SYNDYK MIEJSKI

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
−
[[File:Syndyk_miejski.jpg|thumb|[[LENGNICH GOTTFRIED, prawnik, historyk, patron gdańskiej ulicy| Gottfried Lengnich]] jako syndyk miejski, [[DEISCH MATTHAEUS| Matthaeus Deisch]] według wzoru Johanna Jacoba Fabriciusa, 1765-1775]]
+
[[File:Syndyk_miejski.jpg|thumb|[[LENGNICH GOTTFRIED, prawnik, historyk, patron gdańskiej ulicy| Gottfried Lengnich]] jako syndyk miejski, [[DEISCH MATTHAEUS, rytownik| Matthaeus Deisch]] według wzoru Johanna Jacoba Fabriciusa, 1765-1775]]
  
−
'''SYNDYK MIEJSKI''', urzędnik miejski, po raz pierwszy odnotowany w Gdańsku w 1528; według ważności zajmował miejsce po wszystkich rajcach Głównego i Starego Miasta. Czuwał nad przebiegiem obrad [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] i miał wpływ na rozważane kwestie; mógł wypowiadać się na ich temat. Nie brał udziału w głosowaniach Rady Miejskiej, mógł jednak ponownie kierować sprawy pod jej debatę. Miał przywilej przyjmowania w swoim domu królów, książąt i dyplomatów oraz wybranych osób, ważnych ze względu na prowadzoną przez miasto politykę, zwyczajowo witał w związku z tym w imieniu Gdańska króla polskiego, gdy ten przyjeżdżał do miasta. Był pośrednikiem między gdańskimi władzami a szlacheckimi instytucjami Prus Królewskich, odpowiadał za deportacje osób, które były niewygodne dla miasta i państwa. Czuwał nad prawem miejskim i mógł zablokować uchwały Rady Miejskiej, które mogły w istotny sposób zmieniać ustrój Gdańska, jednocześnie przedstawiał na zewnątrz stanowisko miasta co do praw i tradycji. Ze względu na posiadane informacje obowiązywało go zachowanie tajemnicy i milczenia w sprawach dotyczących miasta. Według ordynacji z 1759 (powtarzającej w tym punkcie bez wątpienia rozwiązania wcześniejsze) wraz z sekretarzem archiwum miejskiego był cenzorem wydawanych w Gdańsku prac z dziedziny prawa i historii Polski, Prus i Gdańska.<br/><br/>
+
'''SYNDYK MIEJSKI''', urzędnik miejski, po raz pierwszy odnotowany w Gdańsku w 1528; według ważności zajmował miejsce po wszystkich rajcach Głównego i Starego Miasta. Czuwał nad przebiegiem obrad [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] i miał wpływ na rozważane kwestie; mógł wypowiadać się na ich temat. Nie brał udziału w głosowaniach Rady Miejskiej, mógł jednak ponownie kierować sprawy pod jej debatę. Miał przywilej przyjmowania w swoim domu królów, książąt i dyplomatów oraz wybranych osób, ważnych ze względu na prowadzoną przez miasto politykę, zwyczajowo witał w związku z tym w imieniu Gdańska króla polskiego, gdy ten przyjeżdżał do miasta. Był pośrednikiem między gdańskimi władzami a szlacheckimi instytucjami Prus Królewskich, odpowiadał za deportacje osób, które były niewygodne dla miasta i państwa. Czuwał nad prawem miejskim i mógł zablokować uchwały Rady Miejskiej, które mogły w istotny sposób zmieniać ustrój Gdańska, jednocześnie przedstawiał na zewnątrz stanowisko miasta co do praw i tradycji. Ze względu na posiadane informacje obowiązywało go zachowanie tajemnicy i milczenia w sprawach dotyczących miasta. Według ordynacji z 1759 (powtarzającej w tym punkcie bez wątpienia rozwiązania wcześniejsze) wraz z sekretarzem archiwum miejskiego był cenzorem wydawanych w Gdańsku prac z dziedziny prawa i historii Polski, Prus i Gdańska. Był zwierzchnikiem sekretarzy i kopistów miejskiego archiwum.<br/><br/>
−
Przy nominacji na syndyka często brano pod uwagę u kandydata znajomość prawa wewnętrznego, przywilejów i praw miasta. Stąd też osoby piastujące to stanowisko musiały biegle znać język niemiecki, polski i łacinę i posiadać zazwyczaj studia prawnicze. Zwykle były to osoby urodzone w Gdańsku. Był obecny (często wraz z towarzyszącymi mu rajcami) w czasie pertraktacji z władzami polskimi i obcymi. Po wyborze osoba wybrana na syndyka składała przysięgę, między innymi ślubując posłuszeństwo Radzie Miejskiej, oraz podpisywała własnoręcznie nominację. Król mógł zwolnić syndyka od obowiązku posłuszeństwa Radzie Miasta, jednakże ten musiał zawsze postępować zgodnie z dobrem miasta. {{author: PP}} <br /><br />  
+
Przy nominacji na syndyka często brano pod uwagę u kandydata znajomość prawa wewnętrznego, przywilejów i praw miasta. Stąd też osoby piastujące to stanowisko musiały biegle znać język niemiecki, polski i łacinę i posiadać zazwyczaj studia prawnicze. Zwykle były to osoby urodzone w Gdańsku. Był obecny (często wraz z towarzyszącymi mu rajcami) w czasie pertraktacji z władzami polskimi i obcymi. Po wyborze osoba wybrana na syndyka składała przysięgę, m.in. ślubując posłuszeństwo Radzie Miejskiej, oraz podpisywała własnoręcznie nominację. Król mógł zwolnić syndyka od obowiązku posłuszeństwa Radzie Miasta, jednakże ten musiał zawsze postępować zgodnie z dobrem miasta. {{author: PP}} <br /><br />  
 
