiego i zostały wykonane z czerwonej licowej cegły i czerwonawego piaskowca. Część wzniesiona w roku 1905 została zharmonizowana ze starszym budynkiem, utrzymano wysokość kondygnacji i wystrój elewacji. 1–15 IX 1939 wykorzystana przez hitlerowców jako przejściowy obóz dla jeńców cywilnych dla około 3 tysięcy członków gdańskiej Polonii ( Victoriaschule, obóz przejściowy).

Szkoła działała do 1945, częściowo zniszczona, odbudowana ze zmianami, następnie w posiadaniu kolejno Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, od 1957 Państwowego Studium Nauczycielskiego z Oliwy (zajęcia od roku szkolnego 1957/1958), Wyższej Szkoły Pedagogicznej i Uniwersytetu Gdańskiego. WS MrGl

Dyrektorzy Szkoły Średniej dla Dziewcząt
1818–1838 Friederike Sinell
1838–1848 Friedrich Höpfner
1849–1872 Daniel Friedrich Grübnau
1872–1876 Ernst Richard Wulckow
1876–1908 Stephan Neumann
1908–1920 Georg August Wilhelm Tesdorpf (1860–1920), nauczyciel historii i geografii
1921–1937 Paul Runge
1937–1945 Ernst Neumann (21 IX 1900 Berlin – po 1980 Niemcy), dr filozofii
MrGl
Uczennice Szkoły Średniej dla Dziewcząt
1901 432, w tym 96 seminarzystek, 436 Mädchenschule
1904/1905 716, w tym 167 seminarzystek, 549 Mädchenschule
1907 839, w tym 635 Mädchenschulklassen, 180 Seminarklassen, 24 Realgymnasialklassen
1910 888, w tym 676 Mädchenschulklassen, 152 Seminarklassen, 60 Realgymnasialklassen
1912 867, w tym 631 Lyzeum, 136 Oberlyzeum, 100 realgymn.Studien
1914 929, w tym 583 Lyzeum, 146 Oberlyzeum, 130 realgymn.Studien., 47 Seminarübungsschule
1915 897, w tym 586 Lyzeum, 112 Oberlyzeum, 135 realgymn.Studien., 64 Seminarübungsschule
ML
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania