SIERADZIŃSKI JAN, aktor
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''JAN SIERADZIŃSKI''' (ur. 6 XI 1938 Kałuszyn), aktor teatralny, telewizyjny, filmowy i radiowy. Syn Stefana. W 1962 absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. 1 V 1962 w spektaklu dyplomowym ''Sceny z dramatów Juliusza Słowackiego'' w reżyserii Zofii Małynicz zagrał Chochlika z ''Balladyny'' i Gianiego z ''Beatrix Cenci'', występując między innymi w towarzystwie koleżanek z roku Marty Lipińskiej i Igi Cembrzyńskiej. Jeszcze w czasie studiów, 16 V 1962, zagrał w [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]] w Gdańsku Edka w ''Pannie Maliczewskiej'' Gabrieli Zapolskiej w reżyserii [[MILSKI STANISŁAW, aktor, reżyser | Stanisława Milskiego]], a od jesieni 1962 związał się na stałe z gdańskim teatrem, pracując w nim do emerytury w 2003, grając jeszcze do 2006. Zamieszkał w Gdańsku–[[PRZYMORZE |Przymorzu]] przy ul. Chłopskiej.<br/><br/> | '''JAN SIERADZIŃSKI''' (ur. 6 XI 1938 Kałuszyn), aktor teatralny, telewizyjny, filmowy i radiowy. Syn Stefana. W 1962 absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. 1 V 1962 w spektaklu dyplomowym ''Sceny z dramatów Juliusza Słowackiego'' w reżyserii Zofii Małynicz zagrał Chochlika z ''Balladyny'' i Gianiego z ''Beatrix Cenci'', występując między innymi w towarzystwie koleżanek z roku Marty Lipińskiej i Igi Cembrzyńskiej. Jeszcze w czasie studiów, 16 V 1962, zagrał w [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]] w Gdańsku Edka w ''Pannie Maliczewskiej'' Gabrieli Zapolskiej w reżyserii [[MILSKI STANISŁAW, aktor, reżyser | Stanisława Milskiego]], a od jesieni 1962 związał się na stałe z gdańskim teatrem, pracując w nim do emerytury w 2003, grając jeszcze do 2006. Zamieszkał w Gdańsku–[[PRZYMORZE |Przymorzu]] przy ul. Chłopskiej.<br/><br/> | ||
| − | Zadebiutował zawodowo w Teatrze Wybrzeże 18 III 1963 w roli Henryka księcia Walii w ''Królu Henryku IV'' Williama Shakespeare'a w reżyserii [[GOLIŃSKI JERZY, aktor, reżyser, wykładowca | Jerzego Golińskiego]]. Zagrał w Gdańsku ponad 110 ról, między innymi Gościa w ''Śmierci Gubernatora'' w reżyserii Kazimierza Brauna (12 IX 1964), Algernona Moncrieffa w ''Moim bracie niepoprawnym'' Oskara Wilde’a w reżyserii Barbary Kilkowskiej (15 IV 1966), Stefana Dedalusa w ''Ulissesie'' Jamesa Joyce’a w reżyserii [[HÜBNER ZYGMUNT, aktor, reżyser, dyrektor | Zygmunta Hübnera]] (14 II 1970), Herolda Sparty w ''Bojomirze'' Arystofanesa w reżyserii [[RONCZEWSKI RYSZARD, aktor | Ryszarda Ronczewskiego]] (23 VIII 1986), Szymona w ''Wolności dla Barabasza'' Krzysztofa Wójcickiego w reżyserii Andrzeja Markowicza (30 X 1988), Bena Zcharię w ''Zmierzchu'' Izaaka Babla w reżyserii Tadeusza Bradeckiego (23 II 1997), czy Ojca Eugene w ''Sprawie miasta Ellmit'' Ingvara Villqista w reżyserii autora (3 III 2003). Ostatnią rolę na deskach Teatru Wybrzeże, Baszira w ''Parawanach'' Jeana Geneta w reżyserii [[BABICKI KRZYSZTOF, reżyser | Krzysztofa Babickiego]], zagrał 2 II 2006. Kilkukrotnie był grającym asystentem reżysera, grając Chama w ''Araracie'' Artura Marii Swinarskiego w reżyserii Jerzego Golińskiego (18 III 1967), Kuruta w ''Kordianie'' Juliusza Słowackiego w reżyserii Krzysztofa Babickiego (19 XI 1982) czy | + | Zadebiutował zawodowo w Teatrze Wybrzeże 18 III 1963 w roli Henryka księcia Walii w ''Królu Henryku IV'' Williama Shakespeare'a w reżyserii [[GOLIŃSKI JERZY, aktor, reżyser, wykładowca | Jerzego Golińskiego]]. Zagrał w Gdańsku ponad 110 ról, między innymi Gościa w ''Śmierci Gubernatora'' w reżyserii Kazimierza Brauna (12 IX 1964), Algernona Moncrieffa w ''Moim bracie niepoprawnym'' Oskara Wilde’a w reżyserii Barbary Kilkowskiej (15 IV 1966), Stefana Dedalusa w ''Ulissesie'' Jamesa Joyce’a w reżyserii [[HÜBNER ZYGMUNT, aktor, reżyser, dyrektor | Zygmunta Hübnera]] (14 II 1970), Herolda Sparty w ''Bojomirze'' Arystofanesa w reżyserii [[RONCZEWSKI RYSZARD, aktor | Ryszarda Ronczewskiego]] (23 VIII 1986), Szymona w ''Wolności dla Barabasza'' Krzysztofa Wójcickiego w reżyserii Andrzeja Markowicza (30 X 1988), Bena Zcharię w ''Zmierzchu'' Izaaka Babla w reżyserii Tadeusza Bradeckiego (23 II 1997), czy Ojca Eugene w ''Sprawie miasta Ellmit'' Ingvara Villqista w reżyserii autora (3 III 2003). Ostatnią rolę na deskach Teatru Wybrzeże, Baszira w ''Parawanach'' Jeana Geneta w reżyserii [[BABICKI KRZYSZTOF, reżyser | Krzysztofa Babickiego]], zagrał 2 II 2006. Kilkukrotnie był grającym asystentem reżysera, grając Chama w ''Araracie'' Artura Marii Swinarskiego w reżyserii Jerzego Golińskiego (18 III 1967), Kuruta w ''Kordianie'' Juliusza Słowackiego w reżyserii Krzysztofa Babickiego (19 XI 1982) czy Henryka w ''Teorii Einsteina'' Antoniego Cwojdzińskiego w reżyserii [[BOGDAŃSKI ZBIGNIEW, aktor, reżyser | Zbigniewa Bogdańskiego]] (15 I 1989). Był też grającym reżyserem, występując jako Dziennikarz I w spektaklu Krzysztofa Kąkolewskiego i Melchiora Wańkowicza ''Wańkowicz Krzepi'' w adaptacji [[NOWICKI WIESŁAW, aktor, reżyser | Wiesława Nowickiego]], wystawianym na Czarnej Scenie Teatru Wybrzeże od 1985.<br/><br/> |
Występował gościnnie w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni jako disc-jockey w ''Wielkim świecie'' Jarosława Kukulskiego w reżyserii Stefana Wenty (23 V 1981). Występował 18-krotnie w Teatrze Telewizji. Debiutował w ''Igraszkach trafu i miłości'' Pierre’a de Marivaux w reżyserii [[ŁASTAWIECKI KAZIMIERZ, aktor, reżyser, dyrektor teatru | Kazimierza Łastawieckiego]] (24 IV 1970), a także między innymi w ''Medytacjach o życiu godziwym'' Tadeusza Kotarbińskiego w reżyserii [[OKOPIŃSKI MAREK, aktor, reżyser, dyrektor teatrów | Marka Okopińskiego]] 26 XI 1972), ''Koszulce'' Ottona Zelenki w reżyserii [[AFANASJEW JERZY, reżyser, poeta, pisarz | Jerzego Afanasjewa]] (29 III 1975), ''Krystynie'' Augusta Strindberga w reżyserii [[MAJOR RYSZARD, reżyser, teatrolog, aktor | Ryszarda Majora]] (21 VI 1980), ''Człowieku śmiechu'' Wiktora Hugo w reżyserii Ryszarda Ronczewskiego (8 VI 1987) czy ''Jaskini filozofów'' [[HERBERT ZBIGNIEW, poeta, eseista | Zbigniewa Herberta]] w reżyserii Stefana Chazbijewicza (10 I 1996). Stworzył kilkanaście kreacji w Teatrze Polskiego Radia, debiutował w ''Dzwonach zwycięstwa'' [[GOSZCZURNY STANISŁAW, literat, dziennikarz | Stanisława Goszczurnego]] w reżyserii [[GOSK JAN, kapitan Marynarki Wojennej, aktor, reżyser | Jana Bołgatego]] (29 VIII 1971), zakończył ''Wyjazdem'' [[HUELLE PAWEŁ, prozaik, poeta | Pawła Huelle]] w reżyserii [[PISZCZATOWSKI ANDRZEJ WOJCIECH, aktor, reżyser | Andrzeja Piszczatowskiego]] (18 VIII 2000). Występował w filmach i serialach TV, między innymi ''Ostatni po Bogu'' (1968), ''Bilans kwartalny'' (1974), w trzecim odcinku ''Życia na gorąco'' (1978), w 15 odcinku ''Pogranicza w ogniu'' (1991), ''Reich'' (2001), w 98 i 115 odcinku ''Lokatorów'' (2002), ''Break Point'' (2002), w 13 odcinku ''Facetów do wzięcia'' (2006).<br/><br/> | Występował gościnnie w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni jako disc-jockey w ''Wielkim świecie'' Jarosława Kukulskiego w reżyserii Stefana Wenty (23 V 1981). Występował 18-krotnie w Teatrze Telewizji. Debiutował w ''Igraszkach trafu i miłości'' Pierre’a de Marivaux w reżyserii [[ŁASTAWIECKI KAZIMIERZ, aktor, reżyser, dyrektor teatru | Kazimierza Łastawieckiego]] (24 IV 1970), a także między innymi w ''Medytacjach o życiu godziwym'' Tadeusza Kotarbińskiego w reżyserii [[OKOPIŃSKI MAREK, aktor, reżyser, dyrektor teatrów | Marka Okopińskiego]] 26 XI 1972), ''Koszulce'' Ottona Zelenki w reżyserii [[AFANASJEW JERZY, reżyser, poeta, pisarz | Jerzego Afanasjewa]] (29 III 1975), ''Krystynie'' Augusta Strindberga w reżyserii [[MAJOR RYSZARD, reżyser, teatrolog, aktor | Ryszarda Majora]] (21 VI 1980), ''Człowieku śmiechu'' Wiktora Hugo w reżyserii Ryszarda Ronczewskiego (8 VI 1987) czy ''Jaskini filozofów'' [[HERBERT ZBIGNIEW, poeta, eseista | Zbigniewa Herberta]] w reżyserii Stefana Chazbijewicza (10 I 1996). Stworzył kilkanaście kreacji w Teatrze Polskiego Radia, debiutował w ''Dzwonach zwycięstwa'' [[GOSZCZURNY STANISŁAW, literat, dziennikarz | Stanisława Goszczurnego]] w reżyserii [[GOSK JAN, kapitan Marynarki Wojennej, aktor, reżyser | Jana Bołgatego]] (29 VIII 1971), zakończył ''Wyjazdem'' [[HUELLE PAWEŁ, prozaik, poeta | Pawła Huelle]] w reżyserii [[PISZCZATOWSKI ANDRZEJ WOJCIECH, aktor, reżyser | Andrzeja Piszczatowskiego]] (18 VIII 2000). Występował w filmach i serialach TV, między innymi ''Ostatni po Bogu'' (1968), ''Bilans kwartalny'' (1974), w trzecim odcinku ''Życia na gorąco'' (1978), w 15 odcinku ''Pogranicza w ogniu'' (1991), ''Reich'' (2001), w 98 i 115 odcinku ''Lokatorów'' (2002), ''Break Point'' (2002), w 13 odcinku ''Facetów do wzięcia'' (2006).<br/><br/> | ||