{| class="tableGda"
 
{| class="tableGda"
 
|-  
 
|-  
Linia 42: Linia 42:
 
|-  
 
|-  
 
| 1631–1634
 
| 1631–1634
−
| [[FREDER HEINRICH | Heinrich Freder]]
+
| [[FREDER HEINRICH, burmistrz Gdańska | Heinrich Freder]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1638
 
| 1638
−
| [[RICCIUS CHRISTOPHER| Christoph Ricci (Riccius)]]
+
| [[RICCIUS CHRISTOPHER, profesor Gimnazjum Akademickiego| Christoph Ricci (Riccius)]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1644
 
| 1644
−
|  [[FABRICIUS VINCENTIUS | Vincent Fabricius]]
+
|  [[FABRICIUS VINCENTIUS, rajca | Vincent Fabricius]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1653
 
| 1653
−
| [[SCHRÖDER CHRISTIAN| Christian Schröder]]
+
| [[SCHRÖDER CHRISTIAN, burmistrz Gdańska| Christian Schröder]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1669
 
| 1669
Linia 57: Linia 57:
 
|-  
 
|-  
 
| 1677
 
| 1677
−
| [[STODDART ADRIAN II | Adrian Stoddart]]
+
| [[STODDART ADRIAN II, syndyk | Adrian Stoddart]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1688
 
| 1688
−
| [[HOPPE JOACHIM| Joachim Hoppe]]
+
| [[HOPPE JOACHIM, burmistrz Gdańska| Joachim Hoppe]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1697
 
| 1697
Linia 66: Linia 66:
 
|-  
 
|-  
 
| 1703
 
| 1703
−
| [[ROSENBERG ALBRECHT | Albrecht Rosenberg]]
+
| [[ROSENBERG ALBRECHT, syndyk, rajca | Albrecht Rosenberg]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1749
 
| 1749
 
| [[LENGNICH GOTTFRIED, prawnik, historyk, patron gdańskiej ulicy | Gottfried Lengnich]]
 
| [[LENGNICH GOTTFRIED, prawnik, historyk, patron gdańskiej ulicy | Gottfried Lengnich]]
 +
|-
 +
| 1764
 +
| Christoph Ernst Leuschner
 
|-  
 
|-  
 
| 1775
 
| 1775
−
| [[JANTZEN SALOMON| Salomon Jantzen]]
+
| [[JANTZEN SALOMON, syndyk| Salomon Jantzen]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1781–1792
 
| 1781–1792

Aktualna wersja na dzień 14:39, 6 sie 2023

Gottfried Lengnich jako syndyk miejski, Matthaeus Deisch według wzoru Johanna Jacoba Fabriciusa, 1765-1775

