STECH ANDREAS, malarz
| < Poprzednie | Następne > |
ANDREAS STECH (Steg, Stecher; ochrzczony 9 IX 1635 Słupsk – 12 I 1697 Gdańsk), malarz. Syn Heinricha (zm. 1653 Gdańsk), od 1642 w Gdańsku, od 26 IX 1652 obywatela tego miasta ( obywatelstwo Gdańska), malarza i portrecisty przybyłego przez Słupsk z Lubeki, oraz Anny z domu Krasen. Przypuszczalnie uczył się malarstwa u ojca, od 1653 zapewne u Adolfa Boya. W 1658 wyzwolony na czeladnika, od 28 III 1662 mistrz cechowy na podstawie prac: Powołanie św. Andrzeja i Krezus rzucający się w płomienie, 30 VIII 1667 otrzymał gdańskie obywatelstwo. Był witrykiem kościoła św. Katarzyny, w 1673 ławnikiem cechowym, w latach 1675, 1680 i 1696 starszym cechu malarzy gdańskich, w 1674, 1684, 1689 i 1694 kompanem mistrza.
Wpływ na jego styl wywarło malarstwo holenderskie i flamandzkie. Malował głównie obrazy religijne (Św. Róża z Limy w kościele św. Mikołaja) oraz dla cystersów z klasztoru w Oliwie (między innymi obraz w ołtarzu głównym, siedem kompozycji w nawie głównej) i Pelplinie (na przykład Ukrzyżowanie, sceny z Dziejów Apostolskich) i portrety (będące najbardziej cenioną częścią jego spuścizny, w tym Jana Heweliusza, Gabriela Fryderyka Schumanna, syna burmistrza Gabriela Schumanna, Petera Fabri, Johanna Heina). Tworzył sceny historyczne i alegoryczne (między innymi do Dworu Artusa, niezachowane: Walka Horacjuszy z Kuriacjuszami, kartony do gobelinów Sąd Salomona i Herkules, zachowane obrazy w Polskiej Akademii Nauk Bibliotece Gdańskiej: Płaczący filozof – Heraklit i Śmiejący się filozof – Demokryt) oraz martwe natury. Osobne miejsce w jego dorobku zajmują ilustracje naukowe do dzieł gdańskich uczonych: Jana Heweliusza i botanika Jakoba Breyna. Jego uczniem był Christian Friedrich Falckenberck (1675 Kopenhaga – 1745 Gdańsk), malarz tematów historycznych (Cyrus i królowa Amazonek) i religijnych (rysunki scen pasyjnych).
24 VIII 1660 w kościele św. Katarzyny ożenił się z Anne Marie, córką Adolfa Boya, od 1653 wdową po gdańskim mistrzu malarskim Auguście Ranischu. Miał córki Concordię (ochrzczona w kościele św. Katarzyny 13 VI 1661), Annę Katherinę (ochrzczona tamże 11 IV 1667) i Annę Marię ((ochrzczona tamże 18 XII 1672) oraz synów Johannesa Adolfa (ochrzczony tamże 15 I 1663), Andreasa Gotffrieda (ochrzczony tamże 19 IV 1669); jego ojcem chrzestnym został Jan Heweliusz. Po raz drugi żonaty był od 8 VIII 1683 z Adelgundą, córką Nicolausa Wulfa z parafii kościoła św. Jana. Z tego związku doczekał się synów Andreasa (ochrzczony w kościele św. Katarzyny 16 VII 1684) i Jacoba Gabriela (ochrzczony tamże 17 IV 1689) oraz córek Marii Elizabeth (ochrzczona tamże 7 X 1685) i Adelgundy (ochrzczona tamże 9 III 1687). Pochowany na cmentarz Bożego Ciała.