| − | W latach 1981–1991 zajmował się edukacją teatralną młodzieży, prowadząc warsztaty teatralne, a także współtworząc cykle edukacyjnych przedstawień Ośrodka Metodycznego Edukacji Teatralnej Dzieci i Młodzieży przy [[NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY| Wojewódzkim Ośrodku Kultury]] (od 1984 Centrum Edukacji Teatralnej Dzieci i Młodzieży) w Gdańsku: „Poznajemy teatr”, w którym wyreżyserował wspólnie z [LEGUT LUCYNA, aktorka, pisarka, malarka | Lucyną Legut]] ''O teatrze na wesoło'' (1981), ''Planetę Bajk''ę (19 II 1984) i ''Jacka Rozróbę'' (1 VI 1991), zaś samodzielnie ''Rekreacje Mikołajka'' (1984), brał udział między innymi w spektaklach ''Teatr Renesansowy'', ''Czy potrafię zrozumieć ciebie, Stradforczyku?'', ''Moralitet gdański'', ''Bohater romantyczny'', ''Świątynia sztuki'' (wszystkie 1985) oraz cykl „Rozmowy o teatrze”, w którym zagrał w spektaklu ''Teatr czy laboratorium?'' (1986).<br/><br/> | + | W latach 1981–1991 zajmował się edukacją teatralną młodzieży, prowadząc warsztaty teatralne, a także współtworząc cykle edukacyjnych przedstawień Ośrodka Metodycznego Edukacji Teatralnej Dzieci i Młodzieży przy [[NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY| Wojewódzkim Ośrodku Kultury]] (od 1984 Centrum Edukacji Teatralnej Dzieci i Młodzieży) w Gdańsku: „Poznajemy teatr”, w którym wyreżyserował wspólnie z [[LEGUT LUCYNA, aktorka, pisarka, malarka | Lucyną Legut]] ''O teatrze na wesoło'' (1981), ''Planetę Bajk''ę (19 II 1984) i ''Jacka Rozróbę'' (1 VI 1991), zaś samodzielnie ''Rekreacje Mikołajka'' (1984), brał udział między innymi w spektaklach ''Teatr Renesansowy'', ''Czy potrafię zrozumieć ciebie, Stradforczyku?'', ''Moralitet gdański'', ''Bohater romantyczny'', ''Świątynia sztuki'' (wszystkie 1985) oraz cykl „Rozmowy o teatrze”, w którym zagrał w spektaklu ''Teatr czy laboratorium?'' (1986).<br/><br/> |
Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1985). Podczas Jubileuszu 70-lecia Teatru Wybrzeże wyróżniony Nagrodą Prezydenta Miasta Gdyni (2016). 10 XI 2018, z okazji 80 urodzin, odbył się jego benefis zorganizowany przez rodzinę oraz Republikę Marzeń Gdańskiej Szkoły Artystycznej na terenie [[GARNIZON KULTURY | Garnizonu Kultury]] (ul. Słowackiego 21). {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1985). Podczas Jubileuszu 70-lecia Teatru Wybrzeże wyróżniony Nagrodą Prezydenta Miasta Gdyni (2016). 10 XI 2018, z okazji 80 urodzin, odbył się jego benefis zorganizowany przez rodzinę oraz Republikę Marzeń Gdańskiej Szkoły Artystycznej na terenie [[GARNIZON KULTURY | Garnizonu Kultury]] (ul. Słowackiego 21). {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 14:34, 14 paź 2022
JAN SIERADZIŃSKI (ur. 6 XI 1938 Kałuszyn), aktor teatralny, telewizyjny, filmowy i radiowy. Syn Stefana. W 1962 absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. 1 V 1962 w spektaklu dyplomowym Sceny z dramatów Juliusza Słowackiego w reżyserii Zofii Małynicz zagrał Chochlika z Balladyny i Gianiego z Beatrix Cenci, występując między innymi w towarzystwie koleżanek z roku Marty Lipińskiej i Igi Cembrzyńskiej. Jeszcze w czasie studiów, 16 V 1962, zagrał w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku Edka w Pannie Maliczewskiej Gabrieli Zapolskiej w reżyserii Stanisława Milskiego, a od jesieni 1962 związał się na stałe z gdańskim teatrem, pracując w nim do emerytury w 2003, grając jeszcze do 2006. Zamieszkał w Gdańsku–Przymorzu przy ul. Chłopskiej.
Zadebiutował zawodowo w Teatrze Wybrzeże 18 III 1963 w roli Henryka księcia Walii w Królu Henryku IV Williama Shakespeare'a w reżyserii Jerzego Golińskiego. Zagrał w Gdańsku ponad 110 ról, między innymi Gościa w Śmierci Gubernatora w reżyserii Kazimierza Brauna (12 IX 1964), Algernona Moncrieffa w Moim bracie niepoprawnym Oskara Wilde’a w reżyserii Barbary Kilkowskiej (15 IV 1966), Stefana Dedalusa w Ulissesie Jamesa Joyce’a w reżyserii Zygmunta Hübnera (14 II 1970), Herolda Sparty w Bojomirze Arystofanesa w reżyserii Ryszarda Ronczewskiego (23 VIII 1986), Szymona w Wolności dla Barabasza Krzysztofa Wójcickiego w reżyserii Andrzeja Markowicza (30 X 1988), Bena Zcharię w Zmierzchu Izaaka Babla w reżyserii Tadeusza Bradeckiego (23 II 1997), czy Ojca Eugene w Sprawie miasta Ellmit Ingvara Villqista w reżyserii autora (3 III 2003). Ostatnią rolę na deskach Teatru Wybrzeże, Baszira w Parawanach Jeana Geneta w reżyserii Krzysztofa Babickiego, zagrał 2 II 2006. Kilkukrotnie był grającym asystentem reżysera, grając Chama w Araracie Artura Marii Swinarskiego w reżyserii Jerzego Golińskiego (18 III 1967), Kuruta w Kordianie Juliusza Słowackiego w reżyserii Krzysztofa Babickiego (19 XI 1982) czy Henryka w Teorii Einsteina Antoniego Cwojdzińskiego w reżyserii Zbigniewa Bogdańskiego (15 I 1989). Był też grającym reżyserem, występując jako Dziennikarz I w spektaklu Krzysztofa Kąkolewskiego i Melchiora Wańkowicza Wańkowicz Krzepi w adaptacji Wiesława Nowickiego, wystawianym na Czarnej Scenie Teatru Wybrzeże od 1985.
Występował gościnnie w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni jako disc-jockey w Wielkim świecie Jarosława Kukulskiego w reżyserii Stefana Wenty (23 V 1981). Występował 18-krotnie w Teatrze Telewizji. Debiutował w Igraszkach trafu i miłości Pierre’a de Marivaux w reżyserii Kazimierza Łastawieckiego (24 IV 1970), a także między innymi w Medytacjach o życiu godziwym Tadeusza Kotarbińskiego w reżyserii Marka Okopińskiego 26 XI 1972), Koszulce Ottona Zelenki w reżyserii Jerzego Afanasjewa (29 III 1975), Krystynie Augusta Strindberga w reżyserii Ryszarda Majora (21 VI 1980), Człowieku śmiechu Wiktora Hugo w reżyserii Ryszarda Ronczewskiego (8 VI 1987) czy Jaskini filozofów Zbigniewa Herberta w reżyserii Stefana Chazbijewicza (10 I 1996). Stworzył kilkanaście kreacji w Teatrze Polskiego Radia, debiutował w Dzwonach zwycięstwa Stanisława Goszczurnego w reżyserii Jana Bołgatego (29 VIII 1971), zakończył Wyjazdem Pawła Huelle w reżyserii Andrzeja Piszczatowskiego (18 VIII 2000). Występował w filmach i serialach TV, między innymi Ostatni po Bogu (1968), Bilans kwartalny (1974), w trzecim odcinku Życia na gorąco (1978), w 15 odcinku Pogranicza w ogniu (1991), Reich (2001), w 98 i 115 odcinku Lokatorów (2002), Break Point (2002), w 13 odcinku Facetów do wzięcia (2006).
W latach 1981–1991 zajmował się edukacją teatralną młodzieży, prowadząc warsztaty teatralne, a także współtworząc cykle edukacyjnych przedstawień Ośrodka Metodycznego Edukacji Teatralnej Dzieci i Młodzieży przy Wojewódzkim Ośrodku Kultury (od 1984 Centrum Edukacji Teatralnej Dzieci i Młodzieży) w Gdańsku: „Poznajemy teatr”, w którym wyreżyserował wspólnie z Lucyną Legut O teatrze na wesoło (1981), Planetę Bajkę (19 II 1984) i Jacka Rozróbę (1 VI 1991), zaś samodzielnie Rekreacje Mikołajka (1984), brał udział między innymi w spektaklach Teatr Renesansowy, Czy potrafię zrozumieć ciebie, Stradforczyku?, Moralitet gdański, Bohater romantyczny, Świątynia sztuki (wszystkie 1985) oraz cykl „Rozmowy o teatrze”, w którym zagrał w spektaklu Teatr czy laboratorium? (1986).
Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1985). Podczas Jubileuszu 70-lecia Teatru Wybrzeże wyróżniony Nagrodą Prezydenta Miasta Gdyni (2016). 10 XI 2018, z okazji 80 urodzin, odbył się jego benefis zorganizowany przez rodzinę oraz Republikę Marzeń Gdańskiej Szkoły Artystycznej na terenie Garnizonu Kultury (ul. Słowackiego 21).