SYNDYK MIEJSKI, urzędnik miejski, po raz pierwszy odnotowany w Gdańsku w 1528; według ważności zajmował miejsce po wszystkich rajcach Głównego i Starego Miasta. Czuwał nad przebiegiem obrad Rady Miejskiej i miał wpływ na rozważane kwestie; mógł wypowiadać się na ich temat. Nie brał udziału w głosowaniach Rady Miejskiej, mógł jednak ponownie kierować sprawy pod jej debatę. Miał przywilej przyjmowania w swoim domu królów, książąt i dyplomatów oraz wybranych osób, ważnych ze względu na prowadzoną przez miasto politykę, zwyczajowo witał w związku z tym w imieniu Gdańska króla polskiego, gdy ten przyjeżdżał do miasta. Był pośrednikiem między gdańskimi władzami a szlacheckimi instytucjami Prus Królewskich, odpowiadał za deportacje osób, które były niewygodne dla miasta i państwa. Czuwał nad prawem miejskim i mógł zablokować uchwały Rady Miejskiej, które mogły w istotny sposób zmieniać ustrój Gdańska, jednocześnie przedstawiał na zewnątrz stanowisko miasta co do praw i tradycji. Ze względu na posiadane informacje obowiązywało go zachowanie tajemnicy i milczenia w sprawach dotyczących miasta. Według ordynacji z 1759 (powtarzającej w tym punkcie bez wątpienia rozwiązania wcześniejsze) wraz z sekretarzem archiwum miejskiego był cenzorem wydawanych w Gdańsku prac z dziedziny prawa i historii Polski, Prus i Gdańska. Był zwierzchnikiem sekretarzy i kopistów miejskiego archiwum.

Przy nominacji na syndyka często brano pod uwagę u kandydata znajomość prawa wewnętrznego, przywilejów i praw miasta. Stąd też osoby piastujące to stanowisko musiały biegle znać język niemiecki, polski i łacinę i posiadać zazwyczaj studia prawnicze. Zwykle były to osoby urodzone w Gdańsku. Był obecny (często wraz z towarzyszącymi mu rajcami) w czasie pertraktacji z władzami polskimi i obcymi. Po wyborze osoba wybrana na syndyka składała przysięgę, m.in. ślubując posłuszeństwo Radzie Miejskiej, oraz podpisywała własnoręcznie nominację. Król mógł zwolnić syndyka od obowiązku posłuszeństwa Radzie Miasta, jednakże ten musiał zawsze postępować zgodnie z dobrem miasta. PP

Syndykowie miejscy
w latach 1528–1792
Data nominacji Imię i nazwisko
1528 Philipp Holkner
1539 Conrad Lago
przed 1558 Georg Cleefeldt
1562 Johann Wacker
1572 Christoph Arend
1573 Cleophas Mey
1583 Daniel Herman
1584 Heinrich Lemcke
1594 George Bergman
1597 Johann Keckerbart
1631–1634 Heinrich Freder
1638 Christoph Ricci (Riccius)
1644 Vincent Fabricius
1653 Christian Schröder
1669 Bartholomäus Franck
1677 Adrian Stoddart
1688 Joachim Hoppe
1697 Carl Alberding
1703 Albrecht Rosenberg
1749 Gottfried Lengnich
1764 Christoph Ernst Leuschner
1775 Salomon Jantzen
1781–1792 wakat
PP
Źródło „https://gdansk.gedanopedia.pl/index.php?title=SYNDYK_MIEJSKI&oldid=124338”
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania