STRUTIUS THOMAS, organista, kompozytor
| < Poprzednie | Następne > |
THOMAS STRUTIUS (Strucius, Strutz; 1621 Starogard Gdański – pochowany 5 X 1678 Gdańsk), organista i kompozytor. Najwybitniejszy z rodziny muzyków działającej w Gdańsku, Starogardzie Gdańskim i Toruniu. W 1647 roku otrzymał gdańskie prawa obywatelskie. W latach 1642–1668 organista w kościele św. Trójcy. Współpracował z rektorem Gimnazjum Akademickiego Johannem Maukischem. Od roku 1668 organista kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Jego twórczość odegrała istotną rolę w kształtowaniu protestanckiej tradycji muzycznej Gdańska (zob. muzyka). Najliczniejszą grupą kompozycji stanowiły pieśni religijne do tekstów Johanna Maukischa. Utwory dramatyczne Strutiusa zapoczątkowały rozwój gdańskiej twórczości oratoryjno-pasyjnej, a małoobsadowe koncerty kościelne stały się uzupełnieniem gdańskiego stylu koncertującego. Autor charakterystycznych dla życia muzycznego Gdańska kompozycji okolicznościowych z okazji zaślubin czy dla uczczenia śmierci. W jego twórczości znajduje się również instrumentalna Sonata a 8.
