SIEGLER HANS GEORG MAX ALBERTUS, prawnik, pisarz, popularyzator historii Gdańsk
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''HANS GEORG MAX ALBERTUS SIEGLER''' (24 V 1920 Gdańsk – 9 IV 1997 Karlsruhe), prawnik, pisarz, poeta, popularyzator historii Gdańska. Syn | + | '''HANS GEORG MAX ALBERTUS SIEGLER''' (24 V 1920 Gdańsk – 9 IV 1997 Karlsruhe), prawnik, pisarz, poeta, popularyzator historii Gdańska. Syn Maxa Alberta, podczas I wojny światowej oficera rezerwy w armii cesarskiej, następnie urzędnika celnego i inspektora podatkowego. Matka była |
| − | Jako prawnik zajmował się odszkodowaniami dla ofiar wojny. Pracował w Ministerstwie Pracy landu Badenia–Wirtembergia z siedzibą w Baden-Baden, następnie w Karlsruhe, gdzie mieszkał. | + | Frieda Theresia z Kleistów, gospodarzy z Ostaszewa nad Wisłą, niegdyś także właścicieli tzw. Lwiego Dworu w [[LIPCE | Lipcach]]. Mieszkał z rodziną przy Wallgasse (ul. Wałowa), następnie przy Ostseestrasse (al. Hallera). <br/><br/> |
| + | Ukończył [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkołę św. Piotra i Pawła]] w Gdańsku. Podczas II wojny światowej brał udział w kampanii we Francji, gdzie został ranny (utracił nogę) i w 1941 zwolniony z wojska. Zdał maturę i rozpoczął studia medyczne w Gdańsku, następnie przeniósł się na kierunki ekonomiczne i prawnicze do Poznania i Strasburga (1943–1944). Koniec wojny zastał go w Tybindze (Tübingen), na tamtejszym uniwersytecie w 1946 ukończył studia, od 1949 doktor praw.<br/><br/> | ||
| + | Jako prawnik zajmował się odszkodowaniami dla ofiar wojny, głównie dla inwalidów, problemami rehabilitacji zawodowej osób poszkodowanych przez wojnę. Pracował w Ministerstwie Pracy landu Badenia–Wirtembergia z siedzibą w Baden-Baden, następnie w Karlsruhe, gdzie mieszkał. W latach 1960–1980 prowadził w radio „Südwestfunks Baden-Baden” cykl audycji poświęconych prawu pracy i problematyce prawa socjalnego. | ||
| + | Autor wierszy, poświęconych przede wszystkim Gdańskowi. Publikował między innymi na łamach [[UNSER DANZIG| „Unser Danzig”]], „Westpreußen-Jahrbuch”, „Danziger Hauskalender”. Od 1945 wydał wiele tomów wierszy i esejów. Do najważniejszych należą: ''Von Danzig aus. Reisewege in Westpreußen, Pommern und Ostpreußen heute'' (1987), ''Wandert ein Strom. Ein Danzig – Brevier. Gedichte, Aphorismen, Texte'' (1989), kronikę Gdańska – ''Chronik eines Jahrtausends'' (1990).<br/><br/> | ||
W 1996 od [[ZRZESZENIE KASZUBSKO-POMORSKIE | Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego]] otrzymał Medal im. B. Chrzanowskiego „Poruszył wiatr do morza”. Tłumaczenia jego wierszy na język polski znajdują się w tomie ''Gorycz i słodycz'' (1995). {{author: AF}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 1996 od [[ZRZESZENIE KASZUBSKO-POMORSKIE | Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego]] otrzymał Medal im. B. Chrzanowskiego „Poruszył wiatr do morza”. Tłumaczenia jego wierszy na język polski znajdują się w tomie ''Gorycz i słodycz'' (1995). {{author: AF}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:13, 13 lut 2022
HANS GEORG MAX ALBERTUS SIEGLER (24 V 1920 Gdańsk – 9 IV 1997 Karlsruhe), prawnik, pisarz, poeta, popularyzator historii Gdańska. Syn Maxa Alberta, podczas I wojny światowej oficera rezerwy w armii cesarskiej, następnie urzędnika celnego i inspektora podatkowego. Matka była
Frieda Theresia z Kleistów, gospodarzy z Ostaszewa nad Wisłą, niegdyś także właścicieli tzw. Lwiego Dworu w Lipcach. Mieszkał z rodziną przy Wallgasse (ul. Wałowa), następnie przy Ostseestrasse (al. Hallera).
Ukończył szkołę św. Piotra i Pawła w Gdańsku. Podczas II wojny światowej brał udział w kampanii we Francji, gdzie został ranny (utracił nogę) i w 1941 zwolniony z wojska. Zdał maturę i rozpoczął studia medyczne w Gdańsku, następnie przeniósł się na kierunki ekonomiczne i prawnicze do Poznania i Strasburga (1943–1944). Koniec wojny zastał go w Tybindze (Tübingen), na tamtejszym uniwersytecie w 1946 ukończył studia, od 1949 doktor praw.
Jako prawnik zajmował się odszkodowaniami dla ofiar wojny, głównie dla inwalidów, problemami rehabilitacji zawodowej osób poszkodowanych przez wojnę. Pracował w Ministerstwie Pracy landu Badenia–Wirtembergia z siedzibą w Baden-Baden, następnie w Karlsruhe, gdzie mieszkał. W latach 1960–1980 prowadził w radio „Südwestfunks Baden-Baden” cykl audycji poświęconych prawu pracy i problematyce prawa socjalnego.
Autor wierszy, poświęconych przede wszystkim Gdańskowi. Publikował między innymi na łamach „Unser Danzig”, „Westpreußen-Jahrbuch”, „Danziger Hauskalender”. Od 1945 wydał wiele tomów wierszy i esejów. Do najważniejszych należą: Von Danzig aus. Reisewege in Westpreußen, Pommern und Ostpreußen heute (1987), Wandert ein Strom. Ein Danzig – Brevier. Gedichte, Aphorismen, Texte (1989), kronikę Gdańska – Chronik eines Jahrtausends (1990).
W 1996 od Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego otrzymał Medal im. B. Chrzanowskiego „Poruszył wiatr do morza”. Tłumaczenia jego wierszy na język polski znajdują się w tomie Gorycz i słodycz (1995).
