STUMPF ERICH ALBERT MORITZ, złotnik

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 6: Linia 6:
 
[[File:Erlich_Albert_Moritz_Stumpf.jpg|thumb|Sklepy firmy Moritz Stumpf & Sohn przy ul. Długiej (z prawej, czerwone witryny) na obrazie [[URTNOWSKI THEODOR BOLESŁAW| Theodora Urtnowskiego]], stanowiącym niegdyś własność firmy]]
 
[[File:Erlich_Albert_Moritz_Stumpf.jpg|thumb|Sklepy firmy Moritz Stumpf & Sohn przy ul. Długiej (z prawej, czerwone witryny) na obrazie [[URTNOWSKI THEODOR BOLESŁAW| Theodora Urtnowskiego]], stanowiącym niegdyś własność firmy]]
  
'''ERICH ALBERT MORITZ STUMPF''' (14 XI 1877 Gdańsk – 6 IX 1943 Gdańsk-Wrzeszcz), złotnik, wnuk [[STUMPF CARL MORITZ | Carla Moritza Stumpfa]], syn Alberta Moritza Stumpfa (1833–1895), brat Friedy Marthy (ur. 30 VI 1881 Gdańsk), od 1903 żony Carla Rudolfa Mombera (zob. [[MOMBER CARL AUGUST | Carl August Momber]]). Zawodu uczył się w Paryżu. Od 1895 roku był po ojcu właścicielem i szefem rodzinnej firmy złotniczej. W 1900 przeniósł jej siedzibę do wynajętego salonu sprzedaży przy Langgasse 15 (ul. Długa), 30 XI 1903 do zakupionej kamienicy pod nr 30, w 1907 nabył kamienicę nr 29 i połączył partery obu w jeden lokal sklepowy, gdzie firma mieściła się do roku 1945. W oficynie tego domu znajdowała się wytwórnia wyrobów firmy, zatrudniająca kilkadziesiąt osób. Filia sklepu przy Goldschmiedegasse (ul. Złotników) funkcjonowała do 1912 roku. Miał sklep w Sopocie przy Domu Zdrojowym (otwarty w 1904) i we Wrzeszczu przy Am Markt 10, przy ówczesnym rynku (otwarty w 1910), od 1923 przy Haupstrasse 4 (al. Grunwaldzka). W latach 1927–1939 należała do niego także kamienica przy Langgasse 26, którą wynajmował.<br/><br/>  
+
'''ERICH ALBERT MORITZ STUMPF''' (14 XI 1877 Gdańsk – 6 IX 1943 Gdańsk-Wrzeszcz), złotnik, wnuk [[STUMPF CARL MORITZ | Carla Moritza Stumpfa]], syn Alberta Moritza Stumpfa (1833–1895) i Marii Louisy Amalii z domu Winkelmann, brat Friedy Marthy (ur. 30 VI 1881 Gdańsk), od 1903 żony Carla Rudolfa Mombera (zob. [[MOMBER CARL AUGUST | Carl August Momber]]). Zawodu uczył się w Paryżu. Od 1895 był po ojcu właścicielem i szefem rodzinnej firmy złotniczej. W 1900 przeniósł jej siedzibę do wynajętego salonu sprzedaży przy Langgasse 15 (ul. Długa), 30 XI 1903 do zakupionej kamienicy pod nr 30, w 1907 nabył kamienicę nr 29 i połączył partery obu w jeden lokal sklepowy, gdzie firma mieściła się do roku 1945. W oficynie tego domu znajdowała się wytwórnia wyrobów firmy, zatrudniająca kilkadziesiąt osób. Filia sklepu przy Goldschmiedegasse (ul. Złotników) funkcjonowała do 1912. Miał sklep w Sopocie przy Domu Zdrojowym (otwarty w 1904) i we Wrzeszczu przy Am Markt 10, przy ówczesnym rynku (otwarty w 1910), od 1923 przy Haupstrasse 4 (al. Grunwaldzka). W latach 1927–1939 należała do niego także kamienica przy Langgasse 26, którą wynajmował.<br/><br/>  
Od 1907 do 1912 i w 1939 roku był starszym cechu jubilerów i złotników okręgu gdańskiego. 5 IV 1929 roku uroczyście obchodził 125-lecie działalności firmy, połączone z uroczystym bankietem w Domu Strzeleckim przy Promenade 7 (ul. 3 Maja) ([[OGRÓD STRZELECKI I DOM STRZELECKI IM. FRYDERYKA WILHELMA| Ogród Strzelecki i Dom Strzelecki im. Fryderyka Wilhelma]]).<br/><br/>
+
Od 1907 do 1912 i w 1939 był starszym cechu jubilerów i złotników okręgu gdańskiego. 5 IV 1929 uroczyście obchodził 125-lecie działalności firmy, połączone z uroczystym bankietem w Domu Strzeleckim przy Promenade 7 (ul. 3 Maja) ([[OGRÓD STRZELECKI I DOM STRZELECKI IM. FRYDERYKA WILHELMA| Ogród Strzelecki i Dom Strzelecki im. Fryderyka Wilhelma]]).<br/><br/>
Podczas I wojny światowej służył na froncie w stopniu majora. Należał do [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA ZABYTKÓW BUDOWNICTWA I SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska]]. Był doktorem honoris causa [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. Syn Karl Heinz działał w branży jubilerskiej w Gdańsku, w 1940–1942 był starszym cechu złotników i wytwórców wyrobów ze srebra okręgu gdańskiego, młodszy Fritz Klaus Jürgen zginął w 1941 w stopniu lejtnanta (w wieku 29 lat) w Afryce Północnej, nie są znane losy syna Hansa (ur. 1904) i córki Brigitty (ur. 1908).<br/><br/>
+
Podczas I wojny światowej służył na froncie w stopniu majora. Należał do [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA ZABYTKÓW BUDOWNICTWA I SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska]]. Był doktorem honoris causa [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. <br/><br/>
 +
Od 29 X 1901 był żonaty z Wilhelminą Elisbethą (ur. 2 XI 1881 Gdańsk), córką rentiera Gottlieba Roberta Foedischa, zamieszkałego przy Dominikswall 7 (ul. Wały Jagiellońskie), i Johanny Theresy z domu Mrozek. Syn Karl Heinz działał w branży jubilerskiej w Gdańsku, w 1940–1942 był starszym cechu złotników i wytwórców wyrobów ze srebra okręgu gdańskiego, młodszy Fritz Klaus Jürgen zginął w 1941 w stopniu lejtnanta (w wieku 29 lat) w Afryce Północnej, nie są znane losy syna Hansa (ur. 1904) i córki Brigitty (ur. 1908).<br/><br/>
 
Zmarł w swojej willi przy Steffensweg 14 (ul. Batorego). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
 
Zmarł w swojej willi przy Steffensweg 14 (ul. Batorego). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 11:47, 29 maj 2022

Albert Moritz Stumpf
Erich Albert Moritz Stumpf
Karafka ze srebra i szkła z firmy Moritz Stumpf & Sohn, 1888
Sklepy firmy Moritz Stumpf & Sohn przy ul. Długiej, lata 20. XX wieku
Sklepy firmy Moritz Stumpf & Sohn przy ul. Długiej (z prawej, czerwone witryny) na obrazie Theodora Urtnowskiego, stanowiącym niegdyś własność firmy

ERICH ALBERT MORITZ STUMPF (14 XI 1877 Gdańsk – 6 IX 1943 Gdańsk-Wrzeszcz), złotnik, wnuk Carla Moritza Stumpfa, syn Alberta Moritza Stumpfa (1833–1895) i Marii Louisy Amalii z domu Winkelmann, brat Friedy Marthy (ur. 30 VI 1881 Gdańsk), od 1903 żony Carla Rudolfa Mombera (zob. Carl August Momber). Zawodu uczył się w Paryżu. Od 1895 był po ojcu właścicielem i szefem rodzinnej firmy złotniczej. W 1900 przeniósł jej siedzibę do wynajętego salonu sprzedaży przy Langgasse 15 (ul. Długa), 30 XI 1903 do zakupionej kamienicy pod nr 30, w 1907 nabył kamienicę nr 29 i połączył partery obu w jeden lokal sklepowy, gdzie firma mieściła się do roku 1945. W oficynie tego domu znajdowała się wytwórnia wyrobów firmy, zatrudniająca kilkadziesiąt osób. Filia sklepu przy Goldschmiedegasse (ul. Złotników) funkcjonowała do 1912. Miał sklep w Sopocie przy Domu Zdrojowym (otwarty w 1904) i we Wrzeszczu przy Am Markt 10, przy ówczesnym rynku (otwarty w 1910), od 1923 przy Haupstrasse 4 (al. Grunwaldzka). W latach 1927–1939 należała do niego także kamienica przy Langgasse 26, którą wynajmował.

Od 1907 do 1912 i w 1939 był starszym cechu jubilerów i złotników okręgu gdańskiego. 5 IV 1929 uroczyście obchodził 125-lecie działalności firmy, połączone z uroczystym bankietem w Domu Strzeleckim przy Promenade 7 (ul. 3 Maja) ( Ogród Strzelecki i Dom Strzelecki im. Fryderyka Wilhelma).

Podczas I wojny światowej służył na froncie w stopniu majora. Należał do Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska. Był doktorem honoris causa Technische Hochschule Danzig.

Od 29 X 1901 był żonaty z Wilhelminą Elisbethą (ur. 2 XI 1881 Gdańsk), córką rentiera Gottlieba Roberta Foedischa, zamieszkałego przy Dominikswall 7 (ul. Wały Jagiellońskie), i Johanny Theresy z domu Mrozek. Syn Karl Heinz działał w branży jubilerskiej w Gdańsku, w 1940–1942 był starszym cechu złotników i wytwórców wyrobów ze srebra okręgu gdańskiego, młodszy Fritz Klaus Jürgen zginął w 1941 w stopniu lejtnanta (w wieku 29 lat) w Afryce Północnej, nie są znane losy syna Hansa (ur. 1904) i córki Brigitty (ur. 1908).

Zmarł w swojej willi przy Steffensweg 14 (ul. Batorego). MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania